Sportdog Team
Η ψαλίδα που έκλεισε, η μοναδική διαφορά και οι δύο παίκτες των Πειραιωτών που θα έπαιζαν στην ενδεκάδα της Ένωσης. Ο Σταύρος Καζαντζόγλου βλέπει με άλλη οπτική το ντέρμπι της ερχόμενης Κυριακής, συγκρίνει τις δύο ομάδες και εξηγεί τι συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια.
ΑΕΚ - Ολυμπιακός: Μετά από πολύ καιρό, κοντεύω να ξεχάσω από πότε, υπάρχει τόσο μεγάλη προσμονή για ένα ντέρμπι ανάμεσα στην ΑΕΚ και στον Ολυμπιακό. Δεν είναι μόνο η κλασική σημασία μιας τέτοιας αναμέτρησης, η κόντρα με την ομάδα που εκφράζει το κατεστημένο στο ελληνικό ποδόσφαιρο τις τελευταίες δεκαετίες και η σημειολογία μιας νίκης εναντίον της. Είναι σημαντικό, επειδή η ΑΕΚ φέτος μπορεί να κοιτά επί ίσοις όροις τον αντίπαλο της και διεκδικεί πραγματικά τον τίτλο.
Προφανώς, έστω και εάν μιλάμε για μια νέα ομάδα που θα έχει μόνο 2-3 παλιά πρόσωπα στο αρχικό σχήμα, είναι έντονη η πίεση που υπάρχει γύρω της. Η ΑΕΚ την τελευταία τριετία έχει μόλις 4 νίκες σε 36 ματς με Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ σε όλες τις διοργανώσεις. Είναι απίστευτα απογοητευτική επίδοση, που δεν έχει προηγούμενο στη νεότερη ιστορία του συλλόγου, όσο κι αν το μέτρο σύγκρισης δεν είναι το ίδιο, καθώς με τα play offs τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των ντέρμπι έχει αυξηθεί πολύ.
Ειδικά απέναντί στον Ολυμπιακό, η ΑΕΚ νίκησε τελευταία φορά τον Φλεβάρη του 2018, στον προημιτελικό του Κυπέλλου στο ΟΑΚΑ με 2-1. Είχαν προηγηθεί βέβαια οι μεγάλες νίκες με ανατροπή στο πρωτάθλημα, στο ΟΑΚΑ 3-2 και στο Φάληρο 1-2. Από τότε δεν μπορεί να κερδίσει τον Ολυμπιακό. Τρία χρόνια είναι πολλά για μια ομάδα του μεγέθους της ΑΕΚ. Και γι’ αυτό, είναι ακόμα πιο σημαντικό να σταματήσει αυτή η διαδικασία.
Το ποδόσφαιρο ορισμένες φορές είναι εξαιρετικά απλοϊκό. Για να σχηματιστεί αυτή η παράδοση, έπαιξαν ρόλο πολλά. Οι τραγικές αστοχίες της ΑΕΚ στην επιλογή προπονητών, η αδυναμία στο σχηματισμό μιας κανονικής και αξιόμαχης ομάδας, η στήριξη σε ποδοσφαιριστές που είτε δεν είχαν να δώσουν κάτι παραπάνω, είτε ήταν κατώτεροι των προσδοκιών. Την ίδια στιγμή μάλιστα, ο Ολυμπιακός είναι στα καλύτερα του, δημιουργώντας μια ομάδα με σημαντικούς πρωταγωνιστές.
Αυτά είναι στοιχεία που καθόρισαν την ιστορία μέχρι τώρα. Αυτό άλλαξε. Με αμφίδρομη πορεία. Αφ’ ενός, η ΑΕΚ αποφάσισε να το πάει διαφορετικά. Εστω και αν δεν ευτύχησε στην αρχική επιλογή του προπονητή, έχει προικίσει την ομάδα με παίκτες που έχουν ηγετικά χαρακτηριστικά και σπουδαία προσωπικότητα. Εφερε τον Γιαννίκη στη θέση του Μιλόγεβιτς, ποντάροντας πως η φιλοδοξία και η μεθοδικότητα του, θα υπερκαλύψουν την απειρία και το κάθε ρίσκο.
Αφ’ ετέρου, ο Ολυμπιακός δεν είναι πια ο ίδιος. Παίκτες που ήταν πρωταγωνιστές με εκπληκτικές επιδόσεις τα προηγούμενα χρόνια μεγάλωσαν ηλικιακά, η πλειοψηφία των μεταγραφών που έγιναν δεν έχουν βγει στη διαδικασία και ο Ολυμπιακός προχωρά κυρίως με βάση τον αυτόματο πιλότο. Είναι μια καλοδουλεμένη ομάδα, όπου ο καθένας ξέρει καλά τι πρέπει να κάνει μέσα στο γήπεδο και ποιος είναι ο ρόλος που έχει να καλύψει.
Στα δικά μου μάτια, η ψαλίδα έχει κλείσει πλέον. Κατά τη γνώμη μου, η μοναδική διαφορά των δύο ομάδων αφορά το χρόνο ποιοτικής δουλειάς που έχει ο Μαρτίνς στον Ολυμπιακό, καταφέρνοντας να σχηματίσει εξαιρετικό σύνολο. Αυτή είναι και η πλέον ξεκάθαρη και αποστομωτική απάντηση στους σπεκουλαδόρους, που αφού επί χρόνια μηρύκαζαν το «κάντε επενδύσεις να νικάτε και τους διαιτητές», κατέληγαν στο πόσοι παίκτες της ΑΕΚ χωρούσαν στον Ολυμπιακό.
Ας αφήσουμε το παρελθόν και ας αντιστρέψουμε το ερώτημα. Πόσοι παίκτες του Ολυμπιακού χωρούν στην ΑΕΚ του σήμερα; Πόσοι παίκτες του Ολυμπιακού θεωρείτε πως θα έμπαιναν δίχως δεύτερη σκέψη στην 11άδα της Ενωσης και θα άφηναν στον πάγκο κάποιον άλλο παίκτη; Κατά τη γνώμη μου, είναι μόνο δύο θέσεις. Το κακό για την ΑΕΚ είναι πως αμφότερες βρίσκονται στη μεσαία γραμμή, εκεί που δεν βγήκε ο Λε Ταλέκ και ο Γιαννίκης πρέπει να βρει λύσεις μέχρι τη μεταγραφική περίοδο του Γενάρη.
Ο Εμβιλά και ο Καμαρά είναι οι παίκτες που έμπαιναν άμεσα στην 11άδα της ΑΕΚ, αλλά και σε όποια άλλη ελληνική ομάδα. Ο Εμβιλά δεν κρύβω πως είναι αδυναμία μου, παίκτης με εμπειρία, προσωπικότητα και σπουδαίες ικανότητες. Ο Καμαρά, έστω και εάν έχει χαθεί η φρεσκάδα και φαίνεται πως μετρά αντίστροφα, είναι ο παίκτης που δίνει κάθετη κίνηση, παιχνίδι με και χωρίς την μπάλα, σουτ έξω από την περιοχή, όσα πρέπει να κάνει ένα σύγχρονο «οκτάρι».
Σε όλες τις άλλες θέσεις, δεν θεωρώ πως η ΑΕΚ έχει να ζηλέψει κάτι. Ακόμα και εκεί που θεωρητικά υπάρχουν ακόμα ερωτηματικά, όπως το δεξί άκρο της άμυνας, ο Ολυμπιακός ψάχνεται ακόμα περισσότερο για να βρει λύση. Ούτε ο Στάνκοβιτς υπολείπεται του Βάτσλικ, ούτε βέβαια οι Βράνιες, Μήτογλου από τους Παπασταθόπουλο, Σισέ. Εκτιμώ δε, ότι η ΑΕΚ είναι και καλύτερη στο αριστερό άκρο της άμυνας με τον Μοχαμάντι.
Για να μη μιλήσω για μπροστά: Αμραμπατ, Μάνταλο και Τσούμπερ φαίνεται πως θα παρατάξει ο Γιαννίκης εάν όλοι είναι υγιείς και διαθέσιμοι, Ροντρίγκες, Α. Καμαρά και Μασούρα ο Μαρτίνς. Μπορεί να μπει ο Λιβάι, μπορεί να μπει και ο Ονιεκούρου. Αλλά δεν θεωρώ πως η ΑΕΚ έχει κάποιο μειονέκτημα. Ακόμα και στην κορυφή της επίθεσης, μπορεί ο Ολυμπιακός να έχει τον Ελ Αραμπί που πέρυσι έκανε θραύση, αλλά φέτος η ΑΕΚ έχει Αραούχο και δεν υπολείπεται στο παραμικρό.
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
