Με 0-0 άλλα θα γράφαμε. Με το 1-0 η διάθεση αλλάζει, αν μετρούσε δε το 2-0 η θριαμβολογία θα ήταν άκρατη. Κάπου εκεί καλό είναι να βρούμε το μέτρο. Ο Γ. Ξενάκης γράφει για τον δύσκολο δρόμο της ΑΕΚ.
Η αισιοδοξία που βλέπω διάχυτη στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα, γι' αυτό που έδειξε η ΑΕΚ το βράδυ της Πέμπτης, έχω την εντύπωση ότι πηγάζει εκ του αποτελέσματος. Από την τελευταία γεύση του ματς που ήταν και η πιο γλυκιά. Το γκολ- (σχεδόν) πρόκριση του Χοσέ Κάρλος και στο καπάκι το κανονικό δεύτερο από τον Κάλα που (σκανδαλωδώς) "έκλεψε" ο Ουαλός επόπτης, ο οποίος όφειλε την αμφιβολία να την μετρήσει υπέρ και όχι σε βάρος του επιτιθέμενου.
Με 0-0 άλλα θα γράφαμε, θα λέγαμε και θα διαβάζαμε. Με το 1-0 η διάθεση αλλάζει ολοκληρωτικά, αν μετρούσε δε το 2-0 η θριαμβολογία θα ήταν άκρατη. Κάπου εκεί ανάμεσα καλό είναι να βρούμε το μέτρο και να δούμε τι μπορούμε να περιμένουμε από την ΑΕΚ που λάνσαρε την Πέμπτη ο Χιμένεθ.
Μ' αυτά που είχα διαβάσει στις διακοπές, ομολογώ ότι περίμενα να δω χειρότερα πράγματα. Για λίγα λεπτά στο ξεκίνημα του αγώνα και ιδίως για ένα δεκάλεπτο-δεκαπεντάλεπτο στο τέλος η ΑΕΚ προσπάθησε να παίξει καλό, στρωτό, γρήγορο ποδόσφαιρο. Να κυκλοφορήσει την μπάλα, να πιέσει , να ανεβάσει ρυθμό, να παίξει από τις πτέρυγες με σπιρτάδα.
Ένα μικρό δείγμα δυνατοτήτων ήταν αυτό. Φτωχό αν λάβουμε υπόψιν ότι ο αντίπαλος ήταν χαμηλού επιπέδου. Θα δείξει στη συνέχεια αν είναι θέμα εποχής και τάιμινγκ το γεγονός ότι λείπουν οι αυτοματισμοί. Σχεδόν όλα προέρχονται από ατομικές εξάρσεις (π.χ. του Χοσέ Κάρλος), σχέδιο οργανωμένο για το πως θα επιτεθεί και θα διασπάσει την αντίπαλη άμυνα, προς το παρόν δεν υπάρχει.
Ο Χιμένεθ είπε ότι η η ΑΕΚ σε αρκετά ματς θα υποφέρει για να πάρει τη νίκη. Για το 1-0. Και θα υποφέρει γιατί θα βγάζει φάσεις με το σταγονόμετρο και διότι η ομάδα είναι δομημένη ανισόρροπα. Βλέπουμε μια ΑΕΚ η οποία:
* Ξεκινά τη σεζόν με καθαρό σέντερ φορ έναν δανεικό Καμερουνέζο που κατά δική του δήλωση είναι 18 ετών. Σε μια θέση στην οποία διαχρονικά έχουν παίξει μεγάλοι γκολτζίδες, μοιάζει με ανέκδοτο να βγει η χρονιά μόνον με τον Μπέλεκ. Δεν αντιλέγω, έχει ταλέντο ο "μικρός". Καλά πατήματα, έκρηξη, κρατάει και σπάει την μπάλα, ανοίγει διαδρόμους, παίζει "ξύλο". Του λείπει η δευτερογενής ταχύτητα, η ευελιξία και εκτιμώ ότι του λείπει το ένστικτο του "κίλερ" στην αντίπαλη περιοχή. Και εξ όσων γνωρίζω, όλες οι ομάδες του κόσμου (με εξαίρεση ίσως την Μπαρτσελόνα, άντε και τη Ρεάλ) τα γκολ πρωτίστως και κατά βάση από τους σέντερ φορ τα περιμένουν. Αν ο Μπέλεκ τελειώσει τη σεζόν με διψήφιο αριθμό τερμάτων, η ΑΕΚ θα έχει πάρει αρκετά. Αν ο αριθμός είναι μονοψήφιος, θα πρέπει (τα γκολ) να τα συμπληρώσουν οι άλλοι. Ο Λυμπερόπουλος, ο Γκούντγιονσεν, ο Χοσέ Κάρλος. Πιθανόν σε κάποια ματς, αρκετά ίσως, να δούμε καθαρά προωθημένο τον "Λύμπε". Θα είναι μια λύση, όχι η ιδεατή.
* Με Λυμπερόπουλο-Γκούντγιονσεν-Μπέλεκ, η ομάδα αναπτύσσεται σε αργό τέμπο. Ο Ισλανδός σταρ είναι ακόμη μακριά απ' αυτό που όλοι προσδοκούμε να δούμε. Δυο-τρία κιλά έτσι κι αλλιώς θα τα χάσει και την έκρηξη θα αποκτήσει ξανά και τα πατήματά του θα τα βρει. Το θέμα είναι πού; Σε ποια θέση; Χαραμίζοντας τον Ice Man στις πτέρυγες; Από εκεί θα ωφεληθεί λιγότερο η ΑΕΚ, απ' ότι αν κάνει παιχνίδι πίσω από τον φορ. Εδώ είναι ένα θέμα προς συζήτηση. Στην ΑΕΚ έχουν συσσωρευτεί αρκετοί "πίσω από τον επιθετικό" ποδοσφαιριστές. Εκεί είναι η θέση του Γκούντγιονσεν, εκεί μπορεί να παίξει ο Λυμπερόπουλος. Εκεί αποδίδει καλύτερα, κατά δήλωση Χιμένεθ και ο Χοσέ Κάρλος. Ο μεγάλος νικητής της χτεσινής βραδιάς.
* Με τον Ισπανό να προσαρμόζεται απόλυτα με την πάροδο του χρόνου η ομάδα θα δημιουργήσει περισσότερο και καλύτερα. Κάθετη πάσα έχει, σέντρα έχει, υψηλού επιπέδου τεχνική για να "αδειάσει" έναν αντίπαλο και να επιταχύνει τον ρυθμό. Τι μένει; Μεγαλύτερη διάρκεια και συμμετοχή στο παιχνίδι. Ο Χιμένεθ αναγκαστικά θα τον ξεκινά από τις πτέρυγες κι από εκεί περιμένουμε έναν Κάρλος να αξιοποιήσει τα βαριά κορμιά της επίθεσης. Επίσης είναι εντελώς άτοπο και άστοχο, να γίνονται από τώρα συγκρίσεις. Του Κάρλος με τον Σκόκο.
* Δεν έχει ακραίους μεσοεπιθετικούς για να παίξει το 4-2-3-1 με μεγαλύτερη επιτυχία. Και είναι τουλάχιστον παράλογο, να κακοποιείται τόσο βάναυσα ο Λεονάρντο. Όχι τόσο, με τον ελάχιστο χρόνο συμμετοχής που παίρνει, όσο με την ανασφάλεια του "μένει-φεύγει". Συγνώμη, αλλά σε τούτη την ΑΕΚ ο Βραζιλιάνος, χωρίς να είναι μικρός ή μεγάλος μάγος, είναι απολύτως απαραίτητος. Και για να δημιουργήσει με την τεχνική και φινέτσα του από τα πλάγια. Και για να σκοράρει. Εάν μάλιστα τον εμπιστευθεί περισσότερο ο Ισπανός, πιθανόν να πάρει τα πάνω του ο Λεονάρντο. Και πάντα πρέπει να σκεφτόμαστε με γνώμονα, ότι εάν φύγει και αυτός, κανείς δεν εγγυάται ότι ο αντικαταστάτης του (πιθανότατα και με μικρότερο κασέ) θα αποδειχθεί καλύτερος.
* Ξεκινά με Μάκο, Καφέ στον άξονα, αν λείψει ένας από τους δυο η επόμενη επιλογή είναι ο Γκέντσογλου και αμέσως μετά ο Κλωναρίδης. Φτωχά πράγματα, ελάχιστα για επίπεδο ΑΕΚ. Αν ο πρόεδρος δεν διαταράξει τις ισορροπίες και δεν προκαλέσει γκρίνιες στις τάξεις των απλήρωτων ποδοσφαιριστών, επειγόντως να φέρει έναν που θα μπορεί να κάνει τουλάχιστον τη δουλειά του Μίτσελ. Να το πω διαφορετικά. Είναι προτιμότερο να έχεις ένα κεντρικό χαφ που θα μπορεί να βγάλει πέντε σωστές πάσες και να ανταποκριθεί στοιχειωδώς στα ανασταλτικά από το να έχεις ένα χαφ που θα μπορεί μόνον να κόβει και δεν θα δημιουργεί ούτε στο ελάχιστο. Σημειωτέον, ότι το χρειάζεται το καλό το κεντρικό χαφ ο Χιμένεθ και για άλλο σημαντικό λόγο. Για να δοκιμάσει και το 4-4-2. Αυτό που έπαιξε σε αρκετά ματς στο τελείωμα της περσινής σεζόν, όταν έβαλε δεύτερο επιθετικό τον Σκόκο, με τριάδα κεντρικών τους Ντιόπ, Μάκο, Μίτσελ πίσω από Λυμπερόπουλο.
* Αμυντικά δεν μπορεί να κριθεί από το ματς της Πέμπτης, γιατί πιστεύω ότι τόσο αναιμική ομάδα, φλύαρη και ανίκανη επιθετικά, όσο η Ντιναμό, δεν πρόκειται να ξανασυναντήσει φέτος (στο ελληνικό πρωτάθλημα) η ΑΕΚ. Ωστόσο ο Κάλα έδειξε στοιχεία σοβαρού και έξυπνου αμυντικού με τεράστιο προσόν την ταχύτητα. Να τον δούμε και απέναντι στους Ολυμπιακούς του Βόλου, να τον δούμε και στη συνέχεια, αλλά η πρώτη εντύπωση είναι ότι μπορεί να αποδειχτεί (πολύ) καλύτερος του Ματέος. Ο Μανωλάς όταν τον πιάνει ο οίστρος και αρχίζει κατεβασιές για να τους περάσει όλους, καλό θα είναι να θυμάται δυο πράγματα. Πρώτον, ότι ο θείος του πρώτα άρχισε να ωριμάζει και μετά κατέβαζε (με επιτυχία) μπάλα. Και δεύτερον, ότι θα πρέπει να δουλέψει και να μάθει ότι πρέπει να δίνει τη μπάλα πριν επιχειρήσει να ντριμπλάρει και τον τέταρτο αντίπαλο.
Συμπερασματικά, ο στόχος έστω στο παρά πέντε επιτεύχθηκε. Το 1-0 δίνει σε πολύ μεγάλο βαθμό την πρόκριση, διότι δεν μπορώ να φανταστώ ότι αυτή η Ντιναμό Τυφλίδας μπορεί να μεταμορφωθεί θεαματικά στην έδρα της και να στείλει στο καναβάτσο την ΑΕΚ. Αν μάλιστα οι Γεωργιανοί το πάνε φουλ επιθετικά, έχω την αίσθηση ότι στην "κόντρα" μπορεί να κάνει πάρτι ο Χοσέ Κάρλος.
Από κει και πέρα, η ΑΕΚ έχει δρόμο να διανύσει για να γίνει ομάδα. Με τις όποιες προσθήκες (χαφ, πιθανόν και επιθετικός για όλες τις δουλειές) και την ομοιογένεια που πρέπει να αποκτήσει με τους νεοφερμένους. Χρειαζόμαστε μεγαλύτερο δείγμα, για να βγάλουμε πιο ασφαλή συμπεράσματα και τα πρώτα ματς του πρωταθλήματος θα είναι το κριτήριο. Με την μπάλα χαμηλά γιατί προς το παρόν δεν δικαιολογείται κανένας υπέρμετρος ενθουσιασμός...
ΠΗΓΗ: contra.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις