Σοφοκλής Σχορτσανίτης: Η Euroleague επιχειρεί να "αγγίξει" το φλέγον θέμα των ψυχικών προβλημάτων, που αντιμετωπίζει σημαντικό ποσοστό των αθλητών αλλά και των προπονητών.
Στο πλαίσιο των ειδικών θεματικών βίντεο που παρουσιάζει η διοργανώτρια αρχή, ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης κάθισε στο ίδιο τραπέζι με τον τον GM της Φενέρμπαχτσε Μαουρίτσιο Γκεραρντίνι, τον προπονητή, Αλεξάνταρ Τζίκιτς, και τον άσο της Μπασκόνια, Τζέισον Γκρέιντζερ.
Ο Έλληνας σέντερ εξομολογήθηκε το πώς έφτασε στο σημείο να μην μπορεί να κοιμηθεί το 2014 (όταν έπαιζε στη Μακάμπι), τα χάπια που πήρε για να αντιμετωπίσει την κατάστασή και το πώς κλείστηκε στον εαυτό του.
Αναλυτικά τα όσα είπε:
«Απέκτησα την κόρη μου το 2014, τη χρονιά που κατακτήσαμε την Εuroleague -με τη Μακάμπι. Θυμάμαι ωστόσο να μην πηγαίνω σπίτι μου και να «κλειδώνομαι» μόνος στα αποδυτήρια έπειτα από μια δύσκολη ήττα, γιατί δεν ήθελα να ξεσπάσω στους ανθρώπους που αγαπώ. Υπάρχει ένα σημείο στο οποίο είναι ανάγκη να φροντίσουμε τους εαυτούς μας και την οικογένειά μας. Να θέσουμε την οικογένεια ως προτεραιότητα. Το χειρότερο είναι πως πολλοί άνθρωποι δεν το καταλαβαίνουν αυτό», είπε αρχικά και στη συνέχεια συμπλήρωσε…
«Το 2014 ήταν περίεργο... Η ομάδα ήταν σε εξαιρετική κατάσταση. Όλοι τα πηγαίναμε καλά. Έπαιζα καλά, αλλά είχα πολλά προβλήματα. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ, να τα «βγάλω» πέρα με όλη τη σεζόν. Διάλεξα έναν πραγματικά κακό τρόπο, να το διαχειριστώ. Επέλεξα να «κλειστώ» στον εαυτό μου και να τακτοποιήσω μόνος, τα θέματα μου. Επειδή δεν μπορούσα να κοιμηθώ, έπαιρνα το ένα χάπι μετά το άλλο -σαν να μην υπήρχε αύριο-, για να καταφέρω να κλείσω τα μάτια μου. Αλλά δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Ήταν κάτι που είχε αρχίσει στην Ελλάδα και εξελίχθηκε περισσότερο στο Ισραήλ. Όσο καλύτερα παίζω, τόσα περισσότερα μάτια είναι πάνω μου.
Είναι περίεργο ότι το παρκέ, όπου όταν βρίσκεται εκεί, όλα τα μάτια είναι πάνω σου, είναι το ασφαλές καταφύγιό μου. Πάντα ήταν. Ίδρωνα όταν ήμουν σε μεγάλα κοινά. Κάποιες φορές ένιωθα ότι δεν θέλω να συνεχίσω να κάνω ότι κάνω, να συνεχίζω να παίζω. Το να είμαι έξω με τα παιδιά και την οικογένειά μου, με βοήθησε πολύ. Ακόμα έχω κάποια θέματα, όταν είμαι έξω, μόνος. Αλλά τα δουλεύω...
Υπάρχει πάντα εκείνος ο ένας χρόνος που είναι πολύ κακός, αλλά τελικά σε εκείνη την κατάσταση, κατακτάς ένα πρωτάθλημα και σκέφτεσαι ότι άξιζε αυτό που πέρασες. Είμαι χαρούμενος για αυτόν τον τίτλο, αλλά σίγουρα θα μπορούσα να διαχειριστώ όλα τα άλλα, με λίγο διαφορετικό τρόπο, αν ήξερα όσα γνωρίζω τώρα».