Αμαρτία και άδικο για τον Ατρόμητο. Ήταν εκπληκτικός. Τρομερός ήταν ρε ο Ατρόμητος! Καλύτερη ομάδα από τον ΠΑΟΚ. Τον δε ΠΑΟΚ τον περίμενα ότι δεν θα χάσει στα Γιάννενα και το είχα πει στη στήλη. Ο ΠΑΣ είχε ξεφουσκώσει και φαινόταν αυτό. Όμως το άδικο ήταν για τον Ατρόμητο που δεν νίκησε τον Αστέρα Τρίπολης ώστε να προκριθεί αυτός.
Δέκα ευκαιρίες έκανε ο Ατρόμητος, έβγαινε φοβερά στο γκολ, ήρωας ο τερματοφύλακας του Αστέρα, ο Μπατής. Τι φάρδος ήτανε αυτό, έπιανε τα άπιαστα ο π…! Εγώ αν ήμουν Σαββίδης θα έστελνα πριμ στον τερματοφύλακα του Αστέρα! Αυτός σας έσωσε.
Γρήγορος ο Ατρόμητος, πολύ σωστά στημένος στην άμυνα και στο κέντρο, μόνο το γκολ του έλειψε. Εκτός του Ναπολεόνι εκεί δεν σκοράρει άλλος. Και πριν έρθει ο Ναπολεόνι στα μέσα της σεζόν, δεν σκοράριζε κανένας. Άμα είχε και φέτος τον Μήτρογλου ο Ατρόμητος, θα είχε τερματίσει δεύτερος με περίπατο. Έχει καλό υλικό ο Ατρόμητος, όμως με Μπάγεβιτς και Αναστόπουλο έπαιζε αργό ποδόσφαιρο.
Τον διέλυσε ο Ναπολεόνι τον Σανκαρέ, όπως ήθελε τον πέρναγε. Τρομερά πλέι οφ έκανε ο Ναπολεόνι, ένα γκολ μόνο στο τελευταίο ματς του έλειπε. Και ο Σουμπίνιο μεταμορφώθηκε στα πλέι οφ. Κρίμα, ήταν μεγάλη ευκαιρία, δεν ξέρω αν θα του ξαναδοθεί η ευκαιρία του Ατρόμητου να τερματίσει δεύτερος.
Ο ΠΑΟΚ αν θέλει να κάνει την υπέρβαση, πρέπει να το πάρει απόφαση ότι με αυτούς τους παίκτες δεν γίνεται. Όλο λαϊκά δικαστήρια θα έχουνε. Θέλει πολλούς παίκτες ο ΠΑΟΚ, θέλει πολλές μεταγραφές. Έτσι όπως είναι τώρα δεν μπορεί να περάσει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, είναι και τιμωρημένη η Τούμπα.
Βγήκε το βιβλίο μου, είναι για το ποδόσφαιρο και τη ζωή μου, είναι και κοινωνικό. Εγώ μεγάλωσα στα Εξάρχεια και όταν ήταν 12 χρονών ο γιος μου τον πήρα από το χέρι και πήγα να του δείξω ναρκομανείς. Να δει σε τι κατάσταση ήταν και πόσο υποφέρανε. Για παράδειγμα προς αποφυγήν.
Το Νο1 ζήτημα είναι να είναι μονιασμένη η οικογένεια, να μη βολοδέρνουν τα παιδιά με χωριστούς γονείς, όλα πρέπει να τα προσέχεις για τα παιδιά, ακόμα και να μην καπνίζεις. Κάνουν τσιγάρα όλη μέρα μπροστά στα παιδιά στο σπίτι. Τι περιμένεις μετά όταν μεγαλώσουν; Περιμένεις να μην καπνίζουν;
Μέσα από το βιβλίο εξηγώ ότι όταν αγαπάς στη δουλειά σου και βλέπεις ότι έχεις ταλέντο, πρέπει να πολεμάς, να παλεύεις, να κοντράρεσαι. Να μην το βάζεις κάτω. Να μην κωλώνεις μπροστά σε μεγάλα ονόματα και σε αδικίες. Να δίνεις τις μάχες σου για να επιβιώσεις.
Και να στηρίζεσαι στο ταλέντο σου, όχι σε πουστιές, όχι σε κυκλώματα, να μην κωλώνεις ούτε μπροστά στα κυκλώματα. Και να είσαι ο εαυτός σου. Με τα καλά σου και με τα κακά σου, να είσαι ο εαυτός σου, όχι να παριστάνεις κάποιον άλλο.
Το ποδόσφαιρο είναι πόλεμος, δεν είναι καλλιστεία, δεν μπορείς να πηγαίνεις στη μάχη με κουστούμια, χτένισμα και κομμωτήριο. Με είπαν γραφικό αλλά το όνειρό μου ήταν πάντοτε να πάρω ένα πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό. Έπεσα σε δύσκολα παλιά χρόνια για τον Ολυμπιακό, όμως όταν μου έτυχε ξανά η ευκαιρία στα τελευταία χρόνια τα καλά, έπεσα πάνω στον Δούρο με τη μεγαλύτερη αδικία. Όταν γύρισα το βράδυ σπίτι εκείνη τη μέρα σκέφτηκα "ρε Θεέ άντερα δεν έχεις; Εμένα βρήκες να καταστρέψεις;".
Συντάκτης: Θέμης Σινάνογλου