Διότι μόνο σε μαγικές ικανότητες μπορεί να αποδοθεί η αγωνιστική μεταμόρφωση του Παναθηναϊκού, με τους ίδιους παίκτες στην 11άδα που είχε απαξιώσει και βγάλει σχεδόν άχρηστους ο προηγούμενος προπονητής (αυτός που τους είχε διαλέξει) και παρ' όλο που σχεδόν όλοι έρχονταν από ένα απαιτητικό 90λεπτο πριν μερικές μέρες στο Λονδίνο.
 
Κι όμως, αυτοί οι παίκτες, οι κουρασμένοι, οι απαξιωμένοι, που τόσο καιρό έπαιζαν διαδικαστικά και βαριεστημένα, τις τελευταίες εβδομάδες μοιάζουν σαν να τους άγγιξε ένα μαγικό ραβδί και να τους μεταμόρφωσε σε Ομάδα. Πίεσαν και στρίμωξαν τον Ολυμπιακό από το πρώτο λεπτό έως το τελευταίο των καθυστερήσεων, προηγήθηκαν με τον Μαυρία, δέχθηκαν δυο γκολ από αδράνεια και όχι ως προϊόν πίεσης του Ολυμπιακού, ισοφάρισαν με την προσπάθεια και πάλι του Μαυρία και την προβολή του Τοτσέ και στο τέλος δεν βολεύτηκαν με την ισοπαλία, αλλά έπιασαν τον αντίπαλο από τον λαιμό και δεν τον άφηναν ούτε τη σέντρα να περάσει. Κι όλα αυτά σε ένα ντέρμπι με ρυθμό, με φάσεις, χωρίς φάουλ, χωρίς νεύρα και χωρίς τίποτα εξω-ποδοσφαιρικό.
 
Αυτό το ντέρμπι, αυτό το ωραίο ματς που θα το θυμόμαστε μόνο για αγωνιστικούς λόγους και όχι για εξω-αγωνιστικούς, είναι επίσης το παιχνίδι που θα θυμόμαστε ως το πρώτο της ενήλικης ποδοσφαιρικής ζωής του Χάρη Μαυρία. Του «ταλέντου» που ντύθηκε σε μια  βραδιά «ηγέτης», του Χάρη που έγινε Μαυρίας, του 18χρονου που έδειξε ότι διαθέτει όχι μόνο την ποιότητα (αυτό το γνωρίζαμε) αλλά κυρίως την προσωπικότητα να πάρει την ομάδα στην πλάτη του, όχι σε ένα παιχνίδι αδιάφορο, αλλά σε ένα κλασικό ντέρμπι. Από έναν νεαρό παίκτη που περιμένει πολλά όχι μόνο ο Παναθηναϊκός αλλά ολόκληρο το ελληνικό ποδόσφαιρο, είδαμε σπουδαία πράγματα, που ελπίζουμε ότι θα είναι το ορεκτικό μιας μεγάλης καριέρας.

Πηγή: Sportday

Μαυρίας Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός Superleague SPORTS