Μαρσέιγ - ΠΑΟΚ: Κάνε με προφήτη, να σε κάνω πλούσιο, μέρος πρώτον:
Είναι ημίχρονο, έχει φάει δύο ο ΠΑΟΚ, ανώτερη φανερά η Μαρσέιγ, σκέφτομαι ότι έρχονται άλλα δύο στο δεύτερο ημίχρονο, ετοιμάζω επικήδειους με Καβάφη και «εδώ που έφτασες λίγο δεν είναι». Και ξεκινάει το παιχνίδι και γέρνει το γήπεδο απ’ την ανάποδη!

Κάνε με προφήτη, να σε κάνω πλούσιο, μέρος δεύτερον:
Μας λέει ο σπήκερ ότι μετά απ’ την ανάπαυλα δεν θα συνεχίσει ο Τσιγγάρας και θα περάσει στη θέση του ο Ελ Καντουρί, σκέφτομαι «τι κάνει ο Λουτσέσκου, έχασε το μυαλό του, ποιος θα μαρκάρει τώρα». Και ξεκινάει το παιχνίδι και το καρφώνει ο Μαροκινός!

Άλλη μια απόδειξη ότι προφήτης ήταν μόνο ο Ιησούς Χριστός και εξ αυτού ακριβώς του λόγου κονομάνε οι στοιχηματικές…

Αλλά πριν συνεχίσουμε να πούμε δυο λόγια για τη διαιτησία. Η οποία διαιτησία χάρισε όλα τα σπόρια στη Μαρσέιγ, αλλά δεν είναι εκεί το ζήτημα, το περιμένεις άλλωστε να συμβεί κάτι τέτοιο. Το πρόβλημα ήταν πως ο ρέφερι και οι βοηθοί του χάσανε κυριολεκτικά τη μπάλα και κόντεψαν να μας οδηγήσουν όλους στην τρέλα (ή έστω στο πλησιέστερο μπαρ!) με τις αλλοπρόσαλλες αποφάσεις τους. Άλλοτε τα δίνανε τα φάουλ, άλλοτε δεν τα δίνανε, άλλοτε τις δίνανε τις κίτρινες, άλλοτε δεν τις δίνανε, άλλοτε τα δίνανε τα οφσάιντ άλλοτε δεν τα δίνανε. Και δεν είναι να πεις ότι το κάνανε συστηματικά εις βάρος της μίας ή της άλλης ομάδας. Απλώς έμοιαζαν σαν να μην καταλαβαίνουν που βρίσκονται και ποιόν αγώνα διευθύνουν. Γι’ αυτό χρειάζεται το VAR παλικάρια μου, για να μας προστατεύει από έναν καράφλα «απέξω κι απομέσα», που θα έλεγε κι ο Σαββόπουλος…



Όσο για το σκορ, σωστό είναι. Ωραίο θα ήταν να την είχε κλέψει την ισοπαλία ο ΠΑΟΚ (έστω και με οφσάιντ του Άκπομ, στο 59ο λεπτό!), αλλά οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι αποδόθηκε δικαιοσύνη. Έχασε ένα σκασμό ευκαιρίες για να το πάει πιο πάνω απ’ τα δύο γκολ Μαρσέιγ (ιδίως στο 74ο λεπτό, χάθηκε η μπάλα), έκανε το παιχνίδι της ζωής του ο Πασχαλάκης (μην ξεχνάμε ότι ψάχνει ένα τελευταίο μεγάλο συμβόλαιο από τον ΠΑΟΚ), καθάρισε μόνος του τη μπουγάδα από δεξιά ο Λύρατζης (ένα και μοναδικό λάθος στο 88ο λεπτό), γάζωσε όλη την αριστερή πλευρά ο Ουντέρ αλλά δεν του βγήκε στην τελική προσπάθεια (συγκινητική η προσπάθεια του Βιεϊρίνια, πλην όμως δεν πιανόταν ο Τούρκος), όσα δεν έκανε ο Ελ Καντουρί την Κυριακή με τον Παναθηναϊκό τα έκανε σήμερα (παιχταράς, δεν λέω, αλλά τόσα σκαμπανεβάσματα πια;), δαιμονίστηκε στο δεύτερο ημίχρονο ο Κρέσπο (αγωνίστηκε και ως Ελ Σιντ, με επίδεσμο) και ο Ζίφκοβιτς και πάλι και πάλι και πάλι μας έδειξε ότι η ενδεκάδα πρέπει να ξεκινάει απ’ αυτόν και να τελειώνει σε αυτόν.

Η ενδεκάδα που έφτιαξε ο Λουτσέσκου, μην το λησμονούμε. Κι εδώ παιδιά αξίζει να το κλείσουμε με δυο καλά λόγια για τον Ρουμάνο τεχνικό. Έχει τα κολλήματά του, έχει τις αγκυλώσεις του, έχει τις αναποδιές του, αλλά κατάφερε σε μικρό χρονικό διάστημα να πετύχει κάτι πολύ σημαντικό:
Να φτιάξει μια ομάδα που λυγάει αλλά δεν σπάει!

Αυτό που έγινε και στη Μασσαλία δηλαδή, όπου ο ΠΑΟΚ λύγισε αλλά δεν έσπασε. Και ο,τι λυγίζει, ξέρετε, έχει τη συνήθεια να επιστρέφει στη θέση του. Αυτό που έγινε στο δεύτερο ημίχρονο, όταν ο Δικέφαλος πήρε τον έλεγχο (τη εξαιρέση του 74ου λεπτού, το ‘παμε) και επέβαλε το δικό του νόμο. Για να πάει στην Τούμπα, να τα παίξει όλα σε μια ζαριά. Pas mal, που λένε και οι Γάλλοι! 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Σιγά το... φόβητρο - Τους ξύπνησε ο Λουτσέσκου με φωνές - Υπογράφει στη… Μασσαλία ο Πασχαλάκης!