Σπανιολίσμο και Σπανουλίσμο

Oι Σικελοί έχουν εφεύρει μία καταπληκτική έκφραση για να περιγράψουν τους ψευτοδανδήδες και εκείνους που στολίζονται σαν λατέρνες για να κρύψουν την κακομουτσουνιά τους.

Spagnolismo. «Σπα-νιο-λί-σμο». Ισπανοπρέπεια!

Τον 18ο αιώνα, το νησί βρισκόταν σε ισπανικά χέρια. Έφτασε σε τέτοιο σημείο ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους ευγενείς –με αιχμή την εξωτερική εμφάνιση και τα πλουμιστά ρούχα- ώστε ο βασιλιάς μετέτρεψε σε ποινικό αδίκημα την υπερβολή και την εξτραβαγκάντσα.

Σήμερα, οι Σικελοί μιλούν για «σπανιολίσμο» όταν βλέπουν κάποιον (ιδίως άντρα) παρφουμαρισμένο, καλοχτενισμένο, σημαιοστολισμένο, ντυμένο με την Άρτα και τα Γιάννενα. Με κοσμήματα, καπέλα και γυαλιστερά ρούχα. Τον κλαρινογαμπρό.

Σπανιολίσμο. Έχω ερωτευτεί αυτή τη λέξη εδώ και μήνες και περίμενα την αφορμή για να την χρησιμοποιήσω. Για κάποιον που ασχολείται με το μπάσκετ, αυτή η ευκαιρία δεν απέχει ποτέ πολύ. Οι Ισπανοί καραδοκούν σε κάθε γωνιά.

Καραδοκούν, βεβαίως, καλοχτενισμένοι. Με ανταύγειες στα μαλλιά, χιπστεράδικα γένια που παλεύουν με τις ψείρες, βλέμμα θλιμμένου κουταβιού, καρπό που λυγίζει με χάρη, μακροβούτια που προβάρονται ξανά και ξανά στον καθρέφτη.

Ο Ισπανός μπασκετμπολίστας είναι παγκόσμια κλάση, αλλά πάνω απ’όλα παίζει για να αρέσει στον εαυτό του. Είναι πρώτα ηθοποιός και μετά αθλητής. Προτιμά να σε νικήσει με θέατρο, παρά με καρφώματα. Θα προτιμούσε ένα Όσκαρ α’ ανδρικού ρόλου, παρά ένα ευρωπαϊκό μετάλλιο.

Ο αντίπαλος που αφήνει τα νεύρα του εκτεθειμένα πέφτει σε θανάσιμη παγίδα, αυτήν που κατάπιε τους δικούς μας (μαζί και τους διαιτητές) το 2007. Όποιος κατορθώσει να αγνοήσει τους θεατρινισμούς και τις ηλεκτροπληξίες κάνει τον Ισπανό να σκυλιάσει από το κακό του.

Η μπάλα που χτύπησε τον Ρούντι κατακέφαλα στο φάιναλ-φορ εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στον Πειραιά, αλλά η Ρεάλ πήρε το Κύπελλο. Ο Διαμαντίδης πήγε να δείρει τον Ναβάρο τότε στη Μαδρίτη, αλλά οι Ισπανοί πήγαν στον τελικό κι εμείς στη θέση του βλάκα. Το YouTube γέμισε από βίντεο που καταδεικνύουν την αδικία, αλλά οι Ισπανοί τα βλέπουν και γελάνε.

Κατά πάσα πιθανότατα, ο Καλδερόν και οι άλλοι θεωρούν εκείνο τον ημιτελικό τη μεγαλύτερη επιτυχία της καριέρας τους. Νίκησαν την Ελλάδα με ψέματα, αν και το μπάσκετ που έπαιξαν οι θαρραλέοι «μπλε» ήταν διαστημικό.

Την ώρα που οι δικοί μας έβραζαν από εκνευρισμό, η Ισπανία είχε 27/28 βολές. Τα νεύρα των αντιπάλων τροφοδοτούν τα κύτταρά της. Αυτό είναι το «Σπανιολίσμο» του μπάσκετ.

Την Τρίτη, η Εθνική μας θα νικήσει. Θα νικήσει, εάν μείνει ανεπηρέαστη από τα κόλπα των Ισπανών. Εάν απαντήσει στην υποκριτική με μπάσκετ. Εάν φορέσει παρωπίδες και ωτασπίδες.

Εάν πάρει το dvd του 2007 και το εκτοξεύσει στον κάλαθο των αχρήστων, τουλάχιστον μέχρι την κόρνα της λήξης. Εάν αφήσει τα παχιά λόγια στην άκρη και προσηλωθεί στον στόχο της.

Εάν ξεπεράσει τα συμπλέγματα που πότε πότε την κάνουν να χάνει από τον εαυτό της. Εάν πάθει προσωρινή αμνησία.

Θα νικήσει, εάν χαλάσει τις χωρίστρες και ξηλώσει το μακιγιάζ των Ισπανών. Εάν απαντήσει στην ισπανοπρέπεια με ελληνοπρέπεια.

Θα νικήσει, εάν στο «Σπανιολίσμο» απαντήσει με «Σπανουλίσμο».

Πηγή: gazzetta.gr