Υπάρχουν χώρες όπου πραγματοποιούνται οι παράλογες επιθυμίες. Μια από αυτές είναι η χώρα του "Ποτέ-Ποτέ" του Πίτερ Παν όπου κανείς δεν ενηλικιώνεται. Γράφει η Λώρη Κέζα.
Μια άλλη είναι η χώρα του «Ο,τι Θέλω Κάνω» όπου μπορεί κανείς να χτίσει σε καταπατημένη γη και να περιμένει νομοθετική ρύθμιση για να τακτοποιήσει το ζήτημα. Μπορεί να παραβιάζει τον φωτεινό σηματοδότη κι αν τον τσακώσουν να βάλει τις φωνές επειδή όλοι το ίδιο κάνουν. Μπορεί να ανάβει τσιγάρο μέσα σε δημόσιο κτίριο και να προσβάλει όποιο ρουφιάνο του κάνει παρατήρηση. Μπορεί να μπαινοβγαίνει στα λεωφορεία χωρίς να κόβει εισιτήριο και να περνά τη μπάρα δίχως να δώσει διόδια. Σε αυτήν την παραμυθένια χώρα εγκαθίσταται όποιος θέλει: δεν χρειάζεται νομιμοποιητικά έγγραφα. Τη νομιμότητα τη φέρνει ο χρόνος.
Για τουλάχιστον μια δεκαετία τα πάντα συνηγορούσαν στην άποψη ότι η χώρα είναι ξέφραγο αμπέλι. Το ομολόγησε άλλωστε πρώην πρωθυπουργός. Αυτό μοιάζει να αλλάζει. Οι συνεχείς έλεγχοι που πραγματοποιούνται στο δρόμο, οι λεγόμενες επιχειρήσεις «σκούπα» (που τόσο πολύ ταράζουν τους αριστερούς), ενδεχομένως να μην είναι αποτελεσματικές αλλά στέλνουν ένα μήνυμα. Οι εξακριβώσεις και οι προσαγωγές οδηγούν σε πολύ μικρούς αριθμούς συλλήψεων ενώ ταυτόχρονα οι απελάσεις των παρανόμων αλλοδαπών είναι ελάχιστες σε σχέση με τον πληθυσμό που υποτίθεται ότι έχει εισρεύσει παράνομα. Είναι όμως σημάδι ότι υπάρχει κράτος κι έχει αποφασίσει να εφαρμόσει μια πολιτική.
Η έντονη παρουσία της αστυνομίας στους δρόμους εκλήφθηκε αρχικά ως ένα επικοινωνιακό κόλπο του υπουργού Προστασίας Πολίτη κ. Νίκου Δένδια. Οι ενέργειες όμως συνεχίζονται. Χθες έγιναν 758 προσαγωγές, συνελήφθησαν 4 που δεν πληρούσαν τις νόμιμες προϋποθέσεις και ένας για ντρόγκα. Από την ημέρα που ξεκίνησε η επιχείρηση Αφιλόξενος Ζευς έχουν προσαχθεί περί τα 40.000 άτομα, έχουν συλληφθεί 3.394 για χαρτιά και 26 για όπλα, ναρκωτικά και διακίνηση ανθρώπων. Μέχρι πριν λίγο καιρό οι συλληφθέντες έμεναν για λίγες ώρες ή μέρες στο τμήμα και μετά αφήνονταν ελεύθεροι καθώς δεν υπάρχει πουθενά άδειο κελί: οι φυλακές είναι υπερπλήρεις. Το πρόγραμμα απελάσεων που ξεκινά ενισχύει την εντύπωση ότι κάτι πάει να γίνει στη χώρα του «Ο,τι Θέλω Κάνω».
Με πρόγραμμα επαναπατρισμού παράνομων αλλοδαπών θα φύγουν 3.700 άτομα. Καθείς ερμηνεύει όπως θέλει: μπορεί να πει ότι είναι απάνθρωπο (κι ας πρόκειται για εγκληματίες), μπορεί να πει ότι είναι ελάχιστοι σε σχέση με τους λάθρα διαβιούντες. Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι ενέργειες πιστοποιούν την ύπαρξη δομών οργανωμένης κοινωνίας και επιπλέον λειτουργούν αποτρεπτικά για όσους είχαν την πεποίθηση ότι η είσοδος στην Ελλάδα γίνεται χωρίς όρους και η παραμονή χωρίς ελέγχους. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι ο κ. Δένδιας δεν έχει φτιάξει το ανθρωπιστικό περίβλημα των ενεργειών του. Οι έλεγχοι γίνονται αντικείμενο κριτικής με αντιρατσιστική αμετροέπεια. Ορισμένοι είναι έτοιμοι να δικαιολογήσουν το τράφικινγκ γυναικών προκειμένου να μην θίξουν τα ανθρωπιστικά δικαιώματα των μαστροπών. Αρνούνται να ενηλικιωθούν και βλέπουν στο πρόσωπο του υπουργού έναν Κάπτεν Χουκ.
Και κάτι τελευταίο: οι έλεγχοι στο δρόμο δεν είναι βίτσιο του υπουργού, είναι υποχρέωση της αστυνομίας. Όταν δεν πραγματοποιούνται, εμφανίζονται οι εθελοντές επιβολής της νομιμότητας.
Πηγή: tovima.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις