Oταν ανέλαβε ο Ιβάν Σαββίδης τις τύχες της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, η πρώτη παραίνεση που «εισέπραξε» από οπαδούς ήταν ξεκάθαρη και απόλυτη: "Ξήλωσέ τα όλα. Ξήλωσε ακόμη και τα πλακάκια της Τούμπας. Φτιάξε τον ΠΑΟΚ από την αρχή..."
Δεν άλλαξε τίποτε, δεν "ξήλωσε" κανέναν. Εμπιστεύτηκε τον Ζήση Βρύζα, έφερε κοντά του τον Θόδωρο Ζαγοράκη, άφησε στο διοικητικό συμβούλιο αυτούς που βρήκε. Πρόσθεσε τη Μαρία Γκοντσάρεβα ξέροντας ότι ορίζει έναν "κέρβερο" στα οικονομικά θέματα και προσέλαβε τον Γκέρμαν Τσιστιακόφ, σε ρόλο "στρατηγικού συμβούλου", όπως ειπώθηκε τότε.
Ο ΠΑΟΚ του Σαββίδη δεν πονούσε μόνο στον πάγκο
Σήμερα, δύο χρόνια μετά, ο Τσιστιακόφ αποτελεί παρελθόν, η Γκοντσάρεβα μένει ακλόνητη στη θέση της και ο Σαββίδης ψάχνει για τεχνοκράτες. Ψάχνει αλλά δεν βρίσκει. Δεν βρίσκει ούτε καν πρόεδρο, μολονότι κινητοποίησε και ξένη εταιρεία, μέσω της γνωστής αγγελίας, για να απαλλάξει τον Βρύζα από τις ευθύνες του προέδρου και να του αναθέσει καθήκοντα τεχνικού διευθυντή, όπως και ο ίδιος θέλει. Ο ομογενής επιχειρηματίας έχει αντιληφθεί πως εάν δεν δημιουργήσει μια σοβαρή και καλά οργανωμένη ΠΑΕ, με άξια στελέχη, ελάχιστες πιθανότητες έχει να δημιουργήσει ομάδα αντάξια των προσδοκιών των δικών του και του λαού του ΠΑΟΚ. Οπως φαίνεται, όμως, η δική του δεξαμενή γνωριμιών δεν διαθέτει στελέχη τέτοιου είδους, εξειδικευμένα στο ποδόσφαιρο και με γνώσεις που απαιτούνται για κάθε καίριο πόστο σε μια ποδοσφαιρική εταιρεία.
Η μοναδική κίνηση που έκανε μέχρι στιγμής, από τότε που έληξε η προηγούμενη αγωνιστική περίοδος, είναι η πρόσληψη του Αγγελου Αναστασιάδη. Αισθάνθηκε ότι το πολυδάπανο πείραμα με τον Χουμπ Στέφενς απέτυχε και αποφάσισε να αποδεχτεί την εισήγηση πολλών οπαδών του ΠΑΟΚ, με το σκεπτικό ότι ο Αγγελος ξέρει πολύ καλά τι πάει να πει ΠΑΟΚ, ενώ δέχεται να προσφέρει τις υπηρεσίες του με το ένα τρίτο της αμοιβής που εισέπραξε ο Ολλανδός προκάτοχός του.
Η πρόσληψη, ωστόσο, ενός ικανού προπονητή δεν αρκεί για να αλλάξει τα δεδομένα. Γιατί ο ΠΑΟΚ του Σαββίδη δεν "πονούσε" μόνο στον πάγκο. "Πονούσε" και "πονάει" σε αρκετούς τομείς. Στην οργάνωση, στην επικοινωνιακή πολιτική, στο εμπορικό τμήμα, στο σκάουτινγκ, παντού... Αν δεν "πονούσε", άλλωστε, δεν θα αισθανόταν ο μεγαλομέτοχός του την ανάγκη της συνεργασίας του με τεχνοκράτες. Μια ανάγκη, πάντως, που μόνο εκφράζει, ενώ ουσιαστικά δεν πασχίζει να την ικανοποιήσει στην πράξη. Η, δεν μπορεί.
Δεν ξέρει τι θέλει...
Παράδειγμα: Ο Αναστασιάδης επέβαλε γύρω από την ομάδα τους δικούς του ανθρώπους. Από τη μια στιγμή στην άλλη, περίσσεψαν ο Γιώργος Γεωργιάδης και ο Κώστας Ιωσηφίδης. Και οι δύο, αντί να απομακρυνθούν, βολεύτηκαν στα γραφεία. Είναι όμως και οι δύο οι τεχνοκράτες που θα μπορούσαν να προσφέρουν περισσότερα από όσους ήταν ήδη... συσσωρευμένοι στα γραφεία; Προφανώς, όχι. Αρα μάλλον ο Σαββίδης δεν ξέρει τι ακριβώς θέλει και σίγουρα δεν δείχνει να ξέρει πώς ακριβώς θα το πετύχει. Εκτός κι αν έχει επαναπαυτεί με την παρουσία του Αγγελου, πιστεύοντας ότι αυτός και οι δικοί του συνεργάτες θα φροντίζουν για όλα. Πιθανολογώ ότι πρώτος ο Αγγελος θα "σκάσει" όταν διαπιστώσει ότι οι "των γραφείων" δεν μπορούν να ακολουθήσουν τους δικούς του ρυθμούς, τις δικές του απαιτήσεις και τις δικές του αντιλήψεις.
Οσοι θεωρούν την υπόθεση "ομάδα" ξεκομμένη από την υπόθεση "ΠΑΕ", κάνουν μεγάλο λάθος. Ο ΠΑΟΚ απέτυχε πέρσι στους στόχους του, όχι μόνο γιατί δεν ανταποκρίθηκε η ομάδα, αλλά γιατί η ομάδα αυτή δημιουργήθηκε και υποστηρίχτηκε από ανθρώπους που δεν είχαν τα προσόντα να την υπηρετήσουν. Ο Σαββίδης στηρίχτηκε σε συνεργάτες που δεν τον δικαίωσαν και τους το είπε πρόσφατα κατάμουτρα, τονίζοντας, μάλιστα, ότι σπαταλήθηκαν πολλά χρήματα άσκοπα. Η διαφορά -και το λέω για πολλοστή φορά- είναι ότι ενώ ξέρει ποια είναι τα προβλήματα και ποιοι είναι αυτοί που δεν "τραβάνε", ο ίδιος δεν διαθέτει ανθρώπους για να τους χρησιμοποιήσει στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ.
Ο ΠΑΟΚ ψωνίζει από τα πανέρια...
Ενα ακόμη παράδειγμα που δείχνει ότι η ΠΑΕ ΠΑΟΚ δεν έχει αλλάξει τρόπο λειτουργίας είναι αυτό που συμβαίνει με τις μεταγραφές. Κανένας παίκτης δεν είχε εντοπιστεί εγκαίρως, καμία προεργασία δεν είχε γίνει. Ο ΠΑΟΚ ψωνίζει και φέτος από τα πανέρια που παραθέτουν με τις προτάσεις τους διάφοροι ατζέντηδες και μοναδικό κριτήριο για την επιλογή των παικτών είναι οι αριθμοί της αγωνιστικής προιστορίας τους, σε σχέση με το χαμηλό κόστος τους. Κι όταν η ΠΑΕ μπαίνει στη διαδικασία να ενημερώσει παίκτες όπως ο Λάζαρ ότι θέλει να ανανεώσει τα συμβόλαιά τους, αρκεί να δεχτούν μειώσεις στις απολαβές τους, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι δεν υπάρχει προσανατολισμός. Για τη μεγάλη ομάδα που θέλεις να λες ότι προσπαθείς να δημιουργήσεις, ο κάθε Λάζαρ είναι ακατάλληλος. Δεν γίνεται να τον θεωρείς κατάλληλο εάν πρόκειται να πάρει λιγότερα λεφτά...
Πηγή: contra.gr