Τα είχαν χύμα, τα πήραν και... τσουβαλάτα στον Παναθηναϊκό!

Εκεί που περίμεναν τον Σισέ στην Αθήνα για να «βουλιάξει» το «Ελ. Βενιζέλος», έφαγαν ΤΗΝ ΚΡΥΑΔΑ του χειμώνα και τώρα πια είναι υποχρεωμένοι να ασχολούνται με τα λιοντάρια και τις λιονταρίνες του Φάμπρι. Επικοινωνιακά για τους διοικούντες -και κυρίως τους «συνδιοικούντες» το «τριφύλλι»- δεν γεννάται θέμα ότι πρόκειται για στραπάτσο από τα λίγα.

Επί της ουσίας; Εχω τοποθετηθεί από την πρώτη μέρα που βγήκε το θέμα. Κι έχω τοποθετηθεί αντίθετα με τη ροή του ποταμιού. «Ο Σισέ στον ΠΑΟ; Σαν να κάνεις δώρο σε άστεγο ένα κοστούμι Αρμάνι» έγραψα, διευκρινίζοντας ότι την πρώτη μέρα θα το φορέσει, θα σουλατσάρει με περηφάνια, αλλά μετά πάλι πεινασμένος και άστεγος θα παραμείνει.

Βεβαίως η χθεσινή κατάληξη αποτελεί για τον κόσμο του Παναθηναϊκού ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΞΕΝΕΡΩΜΑ. Ανθρωποι που έχουν βασανιστεί από την άθλια φετινή εικόνα του «τριφυλλιού» και υποφέρουν από το -24 της ομάδας τους, προσδοκούσαν στην έλευση του Σισέ για να πάρουν μια χαρά και να βρουν κίνητρο να ξαναπάνε στο γήπεδο.

Ολοι αυτοί νιώθουν πλέον διπλά απογοητευμένοι. Ισως και από την τελική επιλογή του Γάλλου που (δικαίωμά του) προτίμησε να πάρει το 1,2 της Αλ Αραμπί και να πάει... διακοπές λίγους μήνες στο Κατάρ παραπέμποντας τους ανθρώπους του «τριφυλλιού» στο... καλοκαίρι. Δηλαδή, ζήσε Μάη μου...

Το θέμα όμως δεν είναι ούτε ο Σισέ (επαγγελματίας είναι πρωτίστως, ήθελε να γυρίσει στην αγαπημένη του Αθήνα, είχε πει το «ναι», όμως όταν έσκασαν τα πολλά πετροδόλαρα... άλλαξε γνώμη) ούτε η ΚΠΡ, η οποία κατάφερε και εξασφάλισε 500 χιλιάρικα για τον ολιγόμηνο δανεισμό του (λεφτά που ουδέποτε μπορούσε να δώσει ο Παναθηναϊκός). Και οι δύο πλευρές τη δουλειά τους έκαναν.

Το θέμα είναι ο Παναθηναϊκός που έμεινε μπουκάλα, ταπί και ουχί ψύχραιμος. Και τώρα; Τώρα οι εκλεκτοί κύριοι Βγενόπουλος, Πατέρας και Αλαφούζος ας σκεφτούν ότι ο Σισέ δεν είναι ο μοναδικός παίκτης στον κόσμο. Ας αφήσουν λοιπόν ΠΑΝΩ στο τραπέζι τα ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ 400 χιλιάρικα (+300.000 της ΠΑΕ) «του Σισέ» και ΜΕ ΑΥΤΑ ας κάνουν τουλάχιστον τρεις ΧΡΗΣΙΜΕΣ μεταγραφικές κινήσεις για την ενίσχυση του Παναθηναϊκού. Ενίσχυση που την έχει ΑΝΑΓΚΗ το κλαμπ επί της ουσίας.

Εκτός κι αν αυτά τα «700 του Σισέ» ήταν ΜΟΝΟ για τη βιτρίνα, οπότε θα ξαναμπούν στο παντελόνι. Σε αυτήν την περίπτωση, πέρα από το στραπάτσο, θα πρέπει να υπάρξει και η αντίστοιχη κριτική. Γι' αυτό περιμένουμε τις κινήσεις ΤΟΥΣ έως τις 31 Ιανουαρίου... Τότε τα ξαναλέμε.

Ο «ΠΕΠ» ΕΠΕΛΕΞΕ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΑ

Για ακόμη μία φορά ο Πεπ Γκουαρδιόλα έδειξε ποιος είναι. Ενας άνθρωπος που βάζει πρώτα απ' όλα το ποδόσφαιρο και μετά τα χρήματα. Οχι πως στην Μπάγερν θα έχει συμβόλαιο... πείνας, όμως τα περίπου 9 εκατ. ευρώ που θα λαμβάνει ετησίως ουδεμία σχέση έχουν με τα (συνολικά 66) 22 τον χρόνο -για τριετές συμβόλαιο- που του πρόσφερε ο Αμπράμοβιτς για να τον «αγοράσει» στην Τσέλσι.

Ο Γκουαρδιόλα δεν πήγε σε μία ομάδα ο ιδιοκτήτης της οποίας βλέπει τους προπονητές σαν κομμάτι της γκαρνταρόμπας του και τους αλλάζει όποτε γουστάρει (κακή ώρα η απόφασή του να «σουτάρει» τον Ντι Ματέο, τον κόουτς που επιτέλους του πήρε Τσάμπιονς Λιγκ). Ούτε στη Σίτι ή στην Παρί των Αράβων πήγε ο «Πεπ». Αντιθέτως επέλεξε ποδοσφαιρικά.

Προτίμησε να πάει στην Μπάγερν του μεγάλου Ρουμενίγκε, σε μία ομάδα που αυτός θα δουλέψει για το ποδόσφαιρο και όχι για την γκλαμουριά. Μπορεί η Μπάγερν να βγάζει «αντιπάθεια» (χρόνια κατάσταση), όμως άλλο τόσο «παράγει» ποδοσφαιρική ΥΓΕΙΑ.

Ο Ρουμενίγκε υποδέχθηκε τον «Πεπ» με λόγια που σπάνια βγαίνουν από στόμα Γερμανού και η Ντόρτμουντ, η μεγάλη αντίπαλος της Μπάγερν, χειροκρότησε την έλευση του Γκουαρδιόλα στο γερμανικό ποδόσφαιρο. Αλλο επίπεδο, άλλη κουλτούρα. Για μία ακόμη φορά ο μεγάλος «Πεπ» έδειξε πως το ποδόσφαιρο είναι πάνω από χρήματα, εκκεντρικούς ιδιοκτήτες και εφήμερα «μεγαλοκλάμπ». Το ποδόσφαιρο υπηρετείται από ανθρώπους που ΞΕΡΟΥΝ, για ανθρώπους που (ξέρουν να) εκτιμούν.

Πηγή: Goal