4αρα θα έριχνε η ΑΕΚ - Βασανίζουν την μπάλα Μαουρίσιο-Βίγια

ΑΕΚ - Παναθηναϊκός: Στην πολιτική υπάρχει αυτό το πράγμα που ονομάζεται «σκιώδης κυβέρνηση».
Ορίστε κι ο ορισμός του, από το Γουίκι:
«Πρόκειται για σχήμα που αποτελείται από μέλη της αξιωματικής αντιπολίτευσης και έχει την ίδια δομή με την κυβέρνηση, προκειμένου να παρακολουθεί στενά και κατά τομείς το κυβερνητικό έργο».

Είναι ο άλλος, ας πούμε, σκιώδης υπουργός Υγείας, οπότε ασχολείται από το πρωί μέχρι το βράδυ με τον Θάνο τον Πλεύρη. Τι συζήτησε, τι ανακοίνωσε, τι υπέγραψε, τα γνωστά. Και ανάλογα με το πώς το υπολογίζει, ασκεί κριτική, δείχνει με το δάχτυλο, βγάζει την ανακοίνωση που ταιριάζει στην περίπτωση και λοιπά και λοιπά και λοιπά.
Παριστάνει δηλαδή τον υπουργό, αλλά υπουργός δεν είναι. Και αυτός που εν τέλει επηρεάζει τη ζωή σου, με τρόπο θετικό ή αρνητικό, δεν είναι ο σκιώδης είναι ο νορμάλ αξιωματούχος. Σ’ αρέσει, δεν σ’ αρέσει.

Το αυτό και με τους σκιώδεις ποδοσφαιριστές τύπου Βιγιαφάνιες ή Μαουρίσιο:
Παριστάνουν τους παικταράδες, ενώ δεν είναι!
Ο πρώτος λόγω (παλιο)χαρακτήρα που δεν του επιτρέπει να εκμεταλλευτεί τις απεριόριστες δυνατότητές του κι ο δεύτερος επειδή η μοίρα η καταραμένη του έκοψε τον χιαστό στα τριάντα του. Και αθλητής με τέτοια ζημιά, δεν ξαναγίνεσαι.

Και κάπως έτσι τους βλέπεις να την παιδεύουν την μπάλα, να τη βασανίζουν, το γάλα της μαμάς της να της το βγάζουν απ’ τη μύτη και στο τέλος μηδέν από μηδέν ίσον μηδέν.

Πώς είναι ο σκιώδης υπουργός που τα ξέρει όλα για το υπουργείο, αλλά το κουμάντο το κάνει άλλος; Αυτό ακριβώς!

Δεν φταίγανε όμως αυτοί που τσαλαβουτάγανε στα ρηχά νερά σήμερα. Κάποιος τους ξεκίνησε στον αγώνα, κάποιος τους πρόσφερε θέσεις στην αρχική ενδεκάδα, κάποιος τους έδωσε οδηγίες για το πώς να κινηθούν μέσα στο γήπεδο. Αυτός ο κάποιος, λοιπόν, ήταν σαν να μην είδε ποτέ το ματσάκι της ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό, όπου ο σοφός Μάρτινς την έκοψε στη μέση την Ένωση. Διέγνωσε ο άνθρωπος ότι ο Σιμόες με τον Σιμάνσκι δεν μπορούν να κρατήσουν το κέντρο μόνοι τους, τους πίεσε, τους έστυψε, τους ζούπηξε, έκλεψε το τρίποντο στην καλύτερη φετινή βραδιά του Αραούχο και μην τον είδατε τον Παναή απ’ τα Μέγαρα.

Πόσο θα τον χάλαγε δηλαδή τον Γιοβάνοβιτς να ακολουθούσε το σχέδιο του Πορτογάλου και να άρχιζε το παιχνίδι με Αλεξανδρόπουλο βασικό; Να τρέξει το παιδί, να βαρέσει, να σπρώξει, να κουράσει τους αντιπάλους του, να τους αποσυντονίσει, να τους μπουρδουκλώσει, να τουμπάρει η συνάντηση. Και τον περνάει στο ογδονταφεύγα, τότε δηλαδή που έπρεπε να το είχε κλειδωμένο το στόρι από δέκα μεριές και να έβαζε μέσα Μαουρίσιο για να του κρατήσει τη μπάλα. Εγώ φταίω ύστερα που η ΑΕΚ πήγε με «νεκρό» όλο το ενενηντάλεπτο και της βγήκε μια χαρά χαρίτσα και δίχως σταγόνα ιδρώτα; Αν είχε και λίγο κέφι ο Άμραμπατ (σε αντίθεση με τον Τσούμπερ που μπήκε καυ@@ένος), τέσσερα θα είχε ρίξει στο ΟΑΚΑ. Και πάλι όμως, άκοπα, αβασάνιστα και αβαβά το τσίμπησε το τρίποντο!

Υ.Γ. 1: Πας και παίρνεις σέντερ μπακ από ομάδα που έχει εισπράξει πεντακόσιες εκατόν τριάντα πέντε χιλιάδες γκολ σε μια σαιζόν. Και περιμένεις φίλε να μη χριστεί σκόρερ ο Σιμάνσκι;

Υ.Γ. 2: Μακράν MVP της ΑΕΚ η αδυναμία μου ο Μήτογλου, σε αντίθεση με τον Βράνιες που είχε το νου του στην… Καρλέουσα.

Υ.Γ. 3: «Πρώτα θα πηδήξει την Σκάρλετ ο Τσακαλώτος κι έπειτα θα βάλει γκολ ο Παλάσιος», μου είπε στο εικοστό λεπτό ο φίλος μου ο Χάρης. Άδικο είχε;

Υ.Γ. 4: και τα δύο ακραία μπακ της ΑΕΚ για… πέταμα είναι. Το σκάουτινγκ, ποιος το έκανε;