Του Γιώργου Σιδέρη, Hellas Journal

Επιχειρησιακές, οικονομικές, τεχνικές αναλύσεις ξεδιπλώνονται στο αεροπορικό επιτελείο μέσα από την εμπειρία ιπταμένων και μηχανικών που αναζητούν την ενδεδειγμένη λύση κυρίως για τον στόλο της 356 μοίρας τακτικών μεταφορών «Ηρακλής».

Για την 354 μοίρα «Πήγασος» με τα C-27J Spartan που όλα αυτά τα χρόνια περνά τον δικό της Γολγοθά, τα δεδομένα πλέον είναι διαφορετικά.

Η υπογραφή της σύμβασης μετά από πολλά χρόνια, για την μετέπειτα τεχνική υποστήριξη με τη συμβαλλόμενη εταιρεία, δείχνει τα πρώτα

 

σημάδια που αναμένεται να οδηγήσουν στην ανάκαμψη αν και προς ώρας οι διαθέσιμοι αριθμοί των αεροσκαφών δεν το μαρτυρούν.

Το θέμα όμως που «καίει» την Πολεμική Αεροπορία είναι αυτό του στόλου των C-130 και γι’ αυτό τον λόγο το αεροπορικό επιτελείο κάνει ότι χρειάζεται ώστε ο στόλος των μεταγωγικών, έστω και με ιδιαίτερη καθυστέρηση, να γυρίσει σελίδα.

Και στο αεροπορικό επιτελείο λειτουργούν στην παρούσα συγκυρία ακριβώς όπως και με την υπόθεση των ελικοπτέρων της γενιάς για έρευνας και διάσωσης.

Δηλαδή εξετάζουν όλα ταδεδομένα που έχουν στη διάθεσή τους, τους τύπους των προσφερόμενων αεροσκαφών για να καταλήξει η μελέτη στον ενδεδειγμένο τύπο του αεροσκάφους που θα επιχειρεί στο μέλλον με τα χρώματα της πολεμικής αεροπορίας.

C-130 vs C-390;

Εκτός από το C-130J που συγκεντρώνει τα βλέμματα των αεροπόρων, στο επιτελείο εξετάζονται κι άλλες μεταγωγικές πλατφόρμες, όπως και το βραζιλιάνικο C-390 της Embraer.

Πρόκειται για δικινητήριο μεταγωγικό, γεγονός που το καθιστά ως μια οικονομική λύση και εύκολο στη συντήρησή του.

Το συγκεκριμένο μεταγωγικό έχει «σπάσει» την πόρτα του ΝΑΤΟ εισερχόμενο στην Ολλανδία, ενώ έντονες είναι και οι συζητήσεις με τους Σουηδούς.

Βεβαίως μεταγωγικό με δυο κινητήρες στις τάξεις της πολεμικής αεροπορίας υπάρχει και είναι το C- 27 για το οποίο αναφέραμε επιγραμματικά στην αρχή ότι επιδιώκεται να ξεφύγει από τα χρόνια «κενά αέρος».

Παράλληλα δεν είναι λίγες οι προσπάθειες που γίνονται σε επίπεδο επιτελείου ώστε να βρεθεί η χρυσή τομή με τα μεταγωγικά C-130 τόσο με την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία, όσο και με το Κρατικό Εργοστάσιο Αεροσκαφών για το οποίο εδώ και καιρό επιδιώκεται ένα καλύτερο μέλλον μετά από απαξίωση ετών.

Άφαντα τα μεταχειρισμένα μεταγωγικά αεροσκάφη

Η λύση του μικτού στόλου, δηλαδή παλαιών μεταγωγικών αεροσκαφών αλλά και νέων είναι η μόνη βιώσιμη που προκρίνεται στο αεροπορικό επιτελείο.

Από την άλλη πλευρά η γνώση των αεροσκαφών C-130 που έχει «γεμίσει» την 356 Μοίρα αλλά και τους μηχανικούς της Ελευσίνας και της Τανάγρας καθιστούν το μεταγενέστερο Super Hercules ως τον αδιαμφισβήτητο «παίκτη» της επόμενης μέρας του μεταγωγικού στόλου.

Άλλωστε και η έρευνα αγοράς που γίνεται από το αεροπορικό επιτελείο για μεταχειρισμένα μεταγωγικά αεροσκάφη φαίνεται ότι δεν αποδίδει καρπούς από την στιγμή που όσα έχουν δει τα στελέχη της πολεμικής αεροπορίας είτε τα έχουν απορρίψει είτε οι χρήστες δεν τα θέτουν άμεσα προς διάθεση.

 

Στην Ελλάδα, τα C-130H αρχικά αλλά και η μεταγενέστερη προμήθεια των μεταχειρισμένων C-130B, αποτελούν για πάνω από 4 δεκαετίες τον ημίθεο «ΗΡΑΚΛΗ».

Τη δεδομένη χρονική στιγμή όμως, με την πλειοψηφία τους να αναμένουν για χρόνια από την ΕΑΒ να βρει τις απαραίτητες εργατοώρες

για να τ’ αποκαταστήσει, οι ενέργειες της αεροπορίας και του υπουργείου γενικότερα, πρέπει να είναι άμεσες και αποτελεσματικές.

Οι συζητήσεις που γίνονται με τις ΗΠΑ αλλά και οι μελέτες του αεροπορικού Επιτελείου, εκτός των αεροσκαφών που έχουν τεθεί σε καθεστώς εργοστασιακών συντηρήσεων, προσπαθούν να σκιαγραφήσουν το επόμενο μεταγωγικό βήμα της Πολεμικής Αεροπορίας.