ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΣΠΡΟΥΛΙΑΣ

Οι μεγάλες ομάδες χτίζονται (και) στους 4 τοίχους

Είναι αρκετά δύσκολο να περιγράψει κανείς ως εγγύηση νίκης την αντίδραση ενός προσώπου. Ένα βλέμμα. Δύο τρεις λέξεις χωρίς γράμματα βγαλμένες από τη γλώσσα του σώματος. Μπορείς όμως, να αναλύσεις το παραγόμενο συμπέρασμα της αλληλουχίας των εικόνων επί δύο συνεχόμενες ημέρες και μετά την «σοκαριστική» ήττα την προηγούμενη Τρίτη. «Παναθηναϊκός»! Μπορεί σε πολλούς αναγνώστες, η εξήγηση να μην λύνει απορίες. Το νόημα αυτού του παζλ ήταν ένα, μοναδικό και εξαιρετικά σοβαρό: «Αν είναι να χάσουμε από αυτούς, ας χάσουμε παίζοντας ως Παναθηναϊκός».

Τεχνικές αναλύσεις για τη νίκη-ανατροπή του Παναθηναϊκού μπορούν να γίνουν πολλές. Και χωρούν πολλές από δαύτες, καθότι η αλήθεια είναι ότι κι οι δύο ομάδες επιχείρησαν να χρησιμοποιήσουν όλο το μπάσκετ που γνωρίζουν για να επικρατήσουν. Ωστόσο, είμαι πεπεισμένος πια ότι ο Παναθηναϊκός νικά το τέταρτο ματς στο παρκέ, αλλά ουσιαστικά το κερδίσει έξω από αυτό. Εκεί που όλοι συνειδητοποιούν ότι το δίχως άλλο και πέραν πάσης αμφιβολίας είναι καλύτερη ομάδα από την Μακάμπι. Αλλά όφειλαν να το δείξουν μέσα στο παρκέ, διότι επί δύο αγώνες, περίμεναν ότι θα νικήσουν με ...διαφορετικό τρόπο! Για αυτό και η ήττα στο τρίτο ματς ήταν .σοκαριστική, αλλά κι αυτή που εν τέλει λειτούργησε ως φάρμακο στις ανοιχτές ψυχολογικές πληγές των πράσινων μετά και τη δεύτερη ήττα.

Διαβάστε όλο το θέμα στο gazzetta.gr