Μέσα σε μία εβδομάδα, από την προηγούμενη Πέμπτη, ο Παναθηναϊκός των έξι ευρωπαϊκών τροπαίων έχει γνωρίσει τρεις διαδοχικές ήττες από Φενέρ, Ίκαρο και Κίμκι. Η τελευταία από τους Ρώσους ήταν ίσως και η πιο επώδυνη, καθώς σημειώθηκε μέσα στο ΟΑΚΑ και για πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια ακούστηκαν στο κλειστό αποδοκιμασίες!

Οι «πράσινοι» έχασαν με 67-79 ένα ματς, στο οποίο είχαν χειρότερό τους παίκτη τον Δημήτρη Διαμαντίδη. Ο «Μήτσος», που το καλοκαίρι παρά τις πολλές αλλαγές στην ομάδα (προπονητή, παικτών) αποφάσισε να μείνει, φαίνεται συνεχώς να... φθείρεται. Μιλάμε για έναν τεράστιο παίκτη, ο οποίος τα τελευταία χρόνια διέπρεπε σχεδόν σε όλα τα γήπεδα της Ελλάδας και της Ευρώπης.

Ο καλός και ηγέτης Διαμαντίδης, όμως, που είχαμε συνηθίσει, θέλει δίπλα του και μία καλή ομάδα. Αυτή τη στιγμή όμως στον Παναθηναϊκό του Αργύρη Πεδουλάκη, δεν υπάρχει τίποτα που να θυμίζει τα περασμένα μεγαλεία. Δεν υπάρχουν αυτοματισμοί, δεν υπάρχουν συστήματα και άμυνες και δεν υπάρχει γενικότερα ένα πλάνο μέσα στο παιχνίδι! Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα να εκτίθεται ένας από τους κορυφαίους Ευρωπαίους μπασκετμπολίστες.

Παιχνίδι με το παιχνίδι ο «Μήτσος» γίνεται χειρότερος. Το βράδυ της Παρασκευής ο ΠΑΟ έχασε στο ΟΑΚΑ από μία ομάδα, που τα περασμένα χρόνια δεν θα πέρναγε ποτέ από το Μαρούσι. Σε ένα τέτοιο ματς όμως, ο Διαμαντίδης έκανε την χειρότερη του εμφάνιση με την πράσινη φανέλα. Σε 34 λεπτά που αγωνίστηκε είχε 1 άστοχο δίποντο, 6 άστοχα τρίποντα και 2 άστοχες βολές. Παράλληλα, ολοκλήρωσε το ματς με πέντε λάθη, ενώ ο μόνος τομέας που διακρίθηκε ήταν οι ασίστ που είχε τέσσερις.

Ο Διαμαντίδης όμως δεν γίνεται να ξέχασε το μπάσκετ μέσα σε λίγους μήνες. Απλά τώρα δεν τον βοηθάει το σύνολο να δείξει τον πραγματικό του εαυτό. Μπορεί ο Πεδουλάκης στην συνέντευξη Τύπου με την Κίμκι να δήλωσε πως έφταιγαν τα «άσχημα ποσοστά ευστοχίας και η πίεση» και να τόνισε πως «χρειάζεται ένα παιχνίδι για να ανέβει η αυτοπεποίθηση των παικτών», ωστόσο αυτό που φαίνεται ξεκάθαρα από την αρχή της χρονιάς, είναι πως ο Παναθηναϊκός χρειάζεται μία καλή ομάδα. Και οι καλές ομάδες χρειάζονται και καλούς παίκτες, που να μπορούν να σηκώσουν το βάρος της φανέλας...