Ο αγώνας κρατούσε μία μέρα και η πίστα μαζί με κάποιους δρόμους της πόλης, είχε μήκος 13,5 χιλιόμετρα. Περίπου μισό εκατομμύριο κόσμος παρακολουθούσε τα ταχύτατα σπορ αυτοκίνητα να τρέχουν δαιμονισμένα στους δρόμους της πόλης. Όμως το 1955 οι κανόνες ασφαλείας ήταν χαλαροί έως ανύπαρκτοι. Η σταρ του αγώνα,ήταν η νέα Mercedes-Benz 300 SLR, με το νέο ελαφρύ σασί από μαγνήσιο.

Ο Μάικ Χόθορν προηγείτο οδηγώντας μια Jaguar D-Type και προσπάθησε να μπει στα πήτς πατώντας απότομα το φρένο. Πίσω του ήταν η Austin-Healy 100 του Λανς Μακλίν που έκανε ελιγμό γα να αποφύγει τη σύγκρουση. Τον ακολουθούσαν με μεγάλη ταχύτητα δύο Mercedes-Benz 300 SLR των Φάνχιο και Λεβέγκ. Ο Φάνχιο δεν είχε χρόνο και τον απαιτούμενο χώρο για να αντιδράσει. Η Μερσέντες του χτύπησε από πίσω την Austin-Healy 100 του Λανς Μακλίν και απογειώθηκε. Το αυτοκίνητο προσέκρουσε στις μπαριέρες της πίστας, ανεφλέγη και διαλύθηκε....

Φλεγόμενες λαμαρίνες έπεσαν σαν λεπίδες στο πλήθος, όπως και η μηχανή που μετατράπηκε σε βόμβα. Οι πυροσβέστες επιχείρησαν να σβήσουν τη φωτιά στα συντρίμμια του αυτοκινήτου με απλό νερό, προκαλώντας νέα έκρηξη. Σε εκείνη την εξέδρα σκοτώθηκαν 82 θεατές, ενώ ο Γάλλος πιλότος διαμελίστηκε. Τα αγωνιστικά αυτοκίνητα δεν είχαν ζώνες ασφαλείας με το σκεπτικό να μην εγκλωβίζονταν οι οδηγοί μέσα σε ένα φλεγόμενο όχημα σε περίπτωση ατυχήματος.

Η Austin-Healy του Λανς Μακλίν, που δέχτηκε το χτύπημα της Μερσέντες του Λεβέγκ, προσέκρουσε επίσης στις μπαριέρες, ένας ακόμη θεατής έχασε τη ζωή του, αλλά το αμάξωμα επέστρεψε στην πίστα και ο ΜακΛίν σώθηκε. Συνολικά, 84 άνθρωποι σκοτώθηκαν και περισσότεροι από 120 τραυματίστηκαν. Ο αγώνας συνεχίσθηκε για να μείνουν οι υπόλοιποι θεατές στη θέση τους και να μην μπουν μαζικά στους δρόμους ,κλείνοντας την πρόσβαση στα σωστικά συνεργεία. 

Λίγες ώρες αργότερα, όταν είχε επιβεβαιωθεί ο αριθμός των θυμάτων, η Μερσεντές απέσυρε τα οχήματά της σε ένδειξη σεβασμού στη μνήμη των νεκρών. Κάλεσε επίσης τη Τζάγκουαρ να αποσυρθεί. Παραδόξως η εταιρεία αρνήθηκε και έτσι κέρδισε ο Άγγλος Μάικ Χόθορν, από τον οποίο είχε ξεκινήσει η τραγωδία. Την επόμενη μέρα ο γαλλικός τύπος τον κατακεραύνωσε δημοσιεύοντας φωτογραφίες στις οποίες πανηγύριζε. Για τη δικαιοσύνη δεν είχε καμία ευθύνη για την πρόκληση του πολύνεκρου δυστυχήματος, καθώς αναγνωρίστηκε ότι οι ενέργειες του δεν έκρυβαν δόλο, αλλά ήταν η αγωνιστική πρακτική. Ο Χόθορν σκοτώθηκε το 1959 σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα εκτός αγώνων, στο Λονδίνο.

Η τραγωδία αποδόθηκε στα ελλιπή μέτρα ασφαλείας και πολλοί αγώνες απαγορεύτηκαν στη Γαλλία, την Ελβετία, τη Γερμανία, την Ισπανία και άλλες χώρες, μέχρι να ληφθούν μέτρα. Η Austin-Healey 100 του Μακλίν πουλήθηκε σε δημοπρασία το 2011 έναντι 843.000 λιρών. 

ΠΗΓΗ: mixanitouxronou.gr