Facebook Pixel Κι αν δεν ήταν αυτός, ποιος;
Ποδόσφαιρο
| 2014-07-17 23:42:00

Κι αν δεν ήταν αυτός, ποιος;

Κι αν δεν ήταν αυτός, ποιος;

Ο Μίτσελ είπε πως ούτε ο Μέσι δεν θα έδινε το βραβείο του καλύτερου ποδοσφαιριστή του Μουντιάλ στον εαυτό του: αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Γράφει ο Αντώνης Καρπετόπουλος.

Κανένας ποδοσφαιριστής, σημαντικός και μεγάλος, δεν θέλει να κερδίζει ατομικά βραβεία όταν η ομάδα του έχει χάσει, και μάλιστα όταν έχει χάσει έναν τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Όμως μου φαίνεται ότι δεν ήταν καθόλου εύκολη η επιλογή του καλύτερου σε αυτό το πολύ παράξενο Παγκόσμιο Κύπελλο.
Aς πούμε ότι δεν δινόταν το βραβείο του καλύτερου στον Μέσι -άλλωστε έχε πάρει ένα σωρό. Η νικήτρια Γερμανία δεν είχε κανέναν που να μπορούσε να πάρει το σχετικό βραβείο: για την ακρίβεια, αν το έδινες σε κάποιον θα αδικούσες πιθανότατα κάποιον άλλο, που έκανε ανάλογα σπουδαία πράγματα. Ο Μίλερ, ηγέτης κατά κάποιον τρόπο των Γερμανών, έκανε μια εντυπωσιακή αρχή, αλλά στη συνέχεια (και ειδικά μετά το ματς με τους Αμερικανούς) ψιλοχάθηκε. Σκοράρει με τη Βραζιλία, αλλά επειδή το γκολ του είναι το πρώτο και μετά μπαίνουν άλλα έξι, το έχουμε σχεδόν όλοι ξεχάσει. Για μένα καλύτερο τουρνουά από τον Μίλερ έκαναν ο Λαμ (όταν βρέθηκε να παίζει δεξί μπακ), ο Κρόος (που ο Κρόιφ ψήφισε ως καλύτερο) και φυσικά ο τεράστιος Νόιερ. Αν δινόταν το βραβείο στον Νόιερ, θα ήταν ένα ιστορικό λάθος καθώς αυτό θα σήμαινε ότι η Γερμανία πήρε το Κύπελλο χάρη στον τερματοφύλακά της, πράγμα που δεν ισχύει. Ο Λαμ ως δεξιός μπακ ήταν χαμένος από χέρι: είναι άδικο, αλλά σπάνια ψηφίζονται αμυντικοί.

Ο Κρόος, κακά τα ψέματα, δεν έχει λάμψη. Κι ας έχει όλα τα υπόλοιπα.

Ποιος
Οι Ολλανδοί, που έκαναν ένα σπουδαίο τουρνουά, δεν είχαν στο τέλος κάποιον για να πάρει τον τίτλο του καλύτερου. Ο αναγεννημένος Σνάιντερ ήταν ο άνθρωπος που αστόχησε στο πέναλτι στο ματς με τους Αργεντινούς. Ο Ρόμπεν είχε ψιλοχαθεί στο κρίσιμο ματς με την Αργεντινή και χωρίς μάλιστα οι Αργεντινοί να προσαρμόσουν μια άμυνα πάνω του. Εχει κάνει ένα μεγάλο τουρνουά, αλλά έχει κάνει και μια σούπερ βουτιά εναντίον του Μεξικού: γι' αυτό και μόνο δεν θα τον ψήφιζα. Ο Χάμες Ροντρίγκες και ο Νάβας κάνανε σπουδαία πράγματα, αλλά οι ομάδες τους αποκλείστηκαν στα προημιτελικά: να δώσεις το βραβείο σε κάποιον που δεν έφτασε στον ημιτελικό το βρίσκω λίγο ροκ! Οι Βραζιλιάνοι μετά την εφτάρα από τη Γερμανία παίκτη υποψήφιο γιατον τίτλο του καλύτερου δεν θα μπορούσαν να έχουν. Ο δε Νέιμαρ, που δεν ήταν παρών τη βραδιά της ντροπής, έλειψε στα δύσκολα.
Μασκεράνο

Ποιος θα μπορούσε να πάρει το βραβείο; Νομίζω μόνο ο Μασεράνο. Ολα του τα ματς ήταν σπουδαία, όμως τα τρία τελευταία ήταν συγκλονιστικά. Με τη γνώση που κουβαλάει, έχοντας παίξει χρόνια ολόκληρα κεντρικός αμυντικός στην Μπαρτσελόνα, ο Μασκεράνο έπαιξε σαν λίμπερο μπροστά από την άμυνα και έκοψε τους πάντες! Ομως προφανώς στην ψηφοφορία μέτρησε μια λεπτομέρεια: χωρίς το Μέσι, η Αργεντινή με καλύτερο τον Μασκεράνο δύσκολα θα έφτανε στον τελικό. Οπότε δεν επιβραβεύθηκαν οι εμφανίσεις του Μέσι όσο η βαρύτητα και το κύρος του. Τραβηγμένο ως κριτήριο, αλλά όχι εντελώς λάθος. Η ελπίδα βέβαια είναι να συνεχίζει να τρομάζει, δηλαδή να επανέρθει στα επίπεδα που τον γνωρίσαμε. Αν πλέον αυτό γίνεται.

Προβλήματα
Ο ΜEΣΙ κουβαλάει μερικά προβλήματα. Το πρώτο είναι ότι έχει κερδίσει πολλά μικρός. Μικρός μπορείς να κάνεις τη διαφορά σε μια ομάδα φτιαγμένη πάνω σου: δεν μπορείς να την κάνεις σε εθνική ομάδα, που είναι κάτι σαν στρατιωτικός λόχος, όπου οι παλιοί είναι παλιοί, οι αρχηγοί είναι αρχηγοί και οι νέοι είναι νέοι, όσο σπουδαίοι και να είναι. Τώρα που πάλιωσε και μπορεί να πάρει την Αργεντινή από το χέρι, δεν έχει την προ τριετίας σπιρτάδα: έχει περάσει δυο τραυματισμούς, στρεσάρεται ευκολότερα, ξέρει ότι μολονότι έχει κάνει πολλά, όλοι περιμένουν από αυτόν περισσότερα. Το ακόμα χειρότερο στην περίπτωσή του είναι ότι τα μεγάλα του ματς τα έχει απολαύσει όλος ο κόσμος. Ο Μαραντόνα π.χ. έκανε σπουδαία πράγματα στην Αργεντίνος Τζούνιορς και στην Μπόκα, αλλά τα είχαν δει μόνο οι κάτοικοι του Μπουένος Αϊρες.

Η ΑΠΟΤYΧΊΑ του στην Μπαρτσελόνα διορθώθηκε από τα θαύματα στη Νάπολι και στην εθνική, αλλά ο τύπος είχε το δικαίωμα και τη δυνατότητα της δεύτερης ευκαιρίας: ο Μέσι τέτοια άλλοθι δεν έχει και πρέπει διαρκώς να φλομώνει αντιπάλους στα γκολ για να θεωρείται διακριθής. Κατά κάποιο τρόπο είναι σαν τον αθλητή που επειδή έχει κάνει παγκόσμιο ρεκόρ δεν του αρκεί να κερδίζει, αλλά πρέπει να βελτιώνει και την επίδοση –πράγμα αδύνατο.

Αν ο Μέσι δεν ήταν ο Μέσι, αλλά ένας κανονικός ποδοσφαιριστής, θα του είχε αναγνωριστεί ότι έκανε ένα σπουδαίο Παγκόσμιο Κύπελλο. Αλλά είναι ο Μέσι. Κι αν δεν είναι πρώτος σκόρερ, πρώτος σε ασίστ και ρέκορντμαν δεν έχει κάνει τίποτα το σπουδαίο...

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις

Tags