Ατρόμητος - ΑΕΚ: Μερικές φορές, πιστεύω πως είναι καρμικό. Εκεί που υπάρχουν συγκλονιστικά συναισθήματα χαράς στο μαγικό διήμερο Πέμπτης, Παρασκευής και πιστεύεις πως αλλάζει η μοίρα της AΕΚ και έρχονται καλύτερες μέρες, έρχεται μια -συννεφιασμένη- Κυριακή να σε προσγειώσει απότομα στην πραγματικότητα. Ποια είναι αυτή; Πως όταν η AΕΚ πιστεύει πως είναι κάτι μεγαλύτερο από όσο φτάνουν τα πόδια της, δέχεται κατραπακιές και δεν ξέρει που να σταθεί.

Εστω και αν στα παιχνίδια του μπάσκετ και του ποδοσφαίρου δεν υπήρχε καμία σύνδεση, ούτε στη σημασία τους, ούτε στη δυναμική του αντιπάλου, ούτε καν στην εξέλιξη, είχαν έναν κοινό παρονομαστή. Υπήρξαν στιγμές μέσα στη διάρκεια των αγώνων, όπου η AΕΚ ένιωσε να ψηλώνει επικίνδυνα. Δεν είχε επαφή με το έδαφος και μοιραία γκρεμοτσακίστηκε. Πόνεσε πολύ η απώλεια του ευρωπαϊκού κυπέλλου, πόνεσε σημαντικά και η ήττα στο πρωτάθλημα πριν τη διακοπή.

Ας ξεκινήσω από το μπάσκετ, χωρίς να είμαι ειδήμων. Φάνηκε, πως η Μπούργος ήταν μια ομάδα άλλου επιπέδου. Για όσους αγνοούν, είναι 3η στο ισπανικό πρωτάθλημα. Η AΕΚ έκανε υπερβάσεις, έφτιαξε ομάδα που είχε ως στόχο να κατακτήσει το τρόπαιο. Εκανε εξαιρετική εμφάνιση με τη Νίμπουρκ, μαγική με τη Σαραγόσα και το πρώτο δεκάλεπτο -εκεί που οι Ισπανοί στα δύο προηγούμενα ματς, ξεκινούσαν φουλαριστοί και άνοιγαν τις διαφορές- ήταν φοβερό.

Κάπου εκεί, ο διακόπτης έσβησε. Το σχέδιο του Παπαθεοδώρου να παίξει με τέτοιο τρόπο που να αφήνει τα σουτ στους Ισπανούς, χάλασε από την απίστευτη ευστοχία που εμφάνισε ένας παίκτης που μέχρι σούταρε κοντά στο 30%. Το χειρότερο είναι πως η AΕΚ, μια ομάδα γεμάτη έμπειρους και ποιοτικούς παίκτες, δεν βρήκε κανένα αποκούμπι για να πιαστεί. Η άμυνα έμπαζε, η επίθεση είχε κολλήσει και καταγράφηκε η χειρότερη εικόνα σε τελικό μεγάλης διοργάνωσης σε μια περίοδο.

Στο δεύτερο ημίχρονο, με τους Ισπανούς να έχουν γεμίσει αυτοπεποίθηση και βέβαια να έχουν πολλές λύσεις, η AΕΚ κυνηγούσε ένα θαύμα. Το άγγιξε σε κάποιες φάσεις, αλλά εκεί υπήρξαν και ανάποδα σφυρίγματα που καθόρισαν πλήρως τη μορφή του παιχνιδιού. Η AΕΚ δεν απέτυχε, απλά δεν μπόρεσε να κάνει την απόλυτη υπέρβαση. Επειδή η σεζόν ξεκινά το Σάββατο μάλιστα, το θέμα είναι με καθαρό μυαλό να βρει τον τρόπο που θα πορευθεί.

Η ΑΕΚ πλήρωσε πως σταμάτησε να πατά στο έδαφος στο διάστημα που κυριαρχούσε. Ίσως πίστεψε, πως είχε καθαρίσει από νωρίς. Εκνευρισμός, νεύρα, λάθος επιλογές, που δεν δικαιολογούνται από τους παίκτες που βρίσκονταν στο ρόστερ. Και σα να μην έφτανε η πίκρα του μπάσκετ, ήρθε να δέσει το... γλυκό και με την κάκιστη εικόνα στο ποδόσφαιρο και την ήττα από τον Ατρόμητο στο Περιστέρι. Η AΕΚ έχασε την ευκαιρία να πάει με το απόλυτο στη διακοπή και το μόνο θετικό είναι πως έχασε πόντους ο Ολυμπιακός.

Το ζήτημα φαινόταν πως πήγαινε για καταστροφή από τις επιλογές του Καρέρα στο ξεκίνημα. Αυτό που περίμενα από τον Ιταλό, ήταν να πάει σε εκτεταμένο ροτέισον συγκριτικά με την 11άδα που έπαιξε την Πέμπτη. Κυρίως, επειδή όσοι αγωνίστηκαν στην επική πρόκριση επί των Γερμανών, είχαν δώσει τα πάντα σε ψυχολογικό και σωματικό επίπεδο. Περίμενα κάποιες νέες ιδέες, μια διαφορετική αντιμετώπιση του ματς, ειδικά από τη στιγμή που ο Ατρόμητος έπαιζε τόσο ταμπουρωμένος με πεντάδα στην άμυνα.

Τίποτα από αυτά δεν έγινε. Ο Μαχαίρας τέθηκε νοκ άουτ πριν αρχίσει το ματς, ο Γκαρσία -που... χάζευε την αντίπαλη άμυνα- από πολύ νωρίς και η AΕΚ στέρεψε από παίκτες που είχαν ταχύτητα και τρόπο να ανοίξουν την αντίπαλη άμυνα. Από εκείνο το σημείο και έπειτα, δεν υπήρξε ουσιαστικά η παραμικρή οργανωμένη επίθεση της AΕΚ για να δημιουργήσει πρόβλημα στον Ατρόμητο. Λάθος η αλλαγή του Κρστίτσιτς, ακόμα πιο μεγάλο λάθος οι αργοπορημένες παρεμβάσεις σε ένα ματς που είχε στραβώσει.

Η AΕΚ χρειαζόταν φρεσκάδα και τα παιδιά που επιλέχθηκαν να αγωνιστούν, δεν την είχαν. Εάν μάλιστα προστεθεί και το χάντικαπ του αριθμητικού μειονεκτήματος από την αποβολή του Μάνταλου, τότε εύκολα καταλαβαίνει κάποιος πως το παιχνίδι δεν γυρνούσε ποτέ. Το ζήτημα είναι να υπάρξει ηρεμία, να δουν τη συνέχεια με την προσοχή που αντιμετώπισαν την Πέμπτη τους Γερμανούς και να βλέπουν κάθε ματς ως τελικό.

Τίποτα δεν χάθηκε. Είναι ακόμα η αρχή της σεζόν και ήδη η AΕΚ -και στα δύο αθλήματα- έχει πετύχει πράγματα σημαντικά. Το πώς θα πορευθεί στη συνέχεια, ποιες λύσεις θα βρει για να βγάλει από πάνω της αγκυλώσεις, είναι το σημείο που θα κρίνει και πού θα φτάσει. Η σεζόν είναι μαραθώνιος και δεν μπορείς να στέκεσαι σε ένα αποτέλεσμα, επιτυχημένο ή αποτυχημένο, περισσότερο από μια βραδιά. Η AΕΚ φάνηκε πως ξόδεψε περισσότερες και πλήρωσε τα λάθη της.