Δικαίωση με Μπίσεσβαρ, γάζωνε το γήπεδο ο Ελ Καντουρί - Αυτός είναι η κορυφαία μεταγραφή του ΠΑΟΚ

ΠΑΟΚ: Είχα γράψει πριν από καναδυο χρόνια για τον Μπίσεσβαρ ότι μπορεί αθλητής να μην είναι, αλλά ξέρει την περισσότερη μπάλα απ’ όλους τους εν Ελλάδι ποδοσφαιριστές και πέσανε πολλοί να με φάνε.

Όλα τ’ άκουσα, «ο χοντρός», «ο αδιάφορος», «ο μπουχέσας» και πάρε και βάλε και δώσε. Και ήρθε σήμερα ο Σουριναμέζος να βγάλει αληθινό τον ρεπόρτερ Ξανθάκη. Με ένα γκολ, μια ασίστ και απίστευτη μαεστρία στην προώθηση του παιχνιδιού, που ανάγκαζε τα μηχανάκια της Μποχίμιαν να κρατιούνται πίσω. Τεταρταίος τους έπιανε, ψιλά χοντρά τους φεύγανε, τη σέντρα δεν περνάγανε κι αυτό ο ΠΑΟΚ το οφείλει στον Ντιέγκο. Ο οποίος, βεβαίως, παραδοσιακά έσκασε μετά απ’ το εβδομηκοστό λεπτό, αλλά και τι έγινε; Ως τότε είχε προλάβει να καθορίσει το παιχνίδι και να χαρίσει τη μισή πρόκριση στον Δικέφαλο του Βορρά.

Την άλλη μισή την πρόσφερε ο παίκτης που έκανε το χειρότερο παιχνίδι απ’ όλους τους ασπρόμαυρους στο Δουβλίνο. Ο Ελ Καντουρί που όσο κοιμότανε στην Ιρλανδία, τόσο ξύπνησε στη Σαλονίκη. Και ναι, το ξέρω ότι δεν είναι αριστερό εξτρέμ, αλλά τι σημασία έχει; Χεστήκαμε, όλο το γήπεδο γάζωνε σήμερα ο Μαροκινός, ως και τη μπάλα πρόλαβε να απομακρύνει μέσα στη μικρή περιοχή, στο 48^ο λεπτό, πριν γίνει επικίνδυνη μια παρολίγον φάση της Μποχίμιαν. Κι επειδή του πήγε καλά το ματσάκι και πάνω απ’ όλα είναι παίκτης ψυχολογίας, άρχισε να το γλεντάει, άρχισε να το ευχαριστιέται, άρχισε να το χαίρεται. Υπήρξαν στιγμές στο δεύτερο ημίχρονο, κυρίως προς το τέλος, που πραγματικά δίδαξε μπάλα στους φιλότιμους ξυλοκόπους εξ Ιρλανδίας. Μια θριαμβευτική εμφάνιση, αναμφιβόλως!

Όπως πολύ καλά τα πήγε και ο Κούρτιτς, ο οποίος σήμερα μας έδειξε γιατί έκανε καριέρα στην Ιταλία έστω και σε μικρομεσαίες ομάδες. Διότι δεν κόβει μόνο αλλά και ράβει και γνωρίζει πολύ καλά πώς να τοποθετείται στο γήπεδο μέσα. Από τα πρώτα πράγματα, δηλαδή, που μαθαίνει κανείς στη γειτόνισσά μας, αν θέλει να επιβιώσει στο σκεπτόμενο ποδόσφαιρό της. Προσωπικά, τον εκτίμησα ιδιαιτέρως και σε μια φάση στο 47^ο λεπτό, όταν πήρε τη μπάλα από θέση δεξιού μπακ και ξεχύθηκε στον αιφνιδιασμό. Και ώσπου να φτάσει στη σέντρα, είχε αφήσει δυο μέτρα πίσω τον αντίπαλό του που τον καταδίωκε. Αν μπορεί να το κάνει αυτό Εσίτι πείτε μου, να το ξέρω…

Για να μην τον αδικήσω, πάντως, τον αγαπημένο άμπαλο, τη δουλειά του την έκανε σήμερα. Όταν ξέμεινε από δυνάμεις ο Σλοβένος, μπήκε για να κόψει και να δείρει και μια χαρά τα πήγε. Μακάρι να μπορούσε να προσφέρει και σε άλλους τομείς, αλλά δεν μπορείς να τα έχεις και όλα σε αυτή τη ζωή. Κι αυτό που έδωσε, πολύ ευπρόσδεκτο ήταν!

Από εκεί και πέρα, οφείλει να σημειώσει κανείς το έξυπνο στήσιμο και το καθαρό μυαλό του Λουτσέσκου (σε αντίθεση με το πρώτο ματς), τα καλά στοιχεία που έδειξε ο Τέηλορ (επιθετικά μόνο, γιατί στη φάση του 94^ου λεπτού, τον έκανε ρόμπα ο Μάλον), την κλασική αστάθεια του Πασχαλάκη (σε δύο εξόδους, ματοκύλησε κάτι δόλια περιστέρια…), την αυτοθυσία του Βιεϊρίνια (σπρίνταρε σαν παλαβός κι έκοψε επικίνδυνη αντεπίθεση στο 88^ο λεπτό), την ώριμη σκέψη του Σβαμπ (που πάλι ξέμεινε από δυνάμεις γύρω στο εξηκοστό λεπτό), τη φιλοτιμία του Ζίβκοβιτς (αν και δεν του βγήκε καμιά φάση) και τη συγκέντρωση του Μιχαηλίδη που σήμερα δεν αφαιρέθηκε ούτε μια φορά. Σε αντίθεση με τον Βαρέλα, που λίγο ήθελε να γίνει κίνδυνος θάνατος…