Αρκετά, όμως, με τα καλαμπούρια. Αλλωστε, ο …γάμος ολοκληρώθηκε μέσα στο 2012, αρκετές ημέρες πριν ανάψουν τα πρωτοχρονιάτικα βεγγαλικά. Η ταλαιπωρημένη τους τελευταίους μήνες Εθνική ομάδα επιστρέφει στη συνταγή του ξενόφερτου μαέστρου, αφού το πείραμα Ζούρου ολοκληρώθηκε με την οδυνηρή αποτυχία του Προολυμπιακού τουρνουά και συνοδεύτηκε από πικρά σχόλια, μάλλον άδικα για τον προπονητή που έβγαλε χρυσάφι μέσα από τα συντρίμμια του καλοκαιριού του 2011.

Ο Τρινκιέρι μπορεί να κληρονόμησε την απογοήτευση του Καράκας, αλλά κάνει λάθος αν νομίσει ότι παραλαμβάνει καμμένη γη. Το σημείο αναφοράς με βάση το οποίο θα κριθεί είναι η 6η θέση στο Ευρωμπάσκετ του 2011, όπου η Εθνική εμφανίστηκε αποδεκατισμένη αλλά πέτυχε το στόχο της και δρομολόγησε την απαραίτητη ανανέωση.

Στο συγκεκριμένο τουρνουά, στα γήπεδα της Λιθουανίας, απέκτησαν σημαντικούς ρόλους και έγιναν πλήρη μέλη της Εθνικής Ανδρών οι Παπανικολάου, Κουφός, Καϊμακόγλου, Καλάθης, Μπράμος, Βασιλειάδης, Μαυροειδής, Σλούκας, Ξανθόπουλος. Σε αυτόν τον νεανικό και διψασμένο πυρήνα θα πρέπει να προστεθούν ο Πρίντεζης, ο Μάντζαρης, ο Περπέρογλου, κάποιοι μικροί που περιμένουν τη σειρά τους (Γιάνκοβιτς) και φυσικά οι σωματοφύλακες της προηγούμενης γενιάς: Σπανούλης, Ζήσης, Φώτσης, Μπουρούσης, Σχορτσανίτης.

Εάν υπήρχε τρόπος να στρατολογηθεί και ο αμετάπειστος Δημήτρης Διαμαντίδης, θα μιλούσαμε για υλικό χρυσού μεταλλίου. Όχι ότι αποκλείεται να κατακτήσουν την Ευρώπη οι υπόλοιποι...

«Ο νέος προπονητής θα γνωρίζει άριστα την ελληνική πραγματικότητα», διαβάζουμε στην εξαγγελία του Γ. Βασιλακόπουλου. Εδώ υπάρχει αστερίσκος. Την περιλάλητη «ελληνική πραγματικότητα» ο Τρινκιέρι τη γνωρίζει μόνον από τους αγώνες της Καντού με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό.
Τόσο το καλύτερο, θα πουν κάποιοι.

Ο Ιταλός θα εργαστεί αποδοτικά εάν καταφέρει να δημιουργήσει στεγανά γύρω από το αποδυτήριο της Εθνικής και από το δικό του γραφείο. Το επιτελείο με το οποίο τον προικίζει η ΕΟΚ μπορεί να υστερεί σε προπονητική πείρα, αλλά είναι σε θέση να βοηθήσει σε αυτόν τον τομέα. Ειδικά ο Δημήτρης Παπανικολάου μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στη θωράκιση της ομάδας ενάντια σε κάθε λογής παράσιτα.
Ο Τρινκιέρι διδάσκει ένα μπάσκετ απολύτως συμβατό με την ελληνική σχολή.
Ωστόσο, δεν έχει δοκιμαστεί εκτός Ιταλίας ούτε σε συνθήκες διαφορετικές από τον μικρόκοσμο της ιταλικής Λίγκας. Η Καντού των χαμηλών απαιτήσεων και των ταπεινών προσδοκιών είναι το αριστούργημά του και ταυτόχρονα το μοναδικό του δημιούργημα.

Ελπίζω ότι θα αποδειχθεί ικανός να κολυμπήσει στα βαθιά νερά της Εθνικής Ελλάδας και θα ανταποκριθεί στις –συχνά παράλογες- απαιτήσεις των Ελλήνων φιλάθλων. Τον καλωσορίζουμε και του ευχόμαστε να γίνει γυαλιστερός κρίκος στην αλυσίδα των επιτυχημένων Ιταλών προπονητών τύπου Μοντάλι, Καμπάνια και Ποστιλιόνε.

Πάνω απ'όλα, να έχει γερό στομάχι. Θα του χρειαστεί.

Πηγή: novasports.gr

Εθνική Ελλάδας Μπάσκετ SPORTS