Ο Αναστασιάδης από μόνος του δεν είναι ούτε λύση ούτε καταστροφή. Ακόμα κι αν μιλάει με την Παναγιά, ένας προπονητής είναι, τίποτε άλλο.

Πριν τον Αναστασιάδη χρειάζεται ειλικρίνεια: ο ΠΑΟΚ έκανε φέτος βήματα πίσω. Δεν θα παίξει στον προκριματικό του Τσάμπιονς Λιγκ, οι παίκτες του ελάχιστα βελτιώθηκαν, πολλά χρήματα ξοδεύτηκαν λάθος. Η ομάδα δεν έκανε ποτέ πρωταθλητισμό και στον τελικό του Κυπέλλου γνώρισε μια συντριβή. Επίσης κλείνει τη χρονιά με τιμωρίες έδρας, ενώ την ξεκίνησε με τιμωρίες έδρας: στην Ευρώπη ο ΠΑΟΚ παραμένει τιμωρημένος με αναστολή. Για όλα αυτά δεν έφταιξε κανείς στον ΠΑΟΚ.

Ιβάν
Δυο τουλάχιστον λάθη παραμένουν αδιόρθωτα. Το πρώτο το 'χει κάνει ήδη από πέρυσι ο περίγυρος της ομάδας κι ένα δεύτερο το επαναλαμβάνει συνεχώς ο Σαββίδης. Ο περίγυρος (οπαδοί, στρατευμένοι δημοσιογράφοι, παλαίμαχοι κτλ.) πίστεψε ότι αρκεί ένας άνθρωπος με δυνατό πορτοφόλι για να αλλάξει η ομάδα επίπεδο. Η βεβαιότητα αυτή ήρθε ως συνέπεια των πολλών οικονομικών δυσκολιών που είχε ο ΠΑΟΚ και οι ομάδες της Θεσσαλονίκης γενικότερα. Κάποτε μιλούσα σε ένα ράδιο στη Θεσσαλονίκη και ένας οπαδός με ρώτησε τι πρέπει να κάνει η διοίκηση μιας ομάδας για να πετύχει. Αρχισα να λέω κάτι δικά μου (προγραμματισμό, οργάνωση, σωστή στόχευση κτλ.) ώσπου ο παραγωγός της εκπομπής με διόρθωσε λέγοντάς μου ότι «το πρώτο είναι να πληρώνει τους παίκτες στην ώρα που πρέπει». Είχε δίκιο, αλλά αυτό είναι αυτονόητο: το αυτονόητο δεν μπορεί ποτέ να είναι εγγύηση προόδου κι αυτό στη Θεσσαλονίκη είναι δύσκολο να γίνει κατανοητό. Μια μέτρια ομάδα δεν γίνεται καλύτερη γιατί όλοι πληρώνονται αδρά: πάντα μέτρια θα είναι. Καλύτερη θα γίνει αν γίνει σε αυτή μια σοβαρή επένδυση χρημάτων. Αυτό δεν έχει γίνει: δυο χρόνια γίνονται μόνο ακριβά μπαλώματα.

Αρεστός
Το λάθος του Σαββίδη από την άλλη είναι ότι προσπαθεί να γίνει αρεστός στον κόσμο: το προσπαθεί υπερβολικά. Μάζεψε στην ίδια διοίκηση ανθρώπους που δύσκολα αντέχουν ο ένας τον άλλο και το 'κανε για να ευχαριστήσει τους πάντες: μόνο που αυτοί δεν μπορούν να συνεννοηθούν, έτσι κι αλλιώς. Νόμιζε ότι η ύπαρξη πολλών Ελλήνων διεθνών θα κάνει την ομάδα συμπαθητικότερη: κανείς δεν τόλμησε να του εξηγήσει ότι αυτό δεν ισχύει. Πιστεύει ότι παίρνοντας το μέρος του κόσμου θα τον έχει πάντα δίπλα του κι αυτό είναι ίσως το χειρότερο: έτσι ο Γκαρσία πηγαινοέρχεται, ο Σαλπιγγίδης προκαλεί πάθη, οι προπονητές δεν στεριώνουν. Ποτέ η διοίκηση δεν μπορεί να βασίζεται στο τι θέλει ο κόσμος. Κυρίως γιατί ο κόσμος δεν έχει ενιαία γνώμη κι αμφιβάλλω αν υπάρχει και κανείς που μπορεί τη γνώμη αυτή να την εκφράσει.

Ενας
Στον ΠΑΟΚ δεν συμβαίνει τίποτα το πρωτοφανές. Υπάρχει ένας ιδιοκτήτης που συχνά λείπει και πολλοί που περισσότερο κι από την ομάδα σκέφτονται πως δεν θα τον δυσαρεστήσουν. Παίζοντας κρυφτούλι με τη διοικητική ευθύνη κρύβονται πίσω από γενικολογίες: θέλουν άλλες φορές «ένα μεγάλο προπονητή», άλλες «έναν αληθινό ΠΑΟΚτσή στο τιμόνι», άλλες «μεγάλες μεταγραφές» κι άλλες «νέα παιδιά που να παίζουν για τη φανέλα». Ολα αυτά είναι σλογκανάκια της πλάκας που ταιριάζουν σε ακροατές ραδιοφωνικών σταθμών: ο ΠΑΟΚ δεν θέλει συνθήματα, θέλει δουλειά.
Σχέδιο
Τι του έλλειψε φέτος του ΠΑΟΚ; Μια διοίκηση κι ένα σοβαρό αγωνιστικό σχέδιο. Διοίκηση σημαίνει ότι πρώτα απ' όλα υπάρχει ένας άνθρωπος που αποφασίζει γνωρίζοντας ότι παίρνει και την ευθύνη των αποφάσεών του. Και τεχνικό σχέδιο σημαίνει ότι ακούμε τον προπονητή που διαλέξαμε, χωρίς να του κάνουμε εμείς τις μεταγραφές και να του φορτώνουμε συνεργάτες. Είναι δύσκολα αυτά; Εξαρτάται από το τι θες να κάνεις. Αν π.χ. ακούς διαρκώς τον κόσμο κι έχεις συνεργάτες που φορτώνουν στους προπονητές τα λάθη τους, όλα αυτά, ναι, είναι δύσκολο να γίνουν.

Πατεράδες
Ο Σαββίδης προσέλαβε τον Αναστασιάδη. Δεν είναι ούτε ο καλύτερος ούτε ο χειρότερος προπονητής: δεν μπορεί να κάνει μόνος τη διαφορά, αλλά δεν μπορεί και να βλάψει την ομάδα. Αν ο μεγαλομέτοχος δεν αποδώσει ευθύνες για το φετινό φιάσκο, του χρόνου θα φταίει ο Αναστασιάδης, όπως φέτος έφταιγε ο Στέφενς και πέρυσι ο Δώνης. Αυτοί που τώρα του λένε του Σαββίδη ότι ο Αγγελος «είναι η λύση», του χρόνου θα του λένε «δεν κάνει». Αυτή, για την ώρα, είναι η μόνη δουλειά τους...

Τι συζητάνε;

Φεύγω για τη Λισσαβώνα για τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ και για να ησυχάσω από τη συζήτηση που αφορά το μήνυμα των αυτοδιοικητικών εκλογών. Οπως και να το δεις το πράγμα, ούτε δέκα συμπεράσματα δεν βγαίνουν:

1) Η ΝΔ αποδείχτηκε ότι δεν μέτρησε καλά τη δύναμη των «ανταρτών» της και οι υποψήφιοί της τέθηκαν νοκ άουτ σε δήμους και περιφέρειες σε Αθήνα-Θεσσαλονίκη. Ο Αντώνης Σαμαράς μπορεί να κυβερνάει την Ελλάδα, αλλά έχει δυσκολίες να διοικήσει το κόμμα του.

2) Ο ΣΥΡΙΖΑ πήγε καλούτσικα στην Αττική, αλλά πουθενά αλλού. Κυρίως πρέπει να προβληματιστεί γιατί ακόμα και στο Λεκανοπέδιο που δεν έχει ετεροδημότες, πάνω από διακόσιες χιλιάδες άνθρωποι που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ πριν δυο χρόνια δεν ξαναψήφισαν Δούρου και Σακελλαρίδη, μολονότι αυτοί κατέβηκαν με αυστηρή πολιτική ατζέντα.

3) Στον Πειραιά ηττήθηκε ο παλαιοκομματισμός, στο πρόσωπο του Μιχαλολιάκου. Ο κόσμος έδωσε πρωτιά στην παράταξη που υπόσχεται επιχειρηματικές καινοτομίες και δουλειές.

4) Περιφερειάρχες και δήμαρχοι, που έχουν δουλέψει καλά, κέρδισαν πανηγυρικά. Ο Παχατουρίδης κι ο Χατζηδάκης έκαναν περίπατο σε Περιστέρι και Παλαιό Φάληρο. Αγοραστός, Μπακογιάννης, Καχριμάνης, Αρναουτάκης κτλ. δεν είχαν αντίπαλο γιατί οι αντίπαλοί τους αντί να μιλάνε για την Αυτοδιοίκηση, αερολογούσαν για το μνημόνιο.

5) Ανεξάρτητοι υποψήφιοι με ιστορία και προσφορά κέρδισαν την προτίμηση του κόσμου που γύρισε την πλάτη σε τοπικούς κομματάρχες και καιροσκόπους. Ο Καμίνης κι ο Μπουτάρης είχαν πρωτιές σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ενώ ο Γιώργος Κουτελάκης πάει να πάρει τη Νέα Σμύρνη μόνος εναντίον όλου του προηγούμενου Δημοτικού Συμβουλίου!

6) Η Χρυσή Αυγή έχει κοινωνικές ρίζες και η επιρροή της θα μικρύνει μόνο αν αντιμετωπιστούν η ανεργία, η εγκληματικότητα και η λαθρομετανάστευση.

7) Οι δημοσκοπήσεις είναι για να γίνονται τηλεοπτικές εκπομπές και πανηγυρισμοί πρώιμοι. Συχνά συγχρόνως. (Δεν μπορώ να καταλάβω τι άλλο συζητάνε τόσες μέρες...)

Κι άλλη επιστροφή;
Ξεκίνησε νωρίς τις μεταγραφές ο Αστέρας αφού ξεκινάει πρώτος τη σεζόν έχοντας ματς στο Γιουρόπα Λιγκ ήδη από τον Ιούλιο. Πέρα από τους ξένους που θα 'ρθουν υπάρχουν τρεις από τον Απόλλωνα που ενδιαφέρουν: Τσοκάνης, Παντελιάδης και φυσικά ο Τζόρβας. Ομως η είδηση είναι ότι συζητιέται πολύ στην Τρίπολη η πιθανότητα της επιστροφής του Σάκη Τσιώλη. Θα 'ναι και ένα σημάδι ότι δεν υπάρχουν πλέον σύννεφα στη σχέση των ιδιοκτητών. Ετσι τουλάχιστον μου λένε όσοι ξέρουν.

Πηγή: sday.gr