Επιτέλους είδαμε τον αληθινό Άρη στο Βικελίδης! Μια ομάδα καταιγιστική που έκανε το δικό της κυριακάτικο πάρτυ, κατορθώνοντας  να πετύχει σε 90 λεπτά, όσα γκολ είχε πετύχει στις προηγούμενες 6 αγωνιστικές του πρωταθλήματος! Και ας μην ξεχνάμε πως και η άμυνα μας έμεινε παρέμεινε η καλύτερη στη χώρα με μόλις 3 γκολ παθητικό.

Οι Αγρινιώτες έζησαν τον δικό τους εφιάλτη, βλέποντας τα γκολ να πέφτουν βροχή, ενώ ο Αναστασίου από νωρίς είχε αποσυρθεί στο βάθος του πάγκου του, περνώντας το δικό του μαρτύριο, την βαρύτερη ήττα του ως προπονητής…

Οι κίτρινοι, με μαύρες φανέλες, ξεκίνησαν εκπληκτικά, μοιράζοντας μαθήματα επιθετικού ποδοσφαίρου. Τα πόδια μας βέβαια λύθηκαν από το γρήγορο γκολ με το οποίο άνοιξε το σκορ ο Καμαρά, εκτελώντας το πέναλτυ που κέρδισε ο Μπερτόλιο.  Ήταν ένα πέναλτυ που προσωπικά με έπεισε πως οι διαιτητές πλέον μας βλέπουν και αυτοί ως αναπόσπαστο μέλος της BIG-4, ή BIG-5 αν θέλετε να συμπεριλάβουμε και τον Παναθηναϊκό. Ήταν το πρώτο από μια σειρά πέναλτυ που ο Κουτσιαύτης μοίρασε απλόχερα στις δύο ομάδες και που έχρισαν σκόρερς τους Καμαρά, Γκάμα και Βέργος, ενώ ο Ιτούρμπε δεν κατόρθωσε να νικήσει τον Μελίσσα και να κάνει το 6-1 για τον Άρη.

Το γρήγορο γκολ ήταν αυτό που έλειπε από την ομάδα μας στα παιχνίδια της μέχρι σήμερα και η συνέχεια έδειξε πόσο επηρεάζει την τελική έκβαση του παιχνιδιού: Ο Άρης χωρίς άγχος πλέον έπαιξε απελευθερωμένα ενώ ο αντίπαλος του δεν είχε πλέον λόγο να κλειστεί πίσω στην άμυνα. Και το πάρτυ άρχισε…

Στο πρώτο μέρος χάσαμε το μέτρημα από τις ενέργειες του Άρη που εντυπωσίασαν τους φιλάθλους: Στο πέναλτυ-γκολ του Καμαρά στο 18’  προστέθηκαν τα γκολ που πέτυχαν οι Μπερτόλιο (34’), Σούντγκρεν (37’ πρώτο του τέρμα με τη φανέλα του Άρη), Γκάμα (43’ πέναλτυ). Στα γκολ του Μπερτόλιο και του Σούντγκρεν  πολύτιμη ήταν η συμβολή του Καμαρά που έβγαλε δύο υπέροχες ασσίστ, διασκορπίζοντας την αντίπαλη άμυνα και υποδεικνύοντας πως ότι πληρώνεις παίρνεις!

Με 4-0 στο ημίχρονο, επίδοση που ο Άρης είχε να πετύχει από το 1980 (Άρης - Απόλλων 6-1), όλα έδειχναν πως το σκορ θα μπορούσε να εκτιναχθεί σε αστρονομικά ύψη, ωστόσο συνέβη αυτό που γίνεται συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις: Από τη μία ο κορεσμός του νικητή (και ίσως ο οίκτος), από την άλλη το πείσμα του ηττημένου να μην πέσει πιο χαμηλά, κρατάνε συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις τα σκορ χαμηλά. Έτσι έγινε και σήμερα στο Βικελίδης, με τον Άρη να πετυχαίνει βέβαια γρήγορα πέμπτο γκολ με τον Εντιαγέ στο 51’, αλλά τελικά να μένει εκεί, και τους φιλοξενούμενους να πετυχαίνουν το γκολ της σημαίας με πέναλτυ στο 67’. Ας δώσουμε και τα εύσημα βέβαια στον τερματοφύλακα των Αιτωλοακαρνάνων, Μελισσά, που κράτησε την εστία του στο Β μέρος σε αρκετές περιστάσεις , με αποκορύφωμα το χαμένο πέναλτυ του Ιτούρμπε.

Ο Άρης για πρώτη φορά φέτος στην έδρα του ζωγράφισε χαμόγελα στα πρόσωπα των οπαδών του, αφού η νίκη επί του Παναθηναϊκού δεν είχε το εύρος και την «τσαχπινιά» της σημερινής εμφάνισης!

Είδαμε πάθος και διάθεση, διακρίναμε ξεκάθαρα την επιθετική μας γραμμή να λειτουργεί με αυτοπεποίθηση και εμπνεύσεις. Αυτοματισμοί, σουτ, θέαμα και γενικά ότι λατρεύει να βλέπει ο οπαδός στην κερκίδα, έκαναν την εμφάνιση τους σήμερα μετά από πολύ καιρό στο Βικελίδης και πρόσφεραν ένα πανέμορφο κυριακάτικο απόγευμα, φτάνοντας τον Άρη στους 14 βαθμούς ή στους 8 αν είστε από αυτούς που κλέβουν βαθμούς έξω από το χορτάρι.

Επόμενη στάση για το εξπρές του πρωταθλήματος στο ΟΑΚΑ εναντίον της ΑΕΚ. Μια ομάδα που θα  ντραπεί να κλειστεί στην εστία της μπροστά στους φιλάθλους της και που θα υποστεί αρκετό ποδοσφαιρικό μπούλιγκ από τον Άρη που δείχνει να αρχίζει να παίρνει στροφές…

Υ.Γ. Ο Μάντζιος σήμερα είναι υπέροχος ακόμη και για τους γκρινιάρηδες!        

 

Super League Άρης ΑΕΚ Παναθηναϊκός ΠΑΟΚ Ολυμπιακός