Χωρίς άγχος, με ρεαλισμό

Τον Άρη δεν τον αντέχω και αυτό είναι κάτι πολύ γνωστό στο ευρύ κοινό. Δε έχω αυτό το συναίσθημα λόγω προσώπων, γιατί κακά τα ψέματα έχω πολλούς φίλους ακόμα και μέσα στο μηχανισμό τους, αλλά λόγω της νοοτροπία τους. Γράφει ο Σταύρος Κόλκας

Δεν μπορώ να ανεχτώ πως μπορεί να λειτουργεί ένας μηχανισμός μίας τόσο ιστορικής ομάδας – κακά τα ψέματα – βασιζόμενος μόνο στο ψέμα και την υπόγεια λειτουργία.

Παραδείγματα μπορούμε να βρούμε χιλιάδες, αλλά θα πάρω το πλέον πρόσφατο, αφού ουδείς από αυτούς είχε τον ψυχισμό να παραδεχτεί δημοσίως πως το πέναλτι που κέρδισαν εναντίον τη Κέρκυρας ήταν αστείο. Και δεν είναι μόνο αυτό, είδαν άλλα δύο που δεν τους δόθηκαν.

Αν εγώ έβγαινα και έλεγα πως το πέναλτι του Κάτσε στη Ξάνθη ήταν πεντακάθαρο, πρώτα εσείς θα με κράζατε και θα με ξεφτιλίζατε στα σχόλιά σας και αυτό είναι ένα δείγμα υγείας από αυτά που έχουν απομείνει στον ΠΑΟΚ. Υπάρχουν και πολλά δείγματα αρρώστιας, τα οποία θα τα σχολιάσω στο μέλλον και δεν αφορούν τη βάση της νοοτροπίας μας, αλλά ένα κλίμα που θέλουν να επιβάλουν λίγοι για να επηρεάσουν τους πολλούς.

Αυτή την ομάδα που αντιμετωπίζουμε, έχουμε να την κερδίσουμε αρκετούς αγώνες, κάτι που βέβαια είναι συγκυριακό, ενώ τα όσα έχουν πει για εμάς τόσα χρόνια μας έχουν οδηγήσει να σκεφτόμαστε πως θέλουμε να τους ξεφτιλίσουμε. Νομίζω πως αυτή δεν είναι η σωστή προσέγγιση του αγώνα.

Εμένα με απασχολεί να πάρουμε τρεις βαθμούς. Ότι και να συμβεί άλλωστε και οκτώ γκολ να τους βάλεις, θα βρούνε να πούνε τόσα ώστε να στο βγάλουν ξινό. Παίρνεις το τρίποντο και ετοιμάζεσαι να κάνεις και κάτι ανάλογο στη Κρήτη. Δεν αξίζει να τους δώσεις μεγαλύτερη σημασία και αυτό έχει αποδειχτεί ιστορικά.

Από εκεί και πέρα, η δικιά μας ομάδα δεν έχει ακόμη το βαθμό ετοιμότητας να διαχειριστεί μία απαίτηση συντριβής από το κοινό της. Γιατί αυτή είναι η πίεση που υπάρχει προς την ομάδα τη δεδομένη χρονική στιγμή.

Η επιπλέον πίεση, είναι ντεσαβαντάζ για εμάς και αν θέλουμε πραγματικά να γίνει το καλό, θα πρέπει να πάμε στο γήπεδο με μία ψυχολογία απλής νίκης. Τότε έχουμε και περισσότερες να συμβεί αυτό που επιθυμούμε όλοι.

Η ομάδα, γνωρίζει τι πρέπει να κάνει. Έχει πάρει τις ανάσες της, έχει ενεργοποιήσει έναν κορμό, έχει μάθει να ζει με τις απουσίες της και έχει και τη λύση Σαλπιγγίδη από τον πάγκο. Όλα αυτά σε έναν βαθμό ικανό να κερδίσει, απέναντι σε μία ομάδα που την είδα και δεν μπορώ να βρω ένα καλό της στοιχείο.

Δε τρέχει σωστά, δεν έχει ποιότητα, δεν έχει προσωπικότητα, δεν έχει απολύτως τίποτα που να δικαιολογεί την παρουσία της στη συγκεκριμένη κατηγορία.

Μάλιστα, έχει και έτοιμο το εξιλαστήριο θύμα, αφού αν χάσει, όπως και να χάσει, ο Κατσαβάκης θα είναι παρελθόν. Αν είχαν ελπίδες για το παιχνίδι, θα τον είχαν διώξει από την περασμένη Δευτέρα, αν και τη τελευταία φορά που επιχείρησαν το τρικ της αλλαγής προπονητή παραμονές αγώνα με εμάς, μέτρησαν τέσσερα και πάλι καλά να λένε.

Εγώ το μόνο που θέλω είναι να τελειώνει αυτό το παιχνίδι, να πάω στους 12, άμα χάσει ο Ολυμπιακός στο Περιστέρι να τον φτάσω έτσι για το ονόρε, αν φέρει Χ να τον πλησιάσω και άμα κερδίσει να ξεφύγω κι άλλο από τον Ατρόμητο που τον έχω παίξει και εκτός έδρας.

Αυτά για ένα παιχνίδι που θα ήθελα να το πάρω πιο σοβαρά, αλλά είναι τόσο τραγικοί που δεν μπορώ να το κάνω.

Πηγή: paok24.com
 

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις