Είναι νόμος (τουλάχιστον στην εγχώρια ιστορία του επαγγελματικού αθλητισμού) και δεν χωράει αμφισβήτηση. Τα παραδείγματα τόσα και τόσα. Τα ίδια λάθη είχαν κάνει οι Γιαννακόπουλοι στο ξεκίνημά τους στο μπάσκετ. Τα ίδια και χειρότερα επανέλαβαν οι Αγγελόπουλοι στο δικό τους ξεκίνημα στον Ολυμπιακό. Ξόδευαν ξόδευαν ξόδευαν και προκοπή δεν έβλεπαν. Είναι δεδομένο ότι ξοδεύοντας πολλά θα πάρεις πιο ποιοτικούς παίκτες. Δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι θα φτιάξεις πιο ποιοτικό σύνολο. Ο ΠΑΟΚ, στα πρώτα του Σαββίδη, εξελίχθηκε σε έναν Πύργο της Βαβέλ. Ομάδα δομημένη από παίκτες διαφόρων εθνικοτήτων που δεν ταίριαζαν αγωνιστικά ο ένας με τον άλλον. Ομάδα καθοδηγούμενη (;) από έναν προπονητή (Στέφενς) που ήρθε στην Ελλάδα για τουρισμό. Είναι προτιμότερο από το να αγοράζεις πανάκριβα, να αγοράζεις σωστά.

 


Ο φετινός ΠΑΟΚ είναι το ακριβώς αντίθετο από τα προαναφερθέντα παραδείγματα: ο Αγγελος δεν κάνει μάγια. Κάνει απλώς τα νορμάλ για μια ομάδα που αγωνίζεται στο ελληνικό πρωτάθλημα: αξιοποιεί πρώτιστα τους γηγενείς παίκτες του. Επί των ημερών του, ο Τζιόλης έγινε ξανά σημαντικός για την ομάδα. Ο Κίτσιου αγώνα με τον αγώνα προσφέρει τα μέγιστα. Ο Αθανασιάδης κάνει την καλύτερη σεζόν του. Ο Σαλπιγγίδης μολονότι δεν είναι στην καλύτερη φόρμα της καριέρας του, στηρίζεται επίμονα από τον προπονητή του επειδή ο Αγγελος ξέρει ότι η ομάδα έχει ανάγκη από εμπειρία και προσωπικότητα. Την ίδια ώρα ξεπετάγονται νέα φρούτα, όπως ο νεαρός Τσανδάρης, που κάνει μπαμ ότι είναι από τους λίγους Ελληνες παίκτες της νέας φουρνιάς του ελληνικού ποδοσφαίρου που έχουν αυτό το ωραίο άγγιγμα της μπάλας. Φτάνει να τον δεις πώς την υποδέχεται και πώς την δίνει σε μία-δύο φάσεις για να καταλάβεις ότι... εδώ κάτι ενδιαφέρον έχουμε μπροστά μας. Υπάρχει βέβαια και ο Τζαβέλλας, ο οποίος τώρα σιγά σιγά γυρνάει από τον τραυματισμό του και θα αποτελέσει πολύ σημαντική μονάδα, όπως άλλωστε συνέβη και πέρυσι.

 


Και βέβαια για να λέμε όλη την αλήθεια, η διαφορά του φετινού ΠΑΟΚ από τις προηγούμενες σεζόν δεν είναι μόνο ότι ο μεγαλομέτοχος έπαψε να ξοδεύει αλόγιστα. Είναι ότι ο Σαββίδης αποστασιοποιήθηκε. Σταμάτησε τα ντου στα αποδυτήρια στην ανάπαυλα των ημιχρόνων όταν κάτι πήγαινε στραβά. Σταμάτησε τα δημόσια στεγνά «αδειάσματα» των συνεργατών του, έγινε περισσότερο πραγματικός ιδιοκτήτης και έπαψε σε έναν μεγάλο βαθμό να λειτουργεί ως γενικός αρχηγός ομάδας. Κάπως έτσι ο ΠΑΟΚ βρήκε στο εσωτερικό του την χαμένη του ηρεμία. Και κάτι ακόμα: να θυμάστε ότι μια ομάδα που δεν έχει τίποτα να χάσει, ταυτοχρόνως δεν έχει τίποτα να φοβηθεί. Αυτό συμβαίνει στον φετινό ΠΑΟΚ. Το πρωτάθλημα ξεκίνησε χωρίς να υπάρχει η αφόρητη πίεση των απαιτήσεων και κανείς δεν υπολόγιζε τον ΠΑΟΚ ως πραγματικό διεκδικητή τίτλου. Θαρρείς ότι -έτσι όπως κυλάει το πράγμα- τους πιάνει όλους στον ύπνο...

Πηγή: sday.gr

Σαββίδης Ποδόσφαιρο ΠΑΟΚ SPORTS