"Λυπάμαι, αλλά ο πρωταθλητισμός δεν γίνεται έτσι… "

Αναλυτικά, όσα δήλωσε ο Στέργιος Παπαχρήστος:

Για την απόφαση του να σταματήσει τον πρωταθλητισμό:

“Εγώ έχω πάρει την απόφαση από την αρχή της χρονιά να σταματήσω,πριν ανακοινωθούν οι νέες περικοπές. Κάνω πρωταθλητισμό εδώ και 12 χρόνια. Μετά το 2008 βγήκε το κατεστημένο που έβγαλε προς τα έξω ότι όλοι όσοι κάνουν πρωταθλητισμό είναι ντοπαρισμένοι και πως όλα τα Ολυμπιακά μετάλλια και οι επιτυχίες έρχονται με το ντόπινγκ. Διέλυσαν τα πάντα! Αν και προέρχομαι από τον χώρο του αθλητισμού, δίνω κάποιο δίκιο γιατί το 2004 κάναμε Ολυμπιακούς Αγώνες και έπρεπε να βολευτούν οι πάντες και τα πάντα. Δίνω δίκιο στον κόσμο γιατί αυτό πρέπει να βγάλουν προς τα έξω. Κάποιοι λένε ότι οι αθλητές βολεύονται και παίρνουν πολλά λεφτά. Δεν κρύβομαι, εμείς πήραμε κάποια πριμ, αλλά τα φορολόγησαν 50% και υποτίθεται πως είναι ‘τιμής ένεκεν’. Υποσχεθήκαν πράγματα που δεν έγιναν ποτέ… Λένε μερικοί ότι ο πρωταθλητισμός δεν πρέπει να… βολεύεται. Εμείς δεν λέμε πώς να παίρνουμε μια θέση και πρέπει να μην ξαναπατάμε στην δουλειά. Εμείς ζητάμε μόλις τελειώσει αυτό το κομμάτι της ζωής μας, να πηγαίνουμε στην δουλειά. Αφιερώσαμε όλα μας τα χρόνια, δώσαμε τα πάντα και τιμήσαμε την χώρα μας. Μας πήρε όλους η μπάλα και βγήκαμε όλοι ντοπαρισμένοι…

Ξέρουν όλοι τι γίνεται όταν μια χώρα διοργανώνει τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Όλα έγιναν εν γνώσει τους. Ήρθαν όμως το 2008 και έκοψαν τα πάντα. Τώρα μου λένε για τις σχόλες. Ένα παιδί 30 χρονών πως να πάει να σπουδάσει γυμναστική ακαδημία; Ακόμα και να σπουδάσεις, άνεργος είσαι στην Ελλάδα. Ξεκινήσαμε με τους Ολυμπιακούς Αγώνες και φτάσαμε σε ένα σημείο να πει μια Γερμανίδα, που δεν θέλω να πω το όνομα της και της απάντησε ο κ. Νικολαΐδης, ‘τι γυρεύουν οι ξυπόλυτοι στο Ολυμπιακό Χωριό;’. Αν πάω εγώ στο Ρίο θα ακούσω χίλια μπράβο, αλλά μετά θα βρεθώ άνεργος. Ευχαριστώ τον κόσμο, που με έχει στηρίξει και αυτό είναι το πιο σπουδαίο μετάλλιο. Η ομοσπονδία μ’ έχει στηρίξει και βοηθήσει, αλλά δεν μπορεί χωρίς τις επιχορηγήσεις. Πάλι καλά που η κωπηλασία είχε πολλές επιτυχίες και ίσως συντηρηθεί για φέτος. Όταν μαθαίνω από συναδέλφους πως ότι δεν θα πληρωθούν ένα ευρώ… Λυπάμαι, αλλά ο πρωταθλητισμός δεν γίνεται έτσι… Οι γονείς μου δεν είναι εκατομμυριούχοι και στερηθήκαν πάρα πολλά για να κάνω εγώ αθλητισμό.Όταν, όμως, δεν έχουμε κάποια δουλειά, μετά τον αθλητισμό, μένουμε ξεκρέμαστοι.

Είμαι 25 χρονών και από τα 14 λείπω από το σπίτι μου και ζω μόνος στην Αθήνα. Το μόνο που τους νοιάζει είναι πως θα εμφανιστούν στα αεροδρόμια να βγουν φωτογραφίες και να πουν μεγάλα λόγια. Εμείς τα τελευταία χρόνια κάναμε αρκετά μεγάλη προσπάθεια για πράξεις. Αν δεν έχεις πάρει θέση εργασίας και κλείνει και η ομοσπονδία δεν μπορεί μια οικογένεια να συντηρήσει έναν πρωταθλητή. Ακόμα και τα παπούτσια είναι πανάκριβα. Αν δεν πληρώνει ούτε η ομοσπονδία, ο αθλητισμός έχει τελειώσει. Υπάρχει μια νεολαία, που βρίσκεται σε καταστολή, ο κόσμος πηγαίνει σε ψυχολόγους και κάποιοι λένε τα δικά τους. Εγώ πλέον δεν φοβάμαι. Παλαιότερα όποιος μιλούσε, τιμωρούνταν. Τώρα δεν έχω να φοβηθώ κάτι. Είδα τον Χρήστο Βολικάκη, τον ποδηλάτη, που είπε πως οι αθλητές δεν είναι σάκος του μποξ και αυτό ακριβώς ισχύει. Δεν γίνεται κάποιοι να κυκλοφορούν με λιμουζίνες σε μεγάλα ξενοδοχεία και οι επιστήμονες και οι αθλητές να ζουν στο περιθώριο. Δεν ξέρω αν αύριο ή μεθαύριο θα μπορέσω να κάνω οικογένεια”.

Για το κενό που θα υπάρχει στην ζωή του χωρίς τον πρωταθλητισμό:

“Έχω μάθει στην ζωή μου να μη λέω ψέματα. Το κενό δεν μπορεί να καλυφθεί, όταν έχεις τρέξεις με την ελληνική σημαία στους Ολυμπιακούς. Η ζωή, όμως, συνεχίζεται. Πήγα στο Λονδίνο και ότι λεφτά είχα τα ξόδεψα εκεί. Ήθελα να πάω για μπάνιο στο Πήλιο και ζητούσα χρήματα από τους γονείς μου. Δεν μπορώ να ζητάω πέντε ευρώ από την μητέρα μου! Για τα πριμ μας τα φορολόγησαν 50% και η Ευρωπαϊκή Ένωση παίρνει τρελά λεφτά από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τις επιτυχίες των αθλητών. Για κάποιους που λένε πως οι Ολυμπιονίκες είναι βολεμένοι τα τελευταία 20 χρόνια έχουν βολευτεί 164 Ολυμπιονίκες Κάθε βουλευτής βόλευε κάθε τετραετία μέχρι το 2008 500 άτομα.

Θεωρώ και πως σε χώρες που είχαν κομμουνισμό και σε χώρες που πεινάνε έχουν τον αθλητισμό και την παιδεία πιο ψηλά. Οι ομοσπονδίες πρέπει να πάρουν λεφτά για να πληρώνουν τους αθλητές. Εμείς ζητάμε μια δουλειά άνευ αποδοχών. Δεν φοβόμαστε την δουλειά. Ο νόμος έλεγε πως κόβουμε τα πάντα εκτός από τα παγκόσμια μετάλλια και τα Ολυμπιακά. Κόψαμε τα πάντα και κοιτάμε μόνο το ποδόσφαιρο. Εγώ ξεκίνησα την δουλειά μου και κάνω τον αθλητισμό για τον εαυτό μου. Έχω γυρίσει στον Βόλο και ξεκίνησα την δουλειά μου. Θα συμμετέχω στο πανελλήνιο με τον σύλλογο μου και θα κοιτώ τα επαγγελματικά μου. Θα πάω αποθηκάριος, γιατί όταν τελειώσω, δεν θα μου δώσει να φάω κανένας”.