Σε δηλώσεις του στο περιοδικό «Top Scorer», μίλησε για:
Τις πρώτες του εντυπώσεις από τη Φούλαμ: «Όλα είναι εξαιρετικά εδώ. Πρόκειται για ένα σπουδαίο πρωτάθλημα, που είναι από τα κορυφαία στον κόσμο. Η οργάνωση είναι απίστευτη. Σε όλα τα επίπεδα. Κάτι ανάλογο ισχύει και με την ομάδα μου, τη Φούλαμ. Είναι ευλογία για έναν παίκτη να βρίσκεται εδώ καθώς το μόνο που έχει να σκεφτεί είναι το ποδόσφαιρο».
Τη σχέση του με το αγγλικό πρωτάθλημα αλλά και με το ιταλικό, το ελληνικό και το πορτογαλικό: «Νομίζω πως καλύτερο είναι το αγγλικό. Ως λίγκα, η Premier League, είναι σαφώς πιο οργανωμένη απ’ όλες τις υπόλοιπες. Από πλευράς γηπέδων, μάρκετινγκ. Απ’ όλες τις απόψεις…».
Την αντιμετώπιση που τυγχάνει από τους Άγγλους: «Με σεβασμό. Δεν μιλάω μόνο για μένα, αλλά για όλους τους ποδοσφαιριστές. Εδώ ξέρουν να σέβονται και το δείχνουν σε κάθε ευκαιρία. Όπως προανέφερα, οι ποδοσφαιριστές στην Αγγλία έχουν την πολυτέλεια να σκέφτονται μόνο το ποδόσφαιρο».
Την απόφασή του να αγωνιστεί και πάλι στο εξωτερικό: «Είχα μείνει ελεύθερος από τον Παναθηναϊκό και έψαχνα να δω που θα συνεχίσω την καριέρα μου. Από τη στιγμή που ήρθε η πρόταση από μια πολύ σοβαρή ομάδα της Αγγλίας δεν ήταν εύκολο να πω όχι. Νομίζω πως ήταν η καλύτερη επιλογή για εμένα και την καριέρα μου».
Τι του λείπει από την Ελλάδα: «Η οικογένειά μου είναι αυτή που μου λείπει περισσότερο. Δυστυχώς, δεν γινόταν να τους πάρω μαζί μου. Και οι φίλοι μου, μου λείπουν βέβαια. Ωστόσο, είμαι επαγγελματίας και πρέπει να τα ξεπεράσω όλα αυτά».
Τους στόχους του: «Θέλω να ευχαριστηθώ το ποδόσφαιρο και αυτή την ευκαιρία που μου παρουσιάστηκε. Και από εκεί και πέρα ό,τι βγει. Σίγουρα θέλω να βοηθήσω τη Φούλαμ να πετύχει τους στόχους της και να δικαιώσω εκείνους που με επέλεξαν».
Το πώς ονειρεύεται το κλείσιμο της καριέρας του: «Θα ήταν το ιδανικό. Πρόκειται για την σπουδαιότερη διοργάνωση και θα ήθελα να συμμετέχω ξανά σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Ωστόσο, αργεί ακόμη… Δεν μπορώ να σκεφτώ τόσο μακριά. Καλά να είμαστε και θα δούμε…».
Την καλύτερη και την χειρότερη στιγμή στην καριέρα του: «Ε, νομίζω πως η κατάκτηση του Euro το 2004 με την εθνική ομάδα ήταν η καλύτερη. Όσο για τη χειρότερη, εύχομαι να μην έρθει ποτέ»!