ΑΕΚ - Ατρόμητος: Άρχισε ξανά να κυλά η μπάλα στο χορτάρι. Σημαντικό, γιατί πάντα είναι πολύ πιο όμορφο να γράφεις και να αναλύεις πράγματα που έχεις δει και όχι όσα μαθαίνεις και πληροφορείσαι από τρίτους. Η πρώτη εικόνα της AΕΚ δεν θα μπορούσε να διαφέρει από αυτό που βλέπαμε πέρυσι, αφού αφορά την ίδια ομάδα και με κάποιες απώλειες μάλιστα. Μια ομάδα δηλαδή που παρουσιάστηκε σε κρίσιμα ραντεβού όπως έπρεπε σε ελάχιστες περιπτώσεις, αλλά από την εποχή Καρέρα και μετά είχε ικανότητα να είναι ανταγωνιστική.

Οποτε η AΕΚ ήταν συγκεντρωμένη, όταν είχε το μυαλό της στο γήπεδο και σωστή αμυντική τακτική, πέτυχε σημαντικά αποτελέσματα. Οποτε έχανε την ηρεμία της, έχανε και τη γη κάτω από τα πόδια της. Κάπως έτσι συνέβησαν πολλά από όσα είδαμε να εκτυλίσσονται στο ματς με τον Ατρόμητο. Μια άμυνα που παρατηρούσε τους αντιπάλους να παίζουν... βόλεϊ μέσα στην περιοχή και το πόρισμα ήταν ένα γκολ και δύο δοκάρια από στατικές φάσεις! Αν είναι δυνατόν.

Μπορεί ο Γκάλο να έχει εξαιρετικά χτυπήματα (απορώ πόσο σκέφτηκαν πέρυσι την αντικατάστασή του), ίσως κάποια παιδιά του Ατρόμητου να υπερισχύουν σε σωματοδομή, αλλά να κάθεσαι και να κοιτάς τον αντίπαλο να πηδά στον αέρα, δεν είναι σοβαρή αντιμετώπιση. Καταλαβαίνω, πως ο Καρέρα πρέπει σε αυτά τα παιδιά να βασιστεί ενόψει τελικού, αλλά δεν μπορεί αυτή η κατάσταση να συνεχιστεί για τη νέα σεζόν.

Η AΕΚ έκανε σωστά την απόκτηση του Χνιντ, κρίνοντας πως έχει στοιχεία που δεν υπάρχουν στα στόπερ της. Το έδειξε στα λίγα λεπτά που αγωνίστηκε, σε 1-2 τάκλιν που δεν άφησε τον αντίπαλο να σουτάρει. Η άμυνα θέλει διάθεση, θέλει δυναμισμό. Η AΕΚ θέλει και τον Βράνιες. Ο Οικονόμου δεν μπορεί να συνεχίσει άλλο, φαίνεται πως βαραίνει αφόρητα η φανέλα στους ώμους του. Ο Σβάρνας έχει ικανότητες, αλλά θα έχει πολλές ευκαιρίες να παίξει και δεν χρειάζεται να φορτωθεί με ευθύνες μεγαλύτερες από όσες του αναλογούν. Και ο Λάτσι με εντυπωσίασε με το μυαλωμένο παιχνίδι και τον τρόπο να μεταφέρει την μπάλα μπροστά, αλλά επίσης θέλει το χρόνο του.

Δεν ήταν μόνο η άμυνα το ζήτημα της ΑΕΚ. Μη λησμονείτε, πως δεν αμύνεται μόνο η άμυνα, αλλά όλη η ομάδα. Στις στατικές φάσεις και συνολικά. Η AΕΚ είχε μεγάλο θέμα στο κέντρο με την τριάδα Σιμόες, Κρίστισιτς, Σαμπανάτζοβιτς. Με εξαίρεση το διάστημα που ανέβηκε ο Σέρβος, μεταξύ 25-45', η AΕΚ ήταν κομμένη στα δύο. Δεν είχε τον κουμανταδόρο στα χαφ, που θα κρατούσε την μπάλα, θα τη μοίραζε σωστά, θα μπορούσε να δώσει ρυθμό.

Συνολικά, εφόσον ολοκληρωθεί η αποχώρηση του Μάνταλου, η AΕΚ θα έχει μια δύσκολη συνθήκη που θα πρέπει να καλύψει. Εχοντας μάθει επί έξι χρόνια να λειτουργεί με τον Μάνταλο, θα είναι πολύ δύσκολο να βρει τους ρυθμούς της δίχως αυτόν. Δεν ξέρω καν εάν μόνο ένας παίκτης μπορεί να καλύψει το κενό. Σίγουρα, χρειάζεται κάποιον με προσωπικότητα και ποιότητα. Για το δεύτερο στοιχείο, νομίζω πως εύκολα κατανοεί κάποιος πως το συγκεντρώνει ο Κάστανος, κάνοντας κοτζάμ Γιουβέντους να ασχοληθεί με την περίπτωσή του.

Ο Μάνταλος δεν ξέρω αν θα είναι στην επόμενη μέρα της AΕΚ. Πάντως, είναι πολλά τα θέματα που θα πρέπει να λυθούν. Είδατε τα μαγικά που έκανε ο Λιβάγια μέσα στο παιχνίδι. Είδατε, πως μόνο με ένα άγγιγμα στην μπάλα μπορούσε να κάνει φάση και να πιέσει τον αντίπαλο. Δεν είναι ψέμα, πως ο Λιβάγια είναι τεράστια προσωπικότητα, μεγάλη ποιότητα. Όπως επίσης, ότι είναι φανερό πως δεν κολλά με τον Ολιβέιρα. Δείτε όλο το 45λεπτο που έπαιξαν μαζί. Με εξαίρεση τη φάση στο ξεκίνημα, δεν μπόρεσαν να συνδυαστούν ούτε μια φορά.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Μα γιατί και οι δύο θέλουν την μπάλα στα πόδια για να κάνουν παιχνίδι. Ο Λιβάγια θέλει έναν φορ που θα παίζει στο χώρο. Το έκανε ιδανικά με τον Αραούχο. Το έπραξε σε καλό βαθμό με τον Πόνσε. Τώρα, τα καλά νέα είναι πως ο Ανσαριφάρντ είναι παίκτης με παρόμοια χαρακτηριστικά. Ικανότητα στον κενό χώρο, ξεπέταγμα, καλά τελειώματα, παιχνίδι χωρίς μπάλα. Τη θεωρώ σούπερ κίνηση, που ανεβάζει αυτόματα πολύ όλη την AΕΚ.

Ο τελικός της άλλης Κυριακής -εάν ο Ολυμπιακός αποφασίσει τελικά να κατέβει και δεν βρει μια νέα δικαιολογία- θα είναι μια άλλη ιστορία, από όσα θα γράψει η AΕΚ την επόμενη χρονιά. Ο στόχος είναι να βελτιωθεί η εικόνα της AΕΚ μέσα από δουλειά και τακτική προσέγγιση ενόψει του τελικού. Και έπειτα να κάνει τις μεγάλες αλλαγές που απαιτούνται, για να μην εμφανίζει ποτέ ξανά καχεκτικό πρόσωπο, όπως στο φιλικό και σε πολλά ματς της περασμένης σεζόν.