Στον Παναθηναϊκό συνήθως βρίσκουν εφαρμογή σχεδόν όλοι οι περίφημοι νόμοι του Μέρφυ. Από το βασικό αξίωμα που αναφέρει πως «αν κάτι μπορεί να πάει στραβά , θα πάει» μέχρι το «κάθε λύση, γεννάει ένα καινούργιο πρόβλημα». Πάνω λοιπόν που χαρήκαμε για την απόκτηση ενός περιφερειακού επιθετικού, ο οποίος έλειπε από την περασμένη σεζόν, όταν ανεξήγητα και για… φραγκοδίφραγκα η ομάδα αποφάσισε να ξεπουλήσει τον Ρουκάβινα (τον οποίο ουδέποτε αντικατέστησε), χάσαμε τον Νίνη.
Προτού καλά καλά στεγνώσει το μελάνι από την υπογραφή του Ρούντολφ _ο οποίος φαίνεται ότι μπορεί να δώσει λύσεις (αρκεί να μην αποδειχθεί νέος Σάντορ Τόργκελε!) ως φορ περιοχής αλλά και περιφερειακά, στα πλάγια και πίσω από τον στράικερ_ ο Παναθηναϊκός χάνει για ένα μεγάλο διάστημα έναν από τους ποιοτικότερους, εξελίξιμους και σίγουρα από τους πιο συμπαθείς παίκτες που διαθέτει στο ρόστερ του.
Η ατυχία του Σωτήρη δεν περιγράφεται τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Πιο ώριμος από ποτέ και σε μια σεζόν που είχε την ευκαιρία να πάρει στις πλάτες του τον Παναθηναϊκό και με παρόμοια γκολ, όπως αυτό που πέτυχε με την Εθνική στο Ισραήλ, να δείξει ότι μπορεί να αποτελέσει το νέο ηγέτη της ομάδας, έστω και στα 21 του, αυτός ο άτιμος τραυματισμός, τού στερεί αυτή την ευκαιρία τουλάχιστον για το επόμενο τρίμηνο. Και ένας θεός ξέρει πόσο γρήγορα θα επανέλθει και σε τι κατάσταση θα βρίσκεται τότε…
Επίσης, στερεί από τον Παναθηναϊκό και τον Φερέιρα έναν ποδοσφαιριστή πολύ σημαντικό, ιδίως με τα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί πλέον στην ομάδα. Διότι, δυστυχώς ο σημερινός Παναθηναϊκός δεν έχει την πολυτέλεια και το απαιτούμενο βάθος στο ρόστερ του για να λέει ότι δεν ανησυχούμε και θα καλύψουμε εκ των έσω το κενό του Νίνη και του κάθε Νίνη. Μετρημένες είναι οι αξιόλογες και αξιόμαχες λύσεις που μπορούν να αντεπεξέλθουν σε επίπεδο ενδεκάδας, όπως φάνηκε και με την περίπτωση του Χριστοδουλόπουλου, του πρώτου μεγάλου άτυχου της σεζόν, αλλά και με την απουσία του Βιτόλο στα ευρωπαϊκά προκριματικά, ακόμη και με την απώλεια του Σπυρόπουλου στην αναμέτρηση με την Κέρκυρα.
Δυστυχώς, ο Παναθηναϊκός χάνει σίγουρα, για το ένα τρίτο του πρωταθλήματος, δύο ταλαντούχους, ποιοτικούς, απρόβλεπτους και… πολυθεσίτες ποδοσφαιριστές, οι οποίοι είχαν την ευκαιρία, δίχως μεγάλο ανταγωνισμό πίσω τους και χωρίς σπουδαία ονόματα μπροστά τους, να αρπάξουν την ευκαιρία και γιατί όχι να κάνουν τη διαφορά. Κρίμα και για τους δύο, κρίμα και για την ομάδα…
Μέσα σε όλα έσκασε και το… βασιλικό σενάριο για να μας αποτρελάνει τελείως. Ενας φίλος μού είπε ότι ήδη ετοιμάζονται οι νέες φανέλες με το στέμμα πάνω από το Τριφύλλι (κάτι σαν της Ρεάλ δηλαδή) και ένας άλλος άρχισε να μου τραγουδάει: «ΠΑΟ γερά με Κώτσο βασιλιά» και «Θρύλε γ… εδώ είναι ο βασιλιάς, εμείς θα σε… νικάμε και εσύ θα προσκυνάς»! Αραβες, Ρώσοι, Μυτιληναίοι, βασιλείς, απ’ όλους και απ’ όλα έχει ο μπαξές, αλλά στην ούγια πάντοτε υπάρχει Τζίγγερ.
Οταν πραγματικά θελήσει να δώσει και όταν πραγματικά βρεθεί υποψήφιος αγοραστής, τότε πραγματικά θα υπάρχει και θέμα. Επί του παρόντος, ούτε ο Βαρδινογιάννης δίνει, ούτε κάποιος άλλος παίρνει. Και η μιζέρια συνεχίζεται…
Αρα, όπως αναφέρεται και στα συμπεράσματα του Μέρφυ: «Χαμογελάστε… Ούτως ή άλλως, το αύριο θα είναι χειρότερο»
Πηγή: leoforos.gr