ΠΑΟΚ: Μια φορά κι έναν καιρό είχαμε πάρει στον Παναθηναϊκό έναν Ούγγρο σέντερ φορ επ’ ονόματι Σάντορ Τόργκελε.
Ψηλός μέχρι κιαπάνω, πλαταράς, ταχυδυναμικός και ζόρικος, να δέρνει όποιον αντίπαλο πέρναγε από δίπλα του. Μάρκαρε κιόλας, με αυτοθυσία και προθυμία, τον αισθάνονταν στα τζαρτζαρίσματα οι απέναντι. Τσολιάς τώρα, τι να λέμε, να τον βάζεις στον Άγνωστο Στρατιώτη να χύνουν τα τουριστάκια με την πάρτη του.
Ένα κακό είχε:
Δεν έβαζε γκολ! Δεν έβαζε γκολ με σουτ, δεν έβαζε γκολ με κεφαλιές, δεν έβαλε γκολ με μύτο, δεν έβαζε γκολ με πλασέ, δεν έβαζε γκολ με προβολές, δεν έβαζε γκολ με χίλιους διαφορετικούς τρόπους. Πάσαρες τη μπάρα στον Τόργκελε και κατέβαζαν σφυγμούς τα σέντερ μπακ της αντίπαλης ομάδας...
Καμία σχέση με Βαζέχα σα να λέμε, που ήταν ξερακιανός, δεν ήταν πρώτο μπόι, από πλάτες είχε σαν τις δικές μου και από μαρκάρισμα του ‘βγαινε μια σχετική αλλεργία να κυνηγάει τους απέναντι.
Αλλά τα ‘χωνε!
Τα ‘χωνε από δεξιά, τα ‘χωνε από αριστερά, τα ‘χωνε από μπρος, τα ‘χωνε από πίσω, πώς ήταν ο άλλος που πούλαγε πάγο στους Εσκιμώους, έτσι κι ο Κριστόφ, άμα έβρισκε ευκαιρία σε κάρφωνε. Και σ’ έστελνε σε τόπο χλοερό…
Σε αντίθεση, ας πούμε, με τον Άκπομ που πήρε την πάσα λουκούμι από τον Μπίσε στο 10ο λεπτό και τον έσβησε ο Μανταντά και με τον Τσόλακ που παρέλαβε από Αουγκούστο στο 83ο, βρέθηκε μόνος σε καλή γωνία με τον τερματοφύλακα των Μαρσεγιέζων και έστειλε τη μπάλα να ξύσει το δοκάρι.
Και ρωτάω εγώ τώρα με το φτωχό μου το μυαλό:
Αν ήταν στη θέση τους ο Πρίγιοβιτς, δεν θα είχε καρφώσει τουλάχιστον τη μία από τις δύο ευκαιρίες;
Και να το κάνω πιο δύσκολο:
Αν ήταν στη θέση τους ο Σφιντέρσκι, δεν θα είχε καρφώσει τουλάχιστον τη μία από τις δύο ευκαιρίες;
Και καλά τον Σέρβο τον έχασες γιατί πληρώσανε οι Άραβες τη ρήτρα και ήθελε να κονομήσει το παλικάρι.
Τον Πολωνό, όμως, πως τον άφησες να σου φύγει έτσι απ’ τα χέρια, την ώρα που είχες τόσο μεγάλο πρόβλημα στο σκοράρισμα;
Θα μου πεις πέντε μύρια είναι αυτά, σαφώς πάνω από όσα έχει δείξει ο παίκτης και είναι και γκαραντί λεφτά από τα Αμερικανάκια.
Θα σου απαντήσω ότι με τον Άκπομ να παίζει μπάλα τύπου Τόργκελε και να είναι έτοιμος να χάσει και την πιο απίθανη ευκαιρία, φροντίζεις να είσαι λίγο προσεκτικός.
Θα μου ξαναπείς ότι ερχότανε από πίσω ο Τσόλακ, που τα πήγε καλά στη Σουηδία και μην ξεχνάμε ότι Λουτσέσκου μπορεί να βγάλει από τη μύγα ξύγκι.
Θα απαντήσω ότι άλλο η μύγα, άλλο ο ψύλλος και ο Κροάτης μας έχει αποδείξει σε ποια κατηγορία ανήκει. Δεν ξέρω τι μαγικά του κάνανε στη Μάλμε, αλλά δεν αξίζει ούτε το αριστερό… φρύδι του Πρίγιο. Και πολλά λέω!
Κάπως έτσι λοιπόν, έχασε το ματς και την πρόκριση ο ΠΑΟΚ. Όχι γιατί τον πούλησε η μπάλα τύπου Όσιμ, αλλά γιατί έκανε ένα σκασμό ευκαιρίες και δεν κατάφερε να τις αξιοποιήσει. Ειδικά τα τετ α τετ των σέντερ φορ του με τον Μανταντά, ήταν για να τα διδάσκουν στις σχολές για το τι ακριβώς δεν πρέπει να κάνει το εννιάρι…
Υ.Γ.: Εντάξει, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι του ‘κατσαν του Δικέφαλου αφενός η ατυχία με τον τραυματισμό του Ελ Καντουρί (πόσο ωραίος και πόσο γυάλινος παίκτης…) και αφετέρου η ζεϊμπεκιά του Κρέσπο που χάρισε το γκολ στη Μαρσέιγ. Αυτά δεν σβήνουν, ωστόσο, την ανάγκη της ομάδας να αποκτήσει επιτέλους ένα σημείο αναφοράς στην επίθεσή της.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Η Μαρσέιγ "φέρνει" 3 μεταγραφές στην Τούμπα - Τζιοβίνκο αντί... Μπίσεσβαρ - Μόνος του αποκλείστηκε!