Οι τελευταίοι πολεμιστές του 1940 «φεύγουν», η μνήμη μένει

Το 1943 η Ιταλία συνθηκολόγησε, έγιναν σφοδρότατες μάχες στη Σικελία και στα Δωδεκάνησα, όπου οι Βρετανοί απέτυχαν να καταλάβουν κάποια καίριας σημασίας νησιά του Αιγαίου όπως η Λέρος.

Σε όλα αυτά τα πολεμικά γεγονότα είχαν πρωταγωνιστήσει με γενναιότητα και αυταπάρνηση οι Ελληνες που κατάφεραν να διαφύγουν με ίδιες δυνάμεις ή με τον αποδημήσαντα στόλο μας στη Μέση Ανατολή. Χιλιάδες συμπατριώτες μας που ρίχτηκαν στις φλόγες του πολέμου δίχως να έχουν καμιά απολύτως επικοινωνία με τους σκλαβωμένους γονείς, τις συζύγους και τα παιδιά τους. Σχεδόν όλη αυτή η γενιά είχε φύγει από τη ζωή με ελάχιστους επιζώντες

. Δυστυχώς δύο από τους τελευταίους, ο Ιωάννης Στρατάκης και ο Αντώνης Μουρτζιάδης, πέθαναν πριν από λίγες ημέρες. Το ίδιο χρονικό διάστημα πέθανε και ο πολύ νεότερός τους Γερμανός συγγραφέας Πέτερ Σενκ, οδοντίατρος στο επάγγελμα, λάτρης της ναυτικής ιστορίας, που είχε αφιερώσει όλη του τη ζωή στην έρευνα του θέματος αυτού, με επίκεντρο δε την Ελλάδα.

Ο Ιωάννης Στρατάκης, ο τελευταίος εν ζωή ήρωας του Πολεμικού Ναυτικού μας και από τους πρώτους ναυτικούς αεροπόρους, τον οποίον είχα την τύχη να γνωρίσω τον Οκτώβριο, είχε κλείσει πια τα 102 του χρόνια αλλά ήταν θαλερότατος και θυμόταν απίστευτα περιστατικά από την περίοδο εκείνη. Είχε μπει στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων το 1937 και τρία χρόνια αργότερα αποφοίτησε ως μάχιμος σημαιοφόρος. Επίσης είχε φοιτήσει στη Σχολή Γενικής Εκπαίδευσης της Πολεμικής Αεροπορίας αλλά και στη Σχολή Υποβρυχίων. Υπηρέτησε σε πλοία επιφανείας, υποβρύχια και μονάδες ναυτικής συνεργασίας της Πολεμικής Αεροπορίας, καθώς και σε επιτελικές και διοικητικές θέσεις. Σε όλη τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού και του Ελληνογερμανικού πολέμου, ήταν σε σμήνος ναυτικής συνεργασίας της Πολεμικής Αεροπορίας με έδρα τη Δεκέλεια Αττικής, μετά στην Τανάγρα και το Ελληνικό. Πήγε στη Μέση Ανατολή με το αντιτορπιλικό «Αετός» και έλαβε μέρος σε συμμαχικές επιχειρήσεις με τον «Μιαούλη» αλλά και το υποβρύχιο «Νηρεύς Ι». Για τη δράση του παρασημοφορήθηκε, ενώ έφυγε από το Ναυτικό με την έλευση των Συνταγματαρχών.

Ο Αντώνης Μουρτζιάδης είχε πολύ διαφορετική ιστορία. Γεννημένος στην Πόλη, πάππου προς πάππου Ρωμιός, έφυγε εθελοντής όπως και εκατοντάδες άλλοι συνομήλικοί του. Μάλιστα πολλοί Κωνσταντινουπολίτες ήξεραν ότι με την κατάταξή τους στον ελληνικό στρατό θα έχαναν για πάντα τη δυνατότητα να ξαναμπούν στην Τουρκία, καθώς η χώρα τους είχε προειδοποιήσει ότι δεν θα τους έδινε άδεια επανεισόδου. Λόγω πολιτικών φρονημάτων ο Μουρτζιάδης φυλακίστηκε στη Μέση Ανατολή και ύστερα πέρασε πολλές δεκαετίες από τη ζωή του σε χώρες του τότε Ανατολικού μπλοκ. Ο φιλέλληνας Πέτερ Σενκ ήταν από τους μεγαλύτερους γνώστες αρχείων και πηγών για τη Μάχη της Λέρου και έγραψε το σπουδαίο βιβλίο «Πόλεμος στο Αιγαίο». Η μνήμη των γεγονότων δεν πρέπει να χάνεται με τις ζωές των ανθρώπων. Είναι χρέος όλων μας να τη διαφυλάττουμε.

ΠΗΓΗ: kathimerini.gr