Ο Αϊρτόν Σένα ήταν ο μεγαλύτερος πιλότος που έτρεξε ποτέ στις πίστες. Ο Βραζιλιάνος δεν πήρε τους περισσότερους τίτλους από οποιονδήποτε άλλον όπως ο Σουμάχερ, ούτε βεβαίως ήταν (κι εκείνος) το καλύτερο παιδί την ώρα που καθόταν στο στενό κόκπιτ του μονοθεσίου.
Αυτά που έκανε, όμως, με το τιμόνι στα χέρια τις εποχές που τα αυτοκίνητα δεν ήταν πύραυλοι με «αυτόματο πιλότο», αλλά ήθελαν δεξιοτεχνία, μαεστρία και οδηγικό μπρίο, δεν έχουν επαναληφθεί. Ούτε από τον Γερμανό, ούτε από τον Μάνσελ, ούτε από τον «αιώνιο εχθρό» Προστ, ούτε (πολύ περισσότερο) από τον Μίκα Χάκινεν και τους νεότερους Αλόνσο, Φέτελ, Χάμιλτον, Ραϊκόνεν.
Ο Βραζιλιάνος ήταν ο καλύτερος. Από τον τρόπο σκέψης και συγκέντρωσης πίσω από το τιμόνι, μέχρι το ζύγισμα του μονοθεσίου και την τοποθέτηση των τεσσάρων τροχών στην είσοδο και την έξοδο της στροφής. Εξαίρεση στον κανόνα, η καταραμένη Πρωτομαγιά του '94 που η Γουίλιαμς δεν έστριψε ποτέ, καρφώθηκε στον τοίχο και Aϊρτόν πέρασε στην αιωνιότητα.
Σαν σήμερα γεννήθηκε το 1960 στο Σάο Πάολο και η Google τον τιμά με το doodle της ημέρας. Το λιγότερο που μπορεί να κάνει για τον μεγάλο αυτό πιλότο.
Κι από 'δω τι άλλο να πούμε για την προσωπική και αγωνιστική ζωή του Βραζιλιάνου;
Μάλλον τίποτα, γι' αυτό επαναφέρω ένα κείμενο από την 8η Νοεμβρίου του 2012. Μια μέρα πριν, το γαλλικό ινστιτούτο Αθηνών είχε παρουσιάσει τη νέα ταινία-ντοκιμαντέρ για τον θρύλο της πίστας και της Φόρμουλα 1.