Ασθενής με κορωνοϊό ο Παναθηναϊκός - Θα έχουμε Στραματσόνια... - Μικρός Μαραντόνα ο Παλάσιος!

Ο τούρμπο Καμαρά και ο Πράσινος άσος που δεν έπαιρνε τα πόδια του. Ο Χρήστος Ξανθάκης με το μοναδικό του στυλ γράφει για τη νίκη του Άρη, τον τρομερό Αμπουμπακάρ και τα μεγάλα προβλήματα του Τριφυλλιού, που μας... ξεγέλασε στην πρεμιέρα.

Άρης - Παναθηναϊκός: Εντάξει, θα γράψω και αναλυτικά για το παιχνίδι, αλλά επιτρέψτε μου να επιμείνω ότι όλος αγώνας θα μπορούσε να συμπυκνωθεί σε δύο φάσεις –αμφότερες με τους ίδιους πρωταγωνιστές:
Τον Βιτάλ και τον Σούντγκρεν!

Στο 43^ο λεπτό, λοιπόν, και στο 53^ο, αποπειράθηκε να μπουκάρει από αριστερά στην περιοχή ο μεσοεπιθετικός του Παναθηναϊκού. Και το δεξί μπακ του Άρη, δίχως να ιδρώσει και πολύ, τον έβγαλε από την πορεία του και του τσούρνεψε την μπάλα με χαρακτηριστική άνεση.
Αφού να φαντασθείτε, με παίρνανε τηλέφωνο μετά απ’ τον αγώνα από τον «Φρεσκούλη» και μου ζητάγανε να τους πάω τον Σουηδό, να τους ψιλοκόβει τις σαλάτες!

Από εκεί και πέρα; Από εκεί και πέρα, ένα γκολ υπόθεση ήταν το ματσάκι, ένα γκολ εντελώς νταηλίδικο, όλο τσαμπουκά και άντερα, απ’ αυτόν τον γκιουλέκα τον Καμαρά που πήρε σβάρνα όλη την άμυνα του Παναθηναϊκού. Με βοήθεια, φυσικά, από Πούγγουρα, Κώτσιρα και Βέλεθ, που εκτέθηκαν σε βαθμό αδιανόητο. Μόνος του και όλοι τους ο Αμπουμπακάρ, σαν το εκχιονιστικό τους σάρωσε!

Και δεν έμεινε μόνο εκεί, μιας και σε όλο τον αγώνα πίεζε την άμυνα των «πράσινων» λες και τους είχαν βάλει νέφτι στον πάτο. Πέφτανε οι άλλοι παίκτες του Άρη, κουτουλάγανε, εισπνοές για το άσθμα ζητάγανε, ο Καμαρά να μετράει χιλιόμετρα λες και ήτανε εκατοστά. Τέτοιο τούρμπο μόνο σε κόντρες στη Βουλιαγμένης τις πρώτες πρωινές ώρες και πάλι άνευ αντοχής. Μπράβο στο παιδί, μισή ομάδα ήτανε σήμερα.

Ο Παναθηναϊκός από την άλλη ήταν κατά κυριολεξία «μισή ομάδα», μιας και αν εξαιρέσει κανείς την φιλοτιμία του Χατζηγιοβάνη, το σθένος του Αλεξανδρόπουλου και την εξαιρετική τοποθέτηση μέσα στην περιοχή και μαχητικότητα του Ιωαννίδη, όλοι οι υπόλοιποι θύμιζαν τη γνωστή μαμαδίστικη συμβουλή «Γιαννάκη, όχι στα βαθιά πουλάκι μου»! Και στα πρώτα εβδομήντα λεπτά του παιχνιδιού όταν παιζότανε κανονικό ποδόσφαιρο και στα τελευταία είκοσι όταν είχε μόνο μπουνίδι, κλωτσίδι και αγκωνίδι…

Δηλαδή, θυμάστε εσείς μία, έστω μία ενέργεια της προκοπής από τον Πέρεθ, εκτός από το κουτουλίδι στον Καμαρά στο 84^ο λεπτό; Αβάδιστα και αβασάνιστα το έβγαλε όλο το ματσάκι κι αυτός κι ο Μαουρίσιο που φου τον έκανες κι έφτανε Ντεπώ από Χαριλάου. Άσε που δεν μπορούσε να πάρει τα πόδια του ο δόλιος, τον κοίταζε ο Γιοβάνοβιτς και αναρωτιόταν αν είχανε πάει μαζί σχολείο. Για να μην μιλήσω για τον μικρό Μαραντόνα, τον Παλάσιος με τ’ όνομα, που πήρε την μπάλα στο σημαιάκι του κόρνερ, σε μια τελευταία ευκαιρία στο 95^ο λεπτό και κατάφερε να τη χαραμίσει χωρίς πολλά πολλά. Διαμάντι, τι να σας πω…

Εν κατακλείδι, όμως. Εν κατακλείδι δεν πα’ να πήρε ένα σκασμό παίκτες η ομάδα, δεν πα’ να ξηλώθηκε η διοίκηση, δεν πα’ να είναι ισορροπημένος προπονητής ο Γιοβάνοβιτς. Ο Παναθηναϊκός εξακολουθεί να θυμίζει ασθενή που έχει κορωνοϊό και του βάζουνε γύψο. Με τίποτα δεν τραβάει, με τίποτα δεν κουνάει, με τίποτα δεν ξεκολλάει. Μας ξεγέλασε στο πρώτο ματς της σαιζόν, μας έκανε να απορήσουμε και να θαυμάσουμε και πλέον άρχισε ξανά να θυμίζει αλλοτινές και πολύ καταραμένες εποχές. Αναρωτιέμαι αν θα καταφέρει να ισορροπήσει συντόμως ή κατά τα Χριστούγεννα θα γιορτάσουμε καινούρια Στραματσόνια…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα του ΠΑΟ - Μόνο ένας έπαιξε κόντρα στον Άρη - Βιγιαφάνιες... σύνελθε!

 

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις