Είναι μεγάλη ιστορία αυτό που γίνεται στην ΑΕΚ τον τελευταίο καιρό. Και ειδικά σε μια τέτοια οικονομική συγκυρία για όλη την χώρα, ενώ την ίδια στιγμή η Ένωση βρίσκεται στην Γ’ εθνική.

Μηνύματα

Τα μηνύματα πολλά από την παρουσίαση. Απ’ όσα ειπώθηκαν, απ’ όσα προβλήθηκαν, απ’ όσα συνθήματα ακούστηκαν…

Οι βάσεις

Και δεν είναι μόνο ένας ο λόγος που εξιτάρει κι ενθουσιάζει τον κάθε αεκτζή αυτό το όραμα. Είναι δυο οι λόγοι.

Το ένα, λοιπόν, έχει να κάνει με το γήπεδο αυτό καθαυτό. Θα μπούνε, δηλαδή, οι βάσεις για να ξαναγίνει η ΑΕΚ δυνατή, αφού θα έχει το δικό της σπίτι.

Οι μνήμες

Είναι, όμως, και κάτι άλλο που μιλάει μέσα στις ψυχές των αεκτζήδων: Οι μνήμες της προσφυγιάς. Το ότι η κάθε θύρα, όπως είπε ο Μελισσανίδης, δεν θα έχει έναν απλό αριθμό, αλλά το όνομα μιας μικρασιατικής πόλης.

Ελπίδα, όραμα, συγκίνηση

Όλο αυτό που γίνεται, λοιπόν, έχει μέσα του πολλούς συμβολισμούς. Έχει ελπίδα για το σήμερα, όραμα για το αύριο, μνήμη για το χθες, συγκίνηση για την ιστορία…

Δυο σκέλη

Το αγωνιστικό κομμάτι, αυτό που αφορά την ομάδα η οποία θέλει να γίνει πιο δυνατή από ποτέ, είναι το ένα σκέλος. Αυτό της ιστορικής μνήμης, όμως, είναι το άλλο σκέλος, το ίσως ακόμα πιο σημαντικό για την Ένωση.

Ενότητα

Και κάτι τελευταίο. Αυτό που διακρίνω όλο αυτό το διάστημα μετά τον υποβιβασμό είναι μια διάθεση συσπείρωσης κι ενότητας. Όχι στα λόγια, αλλά στα έργα. Στην πράξη. Άλλη μια εγγύηση ότι το φως στο τούνελ είναι δυνατό…