Η ατμόσφαιρα ήταν φορτισμένη. Ο Κώστας Βουτσάς έκλεψε την παράσταση και οι κουβέντες που έλεγε άγγιξαν την καρδιές, όχι μόνο των φίλων της ΑΕΚ, αλλά και όλων αυτών που αγαπούν τον αθλητισμό και σέβονται την ιστορία, αλλά και τις κακουχίες των αντιπάλων.
Η σύνδεση της ΑΕΚ και των μηνυμάτων που μεταφέρει η παράδοσή της με το ρόλο του νέου γηπέδου που παρουσιάζεται ως κέντρο αθλητισμού, πνεύματος και πολιτισμού, κυνικά το γράφουμε, δημιουργεί και τις υποχρεώσεις των φίλων της Ενωσης.
Τα δάκρυα που χύθηκαν σήμερα στην παρουσίαση του βίντεο, το οποίο έκανε μία ανθρώπινη αναδρομή στην ιστορία και τα πάθη του δικεφάλου όλα τα προηγούμενα χρόνια, η αντίδραση των φίλων της Ενωσης που βρέθηκαν στην αίθουσα με το σύνθημα που τραγούδησαν και όλη η συναισθηματική φόρτιση που δημιουργήθηκε, δεν ταιριάζει σε τίποτα με την εικόνα και τα ακούσματα των γηπέδων, όπως τα ξέρουμε μέχρι σήμερα.
Αν κάποιοι θέλουν να χρησιμοποιούν την ΑΕΚ για να εκτονώνονται με ύβρεις και παραβατικές συμπεριφορές κάθε φορά που πηγαίνουν στο γήπεδο, είναι πρόβλημά τους. Σε αυτό το γήπεδο όμως και με τον τρόπο που ο Δημήτρης Μελισσανίδης με τους συνεργάτες του αποφάσισαν να παρουσιάσουν, απαγορεύεται κάθε είδους χουλιγκανισμού ή απρέπειας.
Στο στολίδι της Νέας Φιλαδέλφειας (όταν φυσικά δημιουργηθεί) τα μπινελίκια δεν έχουν θέση... Απαγορεύονται! Δε γίνεται από τη μία ο απλός οπαδός της ΑΕΚ να γεμίζει με δάκρυα συγκίνησης την καρδιά και το πρόσωπό του, ακούγοντας τον Κώστα Βουτσά να περιγράφει τις μεγάλες στιγμές του παρελθόντος, ή να σπαράζει η ψυχή του ενθυμούμενος τον "Ναό" και όταν (πρώτα ο Θεός και με το καλό) κυλήσει η μπάλα στην "Αγιά Σοφιά", ο κόσμος να κραυγάζει για γ@μ!σ#$α, για μ@@@α για π@@@@@@ς γιους και όλα αυτά τα όμορφα που ακούμε στα γήπεδα σήμερα.
Η αλλαγή πρέπει να είναι ολοκληρωτική. Σε όλα τα επίπεδα. Δε γίνεται έξω από τα αποδυτήρια των παικτών να υπάρχει εικονοστάσι του Οσίου Λουκά και μέσα στο γήπεδο να πέφτουν Χριστοπαναγίες.
Επίσης, είναι αδιανόητο να επιστρατεύεται ένας από τους κορυφαίους ηθοποιούς στην ιστορία τούτης της χώρας και χωρίς ερμηνευτική διάθεση, αλλά με απόλυτη ειλικρίνεια και προσωπική ταύτιση να διαδραματίζει το ρόλο του παππού, μεταφέροντας στο εγγόνι του, τις αξίες που συνοδεύουν την ΑΕΚ και στις εξέδρες όλα αυτά να καταρρίπτονται.
Το μπαλάκι πέφτει στους φίλους της ΑΕΚ και λιγότερο στον Μελισσανίδη που προσπαθεί να τον οδηγήσει σε αυτή τη στροφή με την ευφϊα του. Αν ο κόσμος της Ενωσης τιμά την ιστορία της ομάδας του και της προσφυγιάς, θα πρέπει να μάθει να τη σέβεται κιόλας. Και να το αποδεικνύει με τη συμπεριφορά του. Η ΑΕΚ αλλάζει. Ηρθε η ώρα να αλλάξει συθέμελα. Να τιμήσει αυτό που είναι κι αυτό που εκπροσωπεί. Μία ομάδα της προσφυγιάς, που έχει ρόλο να μεταφέρει αθλητικό ιδεώδες και πνεύμα.
Σε κάθε άλλη περίπτωση, όλοι όσοι βουρκώσαμε σήμερα παρακολουθώντας το βίντεο της παρουσίασης, θα σιχαθούμε την ώρα και τη στιγμή που το κάναμε, αφού θα αποδειχθεί ότι εν τέλει η ιστορία και τα ιδανικά μίας ομάδας είναι απλά το άλλοθι και η ομπρέλα μία αρρωστημένης ύπαρξης. Αλλαγή, λοιπόν. Και για αρχή, τα μπινελίκια απαγορεύονται...