Δε γίνεται να είναι όλα ή του ύψους ή του βάθους. Ο δρόμος του μέτρου είναι πάντα ο πιο ασφαλής, μόνο που έχει χαθεί στον Παναθηναϊκό και μαζί του χάθηκε και η μπάλα.

Η περίπτωση του Σισέ είναι ένα κλασικό παράδειγμα. Μέχρι την Τετάρτη ήταν ο «Μεσσίας» του Παναθηναϊκού, ο άνθρωπος που ήταν πρόθυμος να αγνοήσει το προσωπικό του συμφέρον και θα ερχόταν με την κάπα του Ζορό να σώσει την Πανάθα. Με το που έριξε άγκυρα στο Κατάρ, η υπερπαραγωγή της επιστροφής χαρακτηρίστηκε «φιάσκο» και φτάσαμε με ένα βήμα στο άλλο άκρο, να εμφανίζεται, δηλαδή, από ορισμένους ο Σισέ σαν ένας αδίστακτος επαγγελματίας που όχι μόνο «πούλησε» τον Παναθηναϊκό για τα πετροδόλλαρα των Αράβων, αλλά και τον χρησιμοποίησε σα «λαγό» για να τσιμπήσει περισσότερα φράγκα.

Σ' αυτή την ιστορία, τα πάντα κινήθηκαν στα όρια της υπερβολής. Με απλή λογική και μόνο, ήταν εύκολο να μπουν τα πράγματα σε μια ρεαλιστική βάση και να γλιτώσουμε απ' όλες τις αχρείαστες γαρνιτούρες. Ο Παναθηναϊκός έκανε μια φιλότιμη προσπάθεια να τον αποκτήσει, πολεμώντας με σφεντόνα όταν η μάχη παιζόταν με μπαζούκας. Ακόμα κι αν έκανε ένα μικρό θαύμα και τον έφερνε πίσω, δεν θα άλλαζε δραματικά η ιστορία. Ίσως βελτιωνόταν αγωνιστικά και επικοινωνιακά η εικόνα, αλλά είναι πολύ βαθύ το πηγάδι και ο Σΐσέ δεν είναι Σούπερμαν για να βγάλει από εκεί μέσα ένα τόσο μεγάλο καράβι.

Από την άλλη, είναι συγκινητικές και δακρύβρεχτες όλες οι αγιογραφίες που διαβάσαμε για την τρέλα που έχει ο Τζιμπρίλ με την Πανάθα, μόνο που απέχουν πολύ από τη σκληρή πραγματικότητα.

Διαβάστε το υπόλοιπο στο leoforos.gr

Σισέ Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός SPORTS