Η αλήθεια είναι πως είχα ξεχάσει πως είναι να χάνει ο ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Δεν θα πω ψέματα, όντως δεν είναι και το καλύτερο μου να βλέπω τον Δικέφαλο να χάνει στην Τούμπα και ιδιαίτερα από τον Ολυμπιακό.
Σε ένα παιχνίδι που το δίκαιο αποτέλεσμα ήταν η ισοπαλία οι "ασπρόμαυροι" κατάφεραν να ηττηθούν από έναν φοβισμένο Ολυμπιακό, που μπήκε στο γήπεδο για να μη χάσει και όχι για να κερδίσει.
Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο η ομάδα του ΠΑΟΚ είχε τόση απάθεια. Οι "ασπρόμαυροι" έμοιαζαν σε όλο το παιχνίδι να είναι χαμένοι, να βρίσκονται σε άλλο γήπεδο. Μηδέν συγκέντρωση, μηδέν πείσμα και καθόλου μα καθόλου πάθος.
Από την άλλη ο Ολυμπιακός απλά περίμενε τον Δικέφαλο πίσω από το κέντρο και στόχος του ήταν να χτυπήσει σε κάποια αντεπίθεση, αφού η Τούμπα έκανε τους "ερυθρόλευκους" να... λερώσουν τα σορτσάκια τους.
Για να παραμείνουμε όμως στα του ΠΑΟΚ. Ο Δικέφαλος ήταν για πολλοστή φορά φέτος προβλέψιμος μόλις έκλεισε ο αριστερός διάδρομος και η πλευρά του Γιαννούλη οι "ασπρόμαυροι" έχασαν κάθε ίχνος φαντασίας και δημιουργίας, ενώ το διπλό μαρκάρισμα πάνω στον Mίσιτς δυσκόλεψε πάρα πολύ την ανάπτυξη.
H αλήθεια είναι πως μερίδιο ευθύνης γι' αυτή την εμφάνιση έχει και ο προπονητής της ομάδας, Αμπέλ Φερέιρα, αλλά αυτά είναι θέματα που πρέπει να λυθούν εσωτερικά.
Ωστόσο, αυτό είναι το ποδόσφαιρο κάποιος κερδίζει, κάποιος χάνει. Αυτή τη φορά δυστυχώς έχασε ο ΠΑΟΚ. Για μένα δεν έχει τελειώσει τίποτα ακόμα. Ο πρωταθλητής θα αναδειχθεί μέσα από τα play off και είναι στο χέρι των "ασπρόμαυρων" να τερματίσουν πρώτοι στον βαθμολογικό πίνακα αν κάνουν τις κατάλληλες νίκες.
Ο Τσιμίκας ήταν ίσως ο κορυφαίος του Ολυμπιακού στο ντέρμπι, ωστόσο στις δηλώσεις του μετά το τέλος του αγώνα και έπειτα από το... φροντιστήριο του Καραπαπά επέλεξε να μιλήσει για τα πανό και όχι για ποδόσφαιρο. Σε κάτι τέτοιες περιστάσεις ξεχωρίζουν οι μικροί παίκτες από τους μεγάλους και αυτοί με προσωπικότητα.