Η ιστορία της πόλης μα, ιστορία της ζωής μας! Χαλάνδρι, Νίκαια και Κερατσίνι

Οι σύγχρονες πόλεις γίνονται όλο και πιο απάνθρωπες. Το Χαλάνδρι στο οποίο ζουν κάποιοι δεν αποτελεί εξαίρεση.

Ο σύγχρονος άνθρωπος πελαγωμένος μέσα στα αναρίθμητα καθημερινά του αδιέξοδα δεν επικοινωνεί με τους συνανθρώπους του, δεν αντιλαμβάνεται το φως και το χρώμα της πόλης του, δεν αισθάνεται το άρωμά της, δεν αναγνωρίζει την ιστορία της, δεν δημιουργεί και γενικά δεν ζει σωστά. Πάντα σε κάθε πόλη υπάρχουν στολίδια!!! Το θέμα είναι να τα αναγνωρίσουμε…

 

 

Πραξιτέλους 20 Πειραιάς. Στολίδι!!!

 

 

Ο περιηγητής στο διάβα του στο Χαλάνδρι μία μέρα συνάντησε ένα κτίριο που επισκευάζεται. Το γνώριζε από παλιά.

 

 

 

 

 

Αγίας Παρασκευής 99. Χαλάνδρι.

 

• Ποιός ανέλαβε την επισκευή του;
• Άραγε ποια μορφή θα πάρει τελικά;
• Θα διασωθεί μόνο αυτό;
• Τι θα γίνει με τα υπόλοιπα αξιοπρόσεκτα κτίρια στην πόλη;
• Υπάρχουν και σε άλλες πόλεις αντίστοιχα και ποιά θα είναι η μοίρα τους;
• Υπάρχουν οικοδομικά τετράγωνα που χαρακτηρίζουν μια εποχή όπως τα προσφυγικά;
• Έχει μόνο οικονομική σημασία η διάσωση τους ή  μήπως και συναισθηματική αξία; Αυτόματα στο μυαλό και την ψυχή του περιηγητή γεννήθηκαν οι σκέψεις:
• Πόσο ενδιαφέρεται άραγε ένας δήμος του Πολεοδομικού Συγκροτήματος των Αθηνών για τα νεοκλασικά κτίρια;
• Υπάρχει καμία πρόβλεψη για αυτό στο ρυθμιστικό σχέδιο της Αθήνας;
• Για την βιομηχανική κληρονομιά των εγκαταστάσεων προβλέπεται τίποτα ή γαία πυρί μειχθήτω;
• Μήπως πρέπει να δημιουργηθεί στα πλαίσια  του κάθε Δήμου ένα γραφείο που θα καταγράφει την ιστορία τον αξιομνημόνευτων κτισμάτων του και  αυτή η ιστορία να επικοινωνείται στους πολίτες του;
• Μήπως πρέπει με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του κάθε δήμου να δημιουργηθεί ένα ταμείο, το οποίο θα μπορεί να χρηματοδοτεί τους δημότες του να περισώσουν μέσω της ανακαίνισης ή της επισκευής τα κτίρια που κατέχουν οι ίδιοι εφόσον δεν δύνανται οικονομικά;
• Μήπως πρέπει να δημιουργηθεί εθελοντικά ομάδα πολιτών που έχει γνώσεις και δεξιότητες στην επισκευή και ανακατασκευή αυτών των κτιρίων π.χ. Νομικών, μηχανικών, εργολάβων, μαστόρων ώστε να συμβάλλει στην διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς της πόλης τους παρέχοντας τεχνογνωσία;
• Μήπως πρέπει ο δήμος να διερευνήσει την δυνατότητα χρηματοδότησης της διάσωσης αυτών των κτιρίων από Ευρωπαϊκά προγράμματα;
• Και αν δεν υπάρξει χρηματοδότηση από αυτούς τους φορείς θα μπορούσε να συσταθεί ομάδα χορηγών κατά τα αρχαιοελληνικά πρότυπα που θα αναλάμβανε την ανάπλαση οικοδομικών τετραγώνων ιστορικής σημασίας;

Πολλά τα ερωτήματα που χρήζουν απαντήσεων αλλά αυτές θα τις δώσει η ίδια η ζωή. Βλέπεις άλλες ευρωπαϊκές πόλεις αλλά και ελληνικά χωριά να κοσμούνται από ενδιαφέροντα κτίρια. Είναι θέμα κάποιων ανοιχτόμυαλων ή όλης της κοινωνίας?

Ο Λυσίας χιλιάδες χρόνια είχε πει για κάποιο είδος συμπολιτών του: «..είναι ικανοί να αδιαφορήσουν για το δημόσιο όφελος και να τρέξουν πίσω από το δικό τους συμφέρον αφού η πατρίδα για αυτούς δεν είναι η πόλη όπου κατοικούν αλλά η περιουσία τους». Ο Δημοσθένης αντίστοιχα συνέδεσε την λειτουργία της πόλης με τους νόμους που την διέπουν: «Οι νόμοι της πόλης είναι ο τρόπος με τον οποίο ζει».

Η λογοδοσία στην κοινωνία.

Το σχολείο είναι ένα μικρό νοσοκομείο ψυχών. Και όσο οξύμωρο και να ακούγεται πρέπει να είναι ένας χώρος αγωγής. Τόσο οι μαθητές όσο και οι εκπαιδευτικοί να "άγουν" τον πολιτισμό και την καλλιέργεια της ψυχής τους. Και να δίνει την δυνατότητα μέσα από την ευκαιρία της καλλιέργειας των δεξιοτήτων να ανοίγουν τα φτερά τους άπαντες. Και όχι να τρέχει αποκλειστικά η εκπλήρωση της "ύλης" των μαθημάτων. "Και αν αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις", η πολιτεία δίνει το στίγμα της αποτίμησης μόνο των ποσοτικών δεικτών και όχι των ποιοτικών!!! Να βγει η «ύλη»….

Μία διαφορετική προσέγγιση και προσπάθεια έγινε το μακρινό σχολικό έτος 2004-2005 στο 1ο ΤΕΕ Χαλανδρίου με την ενασχόληση της περιβαλλοντικής ομάδας με τα νεοκλασικά κτίρια της πόλης τους, τα παραδοσιακά κτίσματα στην Αρκαδία, και τα ενδιαφέροντά οικήματα στην Σύρο, με στόχο να γνωρίσουν την ιστορία των οικισμών μέσω αυτής των κτισμάτων. Κατέληξαν ουτοπικά σε προτάσεις προτείνοντας διαδρομές μέσα στην πόλη τους που να περιλαμβάνουν αυτά τα κτίρια και μάλιστα η μία να έχει σχέση με την ύπαρξη της Ρεματιάς Πεντέλης- Χαλανδρίου και της παραρεμάτιας περιοχής.

Διαβάστε τη συνέχεια πατώντας εδώ

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις