Σκόνη και θρύψαλα, λοιπόν, έκαναν οι δυο Δικέφαλοι τους ευρωπαικούς αντιπάλους τους. Με το ίδιο σκορ μάλιστα, το 4-1, με διαφορετικό... σενάριο αφού ο ένας έκανε ανατροπή στο β' ημίχρονο. Και στην περίπτωση πάντως του ΠΑΟΚ και σε αυτή της ΑΕΚ, ελάχιστοι νομίζω περίμεναν 4άρες σε βάρος Αϊντχόφεν και Ζόρια...

Πάμε να τα πάρουμε με τη σειρά και να ερμηνεύσουμε αυτές τις θριαμβευτικές νίκες τους μέσα απο το πρίσμα του τι άλλαξε ή αλλάζει στους δύο Δικεφάλους, βορρά και νότου.

"ΜΗΝΥΜΑ" ΠΑOΚ ΚΥΡΙΩΣ ΣΕ AΕΚ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ

Ο Πάμπλο Γκαρσία, σε αυτά τα δύο πρώτα δείγματα γραφής του ως πρώτος προπονητής στο κανονικό ποδόσφαιρο, δηλαδή στο αντρικό, δείχνει πολύ ΣΥΜΒΑΤΟΣ με τη φιλοσοφία του ΠΑOΚ και γενικότερα του εκεί οργανισμού!

Ίσως γιατί τον περίμεναν πολύ καιρό, ίσως γιατί είναι κοινής αποδοχής, ίσως γιατί είναι ο Πάμπλο Γκαρσία, ίσως γιατί περιμένουν να τους βγει ο δικός τους... Μουρίνιο, ίσως γιατί ξέρει πως να επιβάλεται στα αποδυτήρια, η "Παμπλάρα" αποδεικνύεται πολύ γρήγορα πετυχημένη αλλαγή στον πάγκο του ΠΑOΚ...

Ο Πάμπλο Γκαρσία δίνει στην ομάδα πίστη και ορμή και κυρίως μπορεί να εμπνεύσει. Σε αντίθεση με την Άμπελ, ο οποίος στην τελική μπορεί να είναι -τη δεδομένη στιγμή- και καλύτερος προπονητής από τον Γκαρσία αλλά ήταν τελείως ασύμβατος με τον ΠΑOΚ. Ο Πορτογάλος ήταν 16 μήνες στην ομάδα αλλά δεν κατάφερε να βρει χημεία με τους περισσότερους, δεν μπορούσε να ενμπνεύσει και να πείσει (εκτός, ίσως, απο τον Ρέμπε).

Ο "Παμπλάρας" χθες, για παράδειγμα, ούτε πλάνα σκέφτηκε, ούτε... αεροπλάνα. Πέταξε έξω στο ημίχρονο Τσόλακ και Μπίσεσβαρ, πίεσε ψηλά την Αϊντχόφεν, έκανε τους παίκτες του να το πιστέψουν, τον βοήθησε και το γρήγορο γκολ της ισοφάρισης και ο ΠΑOΚ μετατράπηκε σε... χείμαρρο.

Συμπέρασμα: ο ΠΑΟΚ μπαίνει σε ανοδική πορεία με τον Πάμπλο Γκαρσία στον πάγκο του κι αυτό θα πρέπει να ανησυχεί τους ανταγωνιστές: πρωτίστως την ΑΕΚ και μετά τον Ολυμπιακό.



ΑΠΟ ΤΗΝ... ΑΝΑΓΚΗ ΒΓΗΚΕ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΑΓΙΚΗΣ 3ΑΔΑΣ

Η AΕΚ ήταν... τυχερή χθες βράδυ. Με την έννοια πως δεν ξεκίνησε ο Ολιβέιρα λόγω στομαχικών διαταραχών. Το εννοώ... Γιατί έτσι είδαμε την 3άδα Λιβάγια - Τάνκοβιτς - Μάνταλου... Μαγική! Η συγκεκριμένη απέδειξε πως είναι ό,τι πιο ποιοτικό διαθέτει η Ένωση μπροστά και κυρίως συμβατό μεταξύ τους...

Ο Λιβάγια, επιτέλους, χρησιμοποιήθηκε εκεί που πρέπει να παίζει: κοντά στην περιοχή, στη λεγόμενη GOAL ZONE! Είναι αξονικός παίκτης, που χαραμίζεται όταν τον βάζεις στα άκρα να μαρκάρει τον αντίπαλο μπακ ή να κάνει κούρσες και να κουράζεται. 

Χθες ο Κροάτης παικταράς, εκεί που του αρέσει και πρέπει να παίζει, ήταν κεφάτος, με δυνάμεις και... εμπνεύσεις, λειτούργησε τόσο ως εκτελεστής όσο και ως δημιουργός, κράτησε και έσπασε μπάλες, έβγαλε την τεράστια κλάση του. Τόσο απλά... Τη μια φορά , δηλαδή, που έπαιξε στον χώρο του... κύριε Καρέρα (αν και στον πάγκο ήταν οι βοηθοί του, Κολονέλο και Παναγιωτάρας).

Από την... ανάγκη (δεν μπορούσε ο Ολιβέιρα να ξεκινήσει), λοιπόν, βγήκε η ποιότητα και η χημεία της 3άδας Λιβάγια - Τάνκοβιτς - Μάνταλου. Και οι τρεις έπαιξαν κοντά στους χώρους τους, είχαν πολύ καλή συνεργασία και πολλά κέφια. Ήταν ομαδικοί, κινητικοί τόσο κάθετα όσο και σε πλάτος. Κυριολεκτικά συνέθεσαν μια 3ΑΔΑ-ΘΑΝΑΤΟΣ για τον αντίπαλο. Η Ζόρια περίμενε ένα σέντερ φορ σημείο αναφοράς από την AΕΚ και εκεί την έπαθε. Ακυρώθηκαν οι στόπερ της ουκρανικής ομάδας και η άμυνα της διαλύθηκε κυνηγώντας στον χώρο...

Από τους υπόλοιπους θα σταθώ στην επιστροφή του Τσιγκρίνσκι που κάνει τη διαφορά πίσω για την ΑΕΚ. Και στον Βασιλαντωνόπουλο που αυτή τη στιγμή είναι ο καλύτερος δεξιός μπακ χαφ. Μόνο που σε μια AΕΚ πρωταγωνίστρια θα έπρεπε να είναι ο μπακ απ και να αποκτηθεί βασικός.