«Η Διοίκηση της ΣΕΚΑΠ ΑΕ έβαλε αγγελίες για την πρόσληψη προσωπικού στο εργοστάσιο της Ξάνθης ενώ ήδη έχει απολύσει πλήθος άξιων εργαζομένων. Η κεντρική παρατήρηση είναι βέβαια, ότι πλέον η διοίκηση προβαίνει σε κατακερματισμό των εργαζομένων και σε συμβάσεις απασχόλησης και όχι εργασίας.

Οι συμβάσεις πλέον της πρόσληψης αφορούν την ανακύκλωση εργαζομένων-ανέργων» αναφέρουν οι εργαζόμενοι, εξηγώντας πως «εμάς μας ενδιαφέρουν να ακυρωθούν οι απολύσεις των συναδέλφων μας και μετά μακάρι η επιχείρηση στην οποία δουλεύουμε να προσλάβει εκατοντάδες εργαζόμενους, να προοδεύσει και να αναπτυχθεί. Εξάλλου η κοινωνία της Ξάνθης έχει ανάγκη από εργαζόμενους πολίτες και όχι από ανέργους! Η διοίκηση για να δικαιολογήσει την κατακραυγή που υπάρχει στο πρόσωπό της από όλη την κοινωνία μετά τις άδικες απολύσεις προσπαθεί να δικαιολογηθεί με προσλήψεις, αποσιωπώντας τους λόγους και τις αφορμές που υπήρχαν για αυτή της την απόφαση.

Ο Αλέκος, ο Βασίλης, ο Γιάννης, ο Γιώργος, ο Χρήστος και άλλα παιδιά απολύονται:
- Γιατί η διοίκηση θέλει να στείλει μήνυμα στους υπολοίπους εργαζόμενους, ότι μπορεί να τους απολύσει, ζητώντας βέβαια από αυτούς να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις με μειώσεις σε δικαιώματα και μισθούς.
- Γιατί απλά συμμετείχαν στις δράσεις των συνδικαλιστικών σωματείων και στις συλλογικές δράσεις των εργαζομένων.
- Γιατί απέργησαν.
- Γιατί η διοίκηση ενώ ξέρει ότι αυτοί που θα προσληφθούν δεν έχουν την πείρα των απολυμένων και θέλουν χρόνο για να εκπαιδευθούν, πιστεύει ότι μακροχρόνια θα τους έχει του χεριού της με ακόμη μικρότερους μισθούς και ακόμη λιγότερα εργασιακά δικαιώματα.
- Γιατί η διοίκηση δεν κατάλαβε ότι ο Έλληνας εργαζόμενος μεγαλουργεί με το φιλότιμο και υπολειτουργεί με το φόβο.
- Γιατί από την αρχή δεν ήθελε ουσιαστικό διάλογο.
- Γιατί η διοίκηση δεν κατάλαβε ότι η κοινωνία της Ξάνθης νοιάζεται να μην υπάρξουν απολυμένοι από τους ήδη εργαζόμενους της ΣΕΚΑΠ.
- Γιατί η κοινωνία της Ξάνθης θέλει νέες θέσεις εργασίας μαζί με αυτές που ήδη υπάρχουν, δεν θέλει οι απολύσεις να είναι περισσότερες από τις προσλήψεις και το κυριότερο δεν θέλει δίπλα στις αγγελίες για πρόσληψη να υπάρξουν αγγελίες για αναζήτηση εργασίας.

Αφού λοιπόν δημιουργήθηκε αβεβαιότητα και δυστυχία με άδικες απολύσεις σε έντιμους εργάτες, τώρα η διοίκηση θέλει να δείξει στην τοπική κοινωνία ότι προσλαμβάνει νέους εργάτες.

Εμείς τους παραπέμπουμε στην Παραβολή του άφρονος πλουσίου. Αντί η επιχείρηση να χαρεί για τους καλούς και πεπειραμένους εργαζόμενους, που έχει με τους οποίους θα αποκτήσει μεγαλύτερα πλούτη κυριεύεται από έγνοιες και συλλογισμούς σε σχέση με το μέλλον της χάνοντας την ειρήνη της. Ο άφρονας πλούσιος ήθελε να γκρεμίσει τις αποθήκες του για να χτίσει μεγαλύτερες και η επιχείρηση στην οποία δουλεύουμε απολύει τους καλούς εργάτες για να πάρει άλλους».