Το «νους υγιής εν σώματι υγιεί» δεν είναι θεωρία ή δόγμα που από καιρού εις καιρόν επανεξετάζεται η ορθότητά του. Είναι αξίωμα.

Κατά συνέπεια, η συρρίκνωση στα όρια της περιφρόνησης ενός ή και των δύο αυτών βασικών αξόνων δυναμιτίζει τα θεμέλια της κοινωνικής ανάπτυξης σε σημείο που οποιαδήποτε οικονομική ανάκαμψη, οποτεδήποτε κι αν πραγματοποιηθεί, δεν θα έχει στην ουσία (κι όχι στους τύπους) υπόβαθρο για να στηριχθεί

Υπ' αυτό το πρίσμα των αυτονόητων αποκτούν σπουδαιότερη διάσταση όσα κατήγγειλε ο γγΑ Πάνος Μπιτσαξής με αφορμή τη σύνταξη του προϋπολογισμού του 2012. Ηδη, ως γνωστόν, τα χρήματα που το ελληνικό κράτος διέθεσε φέτος για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό -και για τη συντήρηση των απαραίτητων εγκαταστάσεων ανά τη χώρα- «κουτσουρεύτηκαν» σημαντικά σε σχέση με τα προϋπολογισμένα λόγω της δεινής οικονομικής κατάστασης.

Ετσι, συσσωρεύτηκαν χρέη λειτουργίας που απειλούν με λουκέτο δεκάδες γυμναστήρια, κολυμβητήρια και λοιπούς αθλητικούς χώρους, ενώ ένα σωρό ομοσπονδίες λόγω μειωμένων επιχορηγήσεων σχεδόν ανέστειλαν τις δραστηριότητές τους

Τα χειρότερα, ωστόσο, έπονται. Το 2012 είναι έτος Ολυμπιακών Αγώνων. Και ως τέτοιο, κάθε τετραετία, πιο δαπανηρό για τον ελληνικό ερασιτεχνικό αθλητισμό απ' ό,τι οι μη ολυμπιακές χρονιές. Κι όμως, ο προϋπολογισμός που συντάσσεται δίδει στη ΓΓΑ (στις ομοσπονδίες, δηλαδή, των μη επαγγελματικών αθλημάτων) μόλις 84 εκατ. Για να γίνει σύγκριση, το 2008 είχαν απαιτηθεί 135 εκατ

Ο κ. Μπιτσαξής υποστηρίζει ότι για να βγει, έστω και με απόλυτη αθλητική λιτότητα το 2012, χρειάζονται τουλάχιστον 100 εκατ. Ειδάλλως, όχι αθλητικές προετοιμασίες για το Λονδίνο δεν θα γίνουν, αλλά ούτε εγκαταστάσεις (για να ψευτοαθλούμαστε) εντός των τειχών δεν θα λειτουργήσουν. Θα βάλουν λουκέτο είτε επειδή δεν θα έχουν ρεύμα είτε διότι δεν θα έχουν νερό είτε γιατί δεν θα μπορούν να πληρώσουν τις υπόλοιπες συντηρήσεις τους και το προσωπικό τους

Επιπλέον, με τέτοιο προϋπολογισμό, θα κατεβάσουν εντελώς τα ρολά οι ομοσπονδίες. Και σ' αυτή την περίπτωση δεν πλήττεται μόνο η βιτρίνα (η πρώτη ή η δεύτερη κατηγορία σε κάθε ομαδικό άθλημα -πλην των επαγγελματικών, ξαναλέω) όσο η ανάπτυξη, οι υποδομές. Ο αθλητισμός των μικρών παιδιών που αποτελούν το μέλλον κάθε αθλήματος

Αν η κραυγή «παραίτησης» του (κάθε) Μπιτσαξή δεν ληφθεί σοβαρά υπόψη, αν το 1,5% του προϋπολογισμού δεν ανέλθει στο 2% (για τέτοια μεταβολή δαπανών μιλάμε), το έγκλημα που θα συντελεστεί στην ελληνική κοινωνία θα είναι απείρως πολλαπλάσιο. Και μη αναστρέψιμο για πολλά χρόνια. Θα χαθεί μια ολόκληρη αθλητική γενιά! Σαν να έχουμε πόλεμο και ως στρατιώτες έπεσαν στη μάχη, ανεπιστρεπτί...

Πηγή: Goal