Οι σκληρές εποχές δεν δημιουργούν ήρωες. Είναι στις σκληρές εποχές που ο ήρωας μέσα μας αποκαλύπτεται. O Αλέξανδρος Καΐρης ήταν γόνος εύπορης οικογένειας και θα μπορούσε να έχει περάσει ανώδυνα, στο μέτρο του δυνατού, την περίοδο της γερμανικής Κατοχής. Είχε μάλιστα, λόγω των γνώσεων του, τη δυνατότητα να μην είναι ένα ακόμα μέλος της σιωπηλής ανοχής, αλλά ένας συνεργάτης του κατακτητή και να απολαύσει τα πλεονεκτήματα μιας τέτοιας θέσης.

Αυτό όμως που αρκετοί συμπατριώτες μας το εκμεταλλεύτηκαν για προσωπικό τους όφελος, για τον Καΐρη έγινε μια ευκαιρία για Αντίσταση. Αυτή είναι η ιστορία του, ένας πραγματικός ήρωας μέχρι τέλους.

Η εύπορη οικογένεια και οι σπουδές

Ο Αλέξανδρος Καΐρης γεννήθηκε το 1913. Ο πατέρας του ήταν γιατρός και η μητέρα του γνωστή φεμινίστρια της εποχής με σημαντικό φιλανθρωπικό έργο. Διατηρούσε φιλική σχέση με τη δημοσιογράφο Καλλιρόη Παρρέν, η οποία θεωρείται μια από τις πρώτες φεμινίστριες στην Ελλάδα. Η οικογένεια είχε καταγωγή από την Άνδρο και ήταν ιδιαιτέρως εύπορη. Τους ανήκε μάλιστα και ο πολύ γνωστός στο νησί «Πύργος της Μεσαριάς».

Ο Αλέξανδρος είχε έναν μεγαλύτερο αδελφό, τον Νίκο, ο οποίος αργότερα έγινε γνωστός γυναικολόγος. Ο ίδιος σπούδασε νομική και είχε ιδιαίτερη έφεση στις ξένες γλώσσες. Μεταξύ άλλων γνώριζε πολύ καλά τη γερμανική.

Η συνεργασία με την Αντίσταση

Μετά την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα και την έναρξη της μαύρης περιόδου της Κατοχής, ο Αλέξανδρος δέχθηκε πρόταση να εργαστεί στο Γερμανικό Στρατηγείο Νοτίου Ελλάδος. Το γεγονός ότι την αποδέχθηκε είχε βαρύτατο κοινωνικό αντίκτυπο καθώς κατηγορήθηκε για συνεργασία με τον κατακτητή.

Ο νεαρός όμως δικηγόρος κινήθηκε μυστικά και προσπάθησε να έρθει σε επαφή με την Αντίσταση. Τα κατάφερε μέσω της φίλης του Ποπούλας Σακελλαρίδη η οποία γνώριζε τον Ρήγα Ρηγόπουλο. Ήταν ο ιδρυτής της οργάνωσης «Υπηρεσία 5-165» η οποία συνέλεγε πληροφορίες και τις έδινε στις συμμαχικές δυνάμεις. Η Σακελλαρίδη μίλησε στον Ρηγόπουλο για τον Αλέξανδρο Καΐρη και την επιθυμία του να συμβάλει στην Αντίσταση.

Ο Ρηγόπουλος ήταν αρχικά διστακτικός αλλά τελικά πείστηκε να επικοινωνήσει με τον Καΐρη. Στο βιβλίο του «Μυστικός Πόλεμος-Ελλάδα-Μέση Ανατολή 1940-1945» (Εκδόσεις Εστία) γράφει: «Αυτό το νέο απόκτημα της υπηρεσίας μας ήταν ένας σταθμός στην εξέλιξή της. Ο Αλέξανδρος Καΐρης παίζοντας με την εμπιστοσύνη που είχε αποσπάσει από τους Γερμανούς και κλέβοντας μέσ’ απ’ τα χέρια τους τα μυστικά τους, αντιμετώπιζε τον κίνδυνο εξ επαφής. Μας δημιούργησε όμως ένα ευρύτατο και αναντικατάστατο πεδίο πληροφοριών, που αξίζανε κάθε κίνδυνο και θυσία».

Ο Ρηγόπουλος τονίζει επίσης ότι ο Καΐρης προσέφερε τόσο υψηλό επίπεδο πληροφόρησης που οι Σύμμαχοι γνώριζαν όλες τις κινήσεις των Γερμανών. Συγκεκριμένα αναφέρει: «Τουλάχιστον 24 ώρες πριν από τον απόπλου κάθε πλοίου, τηλεγραφούσαμε στο εξωτερικό κάθε λεπτομέρεια για το σκάφος, το φορτίο και την πορεία του ως το λιμάνι του τελικού του προορισμού, αν θα ταξίδευε μόνο του ή με νηοπομπή, τη γενική σύνθεση των νηοπομπών, την πιθανή ταχύτητα των νηοπομπών ανάλογα με τα πιο βραδυκίνητα σκάφη τους και λεπτομερή περιγραφή των συνοδών πολεμικών».

Διαβάστε τη συνέχεια πατώντας εδώ

Ιστορία