Να το καλό για την ΑΕΚ! Kωμικοτραγικά πράγματα - Ποιοι παίκτες δεν κάνουν - Θα μας είχαν διαλύσει

Ας ξεκινήσουμε από κάτι ευχάριστο. Σε όλη αυτή τη διαδικασία που βιώσαμε, το μοναδικό πραγματικά ευχάριστο για την ΑΕΚ είναι πως τουλάχιστον… τελείωσε για φέτος η ευρωπαϊκή υπόθεση. Μία κατάσταση που ξεκίνησε με χίλια όνειρα, κατέληξε να είναι ένας διαρκής εφιάλτης. Η AΕΚ αποδείχτηκε κατώτερη των προσδοκιών, δεν μπόρεσε σε καμία περίπτωση να δείξει πως άξιζε κάτι καλύτερο και έφυγε με το κεφάλι χαμηλά.

Επειτα από όσα είχαν συμβεί τις προηγούμενες μέρες, την ένταση και τα ξέσπασμα που υπήρξε από όλες τις πλευρές, φαινόταν πώς το ματς με τη Λέστερ είχε για την AΕΚ ξεχωριστή σημασία. Κυρίως για την αντίδραση που θα μπορούσε να βγάλει. Κάποιοι μπορεί να πίστευαν -μεταξύ αυτών και εγώ- πως δεν θα μπορούσε η AΕΚ με κοντράρει μία ομάδα από το επίπεδο της Premier League, ούτε υπό κανονικές συνθήκες.

Ωστόσο, έτσι όπως είναι τα πράγματα ούτε περιθώρια χαλαρότητας υπήρχαν, ούτε δυνατότητα για να αντιμετωπιστεί με αδιαφορία αυτό το ματς. Ισως πάλι, κάποιος άλλος να θεωρεί πως ένα ματς κόντρα σε ομάδα τοπ επιπέδου του αγγλικού πρωταθλήματος, δεν είναι και απόλυτα ενδεικτικό για τα σημάδια αντίδρασης που μπορεί να βγάζει η Ενωση. Ειδικά προσμετρώντας τη δεδομένη δυναμική του αντιπάλου και τις απουσίες που είχε η AΕΚ.

Εγώ θα έλεγα πάλι, πως δεν γίνεται να προσπεράσουμε αυτό το παιχνίδι σαν να μην έγινε. Δεν μπορούμε να πούμε, ότι η AΕΚ δεν έπαιξε. Δεν μπορούμε να μη δούμε, ότι η AΕΚ εμφάνισε για ακόμα μία φορά τις αδυναμίες που τη χαρακτηρίζουν σταθερά από το ξεκίνημα της σεζόν. Ποιες είναι αυτές; Προσδιορίζονται σε δύο βασικούς άξονες που τη χαρακτηρίζουν σχεδόν απόλυτα. Από τη μία τα κωμικοτραγικά λάθη στην άμυνα που δίνουν εύκολες επιθέσεις στον αντίπαλο, τελικές φάσεις και γκολ που δεν χρειάζεται καν να κοπιάσει και από την άλλη, αδυναμία να εμφανίσει ένα ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο μέσα από το οποίο θα μπορέσει να βρεθεί απέναντι σε φάση για γκολ και να δημιουργήσει απειλητικές καταστάσεις.

Μπορεί -και είναι αλήθεια- να πει κάποιος, ότι η Λέστερ ήταν ένας αντίπαλος που δύσκολα μπορούσε να αντιμετωπίσει η AΕΚ. Αλλά η πραγματικότητα επίσης είναι πως ο Απόλλωνας την Κυριακή θα είναι εύκολος ο Ολυμπιακός την Τετάρτη δύσκολος, ο Βόλος τη μεθεπόμενη Δευτέρα μία ομάδα σε... ντεμί κατάσταση. Το ζήτημα δεν είναι ποιοι είναι οι αντίπαλοι. Το ζήτημα είναι ποια είναι η AΕΚ. Πώς παίζει η AΕΚ αυτά τα παιχνίδια, πώς μπορεί να δείχνει σταθερή βελτίωση και να πείθει με την εικόνα της.

Αυτή είναι η πραγματικότητα και αυτό είναι αλήθεια, ότι δεν το είδαμε στην Αγγλία. Ηταν φανερό νομίζω, μπορούσε να το καταλάβει εύκολα ο καθένας, πως υπάρχουν παίκτες χωρίς αυτοπεποίθηση. Χωρίς πίστη στις δυνατότητές τους, δίχως να έχουν σιγουριά στις κινήσεις τους. Τα λάθη που γίνονται μπορεί εύκολα να τα τρολάρεις ο καθένας και να πει, ότι αυτοί οι παίκτες δεν κάνουν να παίζουν στην AΕΚ. Πως δεν είναι αρκετοί, πως πρέπει να πάνε να παίξουν σε ομάδες επιπέδου Ατρόμητου, Παναιτωλικού και όποιας άλλης ομάδας να τραβάει η ψυχή σας να βάλετε.

Αλλά για να πούμε όλη την ιστορία, εγώ δεν έχω δει σε ομάδες αυτού του επιπέδου να υπάρχουν τέτοια λάθη. Δεν έχω δει πολλά "τσαφ" σαν του Σβάρνα πλέον ακόμα και στο επίπεδο της ελληνικής λίγκας, δεν έχω δει "τσαφ" σαν αυτό που έκανε προς το τέλος ο Μιτάι, δεν έχω δει κινήσεις όπως αυτή που κάνει ο Βασιλαντωνόπουλος απέναντι σε έναν πολύ καλό παίκτη όπως ο Μπαρνς μεν, αλλά που συνεχώς τον έβαζε μέσα στην περιοχή.

Και έρχεται μάλιστα σε συνέχεια όσων έγιναν την περασμένη Κυριακή, όταν ο Ζαγαρίτης έζησε το δικό του όνειρο κόντρα στον παίκτη της ΑΕΚ και κατάφερε να κάνει μία φάση που την έχει highlights στην καριέρα του και ίσως να του εξασφαλίσει και ένα καλό συμβόλαιο. Το θέμα, λοιπόν, είναι πως η AΕΚ μπορεί να βελτιωθεί και ατομικά ο κάθε παίκτης της. Φαινόταν από τις κινήσεις όλων και κυρίως του Καρέρα, πως προσπάθησαν περισσότερο.

Ο Ιταλός έδειχνε, ότι ήθελε να ζήσει περισσότερο παιχνίδι, να είναι περισσότερο παρεμβατικός. Τρία διαφορετικά συστήματα άλλαξε κατά τη διάρκεια του ματς. Δεν ξέρω ποιο ήταν το καλύτερο, δεν ξέρω τελικά ποιο είναι αυτό που ταιριάζει στην AΕΚ. Ετσι κι αλλιώς από ένα σημείο και έπειτα -και ίσως να είναι ευτύχημα τούτο- η Λέστερ έριξε τελείως τις μηχανές στο ρελαντί. Φαινόταν πως δεν ήθελε να διαλύσει την AΕΚ, φαινόταν πως ήθελε να κρατήσει δυνάμεις και αρκέστηκε απλά στη διαχείριση του ματς.

Αν δεν υπήρχε μάλιστα αυτός ο δαιμόνιος Τούρκος Ουντέρ, ίσως να έβγαινε και το ματς δίχως φάσεις από ένα σημείο και έπειτα. Αυτή ήταν η πραγματικότητα που αντικρίσαμε. Η AΕΚ δεν μπόρεσε να δείξει ουσιαστική βελτίωση. Τα ίδια και τα ίδια προβλήματα, οι ίδιες αδυναμίες, που δεν ξέρω αν θα μπορέσουν να βελτιωθούν μέσα στα επόμενα ματς. Σαφώς βέβαια, κανένας από τους αντιπάλους που έχει να αντιμετωπίσει η AΕΚ ως το τέλος του 2020, δεν έχει τη δυναμικότητα και την ποιότητα της Λέστερ.

Πρέπει η AΕΚ να βρει τις λύσεις. Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, τίποτα ουσιαστικό από αυτό το ματς δεν κρατάς, παρά μόνο πως τελείωσε αυτό το μαρτύριο. Ελπίζω να πήραν άπαντες τα μαθήματά τους και να κατανοήσουν πως απέναντι σε αντιπάλους που υπερβαίνουν το μέσο όρο δυναμικότητας, χρειάζεται συγκέντρωση στο 100% σε όλη τη διάρκεια του ματς, από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό. Δεν είναι βέβαια βήμα προόδου, το γεγονός πως η AΕΚ κατάφερε να κρατήσει 5' παραπάνω από το να έχει χάσει το παιχνίδι. Με την Μπράγκα έχανε με 2-0 στο δεκάλεπτο, με τη Λέστερ κατάφερε να φτάσει να χάνει με 20 στο 15ο λεπτό.

Δεν είναι εικόνα ομάδας αυτή. Οπως βέβαια δεν είναι και εικόνα -αν θέλουμε να έχουμε ψηλά τον πήχη για την AΕΚ και να θέλουμε μία ομάδα ανταγωνιστική σε Ελλάδα και Ευρώπη- που να μην μπορεί να δομήσει μία κανονική επίθεση σε όλη τη διάρκεια του ματς. Οσα σχήματα και αν άλλαξε, όσους παίκτες και αν χρησιμοποίησε ο Καρέρα, φαινόταν πως η AΕΚ δεν είχε αυτό που χρειαζόταν για να μπορέσει να φτιάξει τη φάση και να βάλει το γκολ.

Νομίζω, πως τα πράγματα είναι πολύ ξεκάθαρα και δεν χρειάζεται ούτε κανείς να ωραιοποιεί την κατάσταση, ούτε να ψάχνει ούτε να ψάχνει για άλλοθι και δικαιολογίες. Η AΕΚ έκλεισε μία τραγική πορεία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Το μόνο που μπορεί να κερδίσεις από αυτό το παιχνίδι είναι κάποια ψήγματα μεγαλύτερης διάθεσης σε σχέση με τα προηγούμενα ματς. Ας ελπίσουμε πως κόντρα σε ομάδες μικρότερης δυναμικότητας, με περισσότερες μέρες δουλειάς και περισσότερες επιλογές που θα μπορούν να επιστρέψουν από τραυματισμούς, θα μπορέσει να εμφανιστεί μία διαφορετική κατάσταση και η AΕΚ να φτάσει στο σημείο που πραγματικά θέλει. Πάντως, οπλιστείτε με δύναμη, γιατί έχει ανηφόρα μπροστά και είναι μεγάλη.

 

 

 

 

 

 

 

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις