Θύελλα (μεγάλη) εν κρανίω!

Τη νέα του ιστορία, με ρετρό μπουζουξίδικα εθνικής οδού, ανάρτησε στην προσωπική του σελίδα στο facebook ο Μίλτος ο Νταλικέρης κι ο σκύλος, μόλις τη μυρίστηκε, σας την παρουσιάζει...

Η ρετρό ιστορία που ακολουθεί, είναι συνέχεια από την προηγούμενη. Το τραγούδι που τη συνοδεύει, απλώς θυμίζει ρετρό μπουζουξίδικα εθνικής οδού. Μεγάλες στιγμές, μεγάλες θύελλες!

Ο Φώτης, αφού εγκατέλειψε την ιδέα να αγοράσει ΠΑΕ Άλφα Εθνικής (ξεπουλώντας τη βίλα της 84ης αρρεβωνιάρας), παρότι είχε το απόλυτο επιχείρημα («τι, δηλαδή, ο Μπέος πιο έξυπνος είναι από μένα;»), είχε αποφασίσει να ...αγοράσει μπουζουξίδικο. Με ακριβώς το ίδιο επιχείρημα! (προσεχώς και Δήμαρχος δηλαδή...).

Αυτό μου είχε πει σε μια συνομιλία μας, λίγο μετά τα σενάρια περί ΠΑΕ. Πως επειδή χώρισε (πώς θα τον αντέξει και αυτόν τον χωρισμό;) και δεν έχει μεγάλο κεφάλαιο για να ...προεδρεύσει στο ποδόσφαιρο, σκέφτεται «να σπρώξω καμιά διακοσαριά χιλιαρικάκια σε ένα καλό μαγαζί».

Χρήσιμες λεπτομέρειες:
α) Το «καλό μαγαζί» έχει κλείσει και έκτοτε δεν έχει ματανοίξει, επειδή πριν τρία χρόνια επειδή φάγανε μπαμπέσικα με μισόν ντενεκέ σφαίρες έναν Αιγύπτιο που είχε βάλει ο προηγούμενος ιδιοκτήτης για πορτιέρη. Σε αυτό το επιχείρημά μου, ο Φώτης απάντησε αφοπλιστικά: «Αφού τους ξέρεις τώρα τους Αιγύπτιους. Δεν φτουράνε»!
β) Ο Φώτης ζητάει δανεικά 200 ευρώπουλα για να βάλει στην μπάντα 100, επειδή τα άλλα 100 τα χρωστάει σε άλλα δανεικά. «Και πού θα βρεις, ρε Φώτη, καμιά διακοσαριά χιλιαρικάκια;», ρώτησα. «Κάτι έχω στο νου μου».

Μάλλον την 85η αρρεβωνιάρα...

Ο συνδυασμός Φώτη και νύχτας, μου έφερε στο μυαλό μια παλιά ιστορία, από τον αγαπημένο μαχαλά. Ήταν πρωί όταν χτύπησε το πράσινο τηλέφωνο - ματρακάς του σπιτιού μου, το οποίο ακουγόταν και στον άλλο μαχαλά. Κοιμόμουν, ταράχτηκα, έβαλα τις φωνές «κάποιος να το σηκώσει το ρημάδι» κι αφού δεν ήταν κανείς να το σηκώσει, σηκώθηκα εγώ που είχα τον ασήκωτο και το σήκωσα. «Έλα γρήγορα στον καφενέ. Είναι εδώ ο Στέκας και φοβάμαι», είπε με αγωνία ο Δεμπασκαλάς και τα πράγματα πρέπει να ήταν σοβαρά, γιατί ήταν από τις σπάνιες φορές που έλεγε μαζεμένες περισσότερες από τις γνωστές τρεις λέξεις «δεν πας καλά».

Κι εγώ φοβόμουν τον Στέκα, που στην πραγματικότητα λεγόταν Λιούμης, αλλά τον φώναζαν «Στέκα» από την περίοδο που ήταν ...«στον Καναδά», όπως έλεγε ο ίδιος. Όπως μας αποκάλυψε κατά τη διετή απουσία του ο νοματάρχης, ο Λιούμης ήταν στη στενή κι εκεί τον φώναζαν Στέκα, επειδή ήταν αψηλός κι αδύνατος κι όχι επειδή έπαιζε καλό μπιλιάρδο.

Έπαιζε πάντως...

Διαβάστε τη συνέχεια στην ιστοσελίδα του Μίλτου στο facebook...

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις