Στην περίπτωση του Πέτριτς συμβαίνουν δυο αντικρουόμενα πράγματα ταυτόχρονα, τα οποία μπορούν να λειτουργήσουν προς όφελος του Παναθηναϊκού: πρώτον, εκτιμά πολύ τον Μπεργκ και πιστεύει ότι μπορούν να έχουν μια πολύ καλή συνεργασία στην επίθεση της ομάδας. Δεύτερον, μέσα του πιστεύει ότι μπορεί να πετύχει περισσότερα γκολ από τον Μπεργκ στον δεύτερο γύρο.
Προσοχή, δεν μιλάμε για ποδοσφαιρικό «μαλλιοτράβηγμα», αλλά για έναν άτυπο και συνάμα υγιή ανταγωνισμό δύο επιθετικών από το πάνω ράφι. Κι είναι πραγματικά μεγάλη πολυτέλεια γι' αυτόν τον Παναθηναϊκό να έχει δυο πρωτοκλασάτους φορ.
Η απόκτηση του Πέτριτς φυσιολογικά θα τονώσει ακόμα περισσότερο και τον ίδιο τον Μπεργκ. Από τη μια θα δει δίπλα του έναν άνθρωπο που έχει συνεργαστεί αρμονικά και παλιότερα, που σύντομα θα βρίσκονται με κλειστά μάτια, που υπάρχει κώδικας επικοινωνίας ο οποίος δεν ξεχνιέται, ακόμα κι αν περάσουν χρόνια. Κι από την άλλη, θα θέλει κι εκείνος από την πλευρά του να είναι το σημείο αναφοράς στην επίθεση της ομάδας, να συνεχίσει να είναι ο πρώτος σκόρερ της, να αποδείξει ότι η αγωνιστική του άνοδος τον τελευταίο καιρό δεν ήταν παροδική, αλλά θα έχει και συνέχεια.
Διότι μπορεί ο Πέτριτς να έχει σαν έξτρα κίνητρο το Μουντιάλ της Βραζιλίας, την τελευταία μεγάλη διοργάνωση της καριέρας του στα 33 του χρόνια και να τα δώσει όλα για να είναι εκεί παρέα με τον Πράνιτς και τον Σίλντενφελντ, αλλά και ο Μπεργκ έχει τους δικούς του στόχους. Στο Μουντιάλ της Βραζιλίας η Σουηδία δεν θα είναι, αφού αποκλείστηκε από την Πορτογαλία, αλλά όπως συμβαίνει συνήθως μετά από έναν αποκλεισμό η κουβέντα αφορά αυτούς που δεν αγωνίστηκαν και δεν κλήθηκαν από τον προπονητή και τι θα μπορούσε να έχει κάνει η ομάδα αν τους είχε. Άρα ο Μπεργκ στα 27 του, θέλει να κληθεί και πάλι στην εθνική του, έχει καλά ποδοσφαιρικά χρόνια μπροστά του για να πάει σε κάποια μεγάλη διοργάνωση κι εδώ που τα λέμε, πέραν του Ζλάταν, δεν βλέπουμε και κανέναν άλλον Σουηδό επιθετικό που να έχει μεγαλύτερη ευχέρεια στο σκοράρισμα από τον Μπεργκ.
Στο μυαλό του Μπεργκ, είμαι πεπεισμένος, υπάρχει και κάτι ακόμα που δύσκολα υπάρχει στο μυαλό του 33χρονου Πέτριτς: μια μελλοντική μεταγραφή σε ένα πρωτάθλημα καλύτερο από το ελληνικό, για να αποδείξει πράγματα που δεν κατάφερε τα τελευταία χρόνια στη Γερμανία. Γι' αυτό ήρθε στην Ελλάδα, γι' αυτό έκανε ένα βήμα πίσω στην καριέρα του, για να πάρει φόρα και να κάνει άλματα μπροστά, να δείξει ότι παραμένει στην πρώτη γραμμή και ότι η Ελλάδα δεν είναι ένα νεκροταφείο ελεφάντων, αλλά μπορεί κάλλιστα να είναι ένα ποδοσφαιρικό σπα, το οποίο ανανεώνει τα κύτταρα κουρασμένων παικτών και τους κάνει ξανά νέους και ακμαίους.
Πηγή: SportDay