Eπιστροφή στην πραγματικότητα

Εξίσου θεαματική ήταν και η διαφορά απόδοσης και βαθμών που χαρακτήρισε την παρουσία της Ρόμα και της Λίβερπουλ στο Τσάμπιονς Λιγκ σε σχέση με τα εντυπωσιακά πράγματα που έκαναν στα εθνικά τους πρωταθλήματα ένα χρόνο πριν.

O ΠΑΟ είχε την υποχρέωση να κερδίσει την αδύναμη Εστορίλ χθες βράδυ στη Λεωφόρο. Παρ' ότι προηγήθηκε με ένα γκολ του Νίκου Καρέλη, δεν τα κατάφερε να κερδίσει πληρώνοντας τις συνηθισμένες του φέτος αμυντικές αδυναμίες που ειδικά στην Ευρώπη τού στοίχισαν πολύ. Ο ΠΑΟ είχε δύο δοκάρια, αλλά και η Εστορίλ μία ευκαιρία στο 90' να κάνει το 1-2! Δύσκολο να πεις ότι το τελικό αποτέλεσμα αδικεί κατάφωρα την ομάδα του Αναστασίου που φάνηκε να φοβάται να κερδίσει. Ο ΠΑΟ πλήρωσε μία άνευ λόγου οπισθοχώρηση.

Πίκρα

Για τον Παναθηναϊκό η επιστροφή στην Ευρώπη υπήρξε μία μάλλον πικρή εμπειρία. Ο αποκλεισμός από τη Σταντάρ Λιέγης κινδύνεψε να οδηγήσει καλοκαιριάτικα σε εκτροχιασμό τον ισολογισμό του - τα πάνω από 2 εκατ. ευρώ που χάθηκαν ήταν ο λόγος της φτωχής μεταγραφικής του ενίσχυσης. Στο Γιουρόπα Λιγκ αποκλείστηκε στη φάση των ομίλων μετά από μόλις τέσσερις αγωνιστικές: ποτέ δεν του είχε ξανασυμβεί. Ρόμα και Λίβερπουλ δεν πήγαν καλύτερα.

Νέοι

Μ' αρέσει πάντα να συγκρίνω την περίπτωση του ΠΑΟ με τις ιστορίες των δύο αυτών ομάδων γιατί υπάρχουν χτυπητές ομοιότητες. Και οι τρεις έχουν σχετικά νέους προπονητές: ο Αναστασίου και ο Ρότζερς πρώτη φορά είχαν μια τόσο δύσκολη αποστολή, ο Γκαρσία βρέθηκε πέρυσι για πρώτη φορά στην Ιταλία. Και οι τρεις ομάδες έκαναν πέρυσι πορείες θεαματικά καλύτερες από αυτό που περίμενε ο περισσότερος κόσμος και οι τρεις απέτυχαν στις ευρωπαϊκές τους υποχρεώσεις. Η συμμετοχή της Ρόμα και της Λίβερπουλ στο Γιουρόπα Λιγκ δεν αποτελεί επιτυχία.

Διαφορές

Φυσικά και υπάρχουν επί μέρους διαφορές. Η Λίβερπουλ πληρώνει κυρίως την αδυναμία αντικατάστασης του Σουάρες που είναι ένας από τους καλύτερους κυνηγούς στον κόσμο. Η Ρόμα πληρώνει το γεγονός ότι χάνοντας τον Μπενατιά (κι όχι μόνο, αφού στην άμυνα έχασε κι άλλους...) έχασε μεγάλο μέρος της αμυντικής της σταθερότητας. Ο ΠΑΟ πλήρωσε κυρίως την έλλειψη σοβαρής μεταγραφικής ενίσχυσης - οι ιστορίες των τριών δεν είναι ίδιες. Τι είναι ίδιο; Οτι οι ευρωπαϊκές τους αποτυχίες έρχονται ως αποτέλεσμα απουσιών από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις: και οι τρεις έχασαν φέτος τον μπούσουλα.

Τίποτα

Η Ρόμα δεν κατάφερε να κάνει παρά μία νίκη στο Τσάμπιονς Λιγκ: κέρδισε την πρώτη αγωνιστική στην έδρα της την ΤΣΣΚΑ και δεν ξανακέρδισε ποτέ. Την Τετάρτη βρήκε τη Μάντσεστερ Σίτι με τη μισή ομάδα οff (ακόμα και τα λεφτά των Αράβων δεν έχουν βρει αναπληρωματικούς ισάξιους του Αγκουέρο, του Σίλβα και του Τουρέ) κι όμως έχασε με 0-2. Η Λίβερπουλ στο Τσάμπιονς Λιγκ έκανε μόλις πέντε βαθμούς: την Τρίτη έπρεπε απλά να κερδίσει στο «Ανφιλντ» τη Βασιλεία για να προκριθεί και δεν τα κατάφερε. Ο Παναθηναϊκός στο κρίσιμο ματς με την Αϊντχόφεν στη Λεωφόρο δεν άντεξε τον ρυθμό των Ολλανδών, τρέχοντας άσκοπα. Νομίζω πως στις ιστορίες των τριών ο βασικός λόγος της αποτυχίας είναι η απειρία των προπονητών τους: και οι τρεις πέρυσι έκαναν σπουδαίες σεζόν έχοντας μείνει εκτός Ευρώπης. Η επιστροφή στην Ευρώπη τούς μπέρδεψε.

Εμπειρία

Το να ξέρεις να προετοιμάζεις μια ομάδα έχοντας τη δυνατότητα να κάνεις πολύ λιγότερες προπονήσεις είναι μια τέχνη που τη μαθαίνεις μόνο εμπειρικά. Είναι πολύ διαφορετικό να δουλεύεις μια εβδομάδα για να παίξεις ένα ματς το Σαββατοκύριακο που έρχεται και εντελώς διαφορετικό να παίζεις τρία παιχνίδια σε οκτώ μέρες. Η Ρόμα και ο ΠΑΟ κατάφεραν τουλάχιστον να μείνουν κοντά στην κορυφή του πρωταθλήματος, όμως αυτό έχει να κάνει πολύ και με τους εγχώριους αντιπάλους: η Ρόμα με κακή απόδοση κέρδισε ομάδες αδύναμες, όπως η Πάρμα, η Εμπολι, η Βερόνα. Το ίδιο κι ο ΠΑΟ: είχε την τύχη στο διάστημα που το πρόγραμμά του ήταν φορτωμένο να έχει αντιπάλους που λέγονται Νίκη Βόλου, Πανιώνιος, Λεβαδειακός - ομάδες από τις οποίες ήταν πολύ δύσκολο να χάσει. Η Λίβερπουλ που τέτοιες δεν βρίσκει στην Πρέμιερ Λιγκ δεινοπαθεί.

Πρόβλημα

Ποιο είναι το καλό; Φυσικά ότι απέκτησαν ευρωπαϊκές εμπειρίες και θυμήθηκαν το είδος της δυσκολίας που είχαν ξεχάσει: το αν έμαθαν το μάθημα, θα το δούμε του χρόνου. Ποιο είναι το κακό; Οτι χρονιές σαν την περσινή δύσκολα θα τους ξανατύχουν. Το φυσιολογικό για τέτοιες ομάδες είναι να έχουν βαρύ πρόγραμμα: αν σε αυτό δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν, υπάρχει πρόβλημα…

Πίκρα

Πικρό και το αντίο του ΠΑΟΚ στο Γιουρόπα Λιγκ. Σε ένα ματς, στο οποίο ήταν υποχρεωμένος να νικήσει, ο ΠΑΟΚ τα έκανε όλα λάθος.

Επρεπε όπως συνηθίζει, να πιέσει την Γκινγκάμπ στην αρχή και να βρει ένα γρήγορο γκολ, όπως κάνει στα περισσότερα παιχνίδια φέτος στην Τούμπα. Αντί να συμβεί αυτό, βρέθηκε να κυνηγάει τους Γάλλους που προηγήθηκαν μόλις στο 7'.

Συνολικά, το παιχνίδι θύμισε πάρα πολύ τις αδυναμίες που ο ΠΑΟΚ έδειξε στην έδρα του, στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό. Και πάλι το πρέσινγκ δεν ήταν αποτελεσματικό, οι χώροι που είχαν οι Γάλλοι στις αντεπιθέσεις ήταν αρκετοί και ο ΠΑΟΚ μολονότι έφτασε στην ισοφάριση με το πέναλτι και πάλι δεν έδειξε να έχει καθαρό μυαλό απέναντι σε μία ομάδα η οποία τον περίμενε, χωρίς να παραιτηθεί από την πιθανότητα να τον κερδίσει.

Οπως και με τον Παναθηναϊκό, ο ΠΑΟΚ έδειξε δυσκολίες στη δημιουργία παιχνιδιού και κυρίως, μια τεράστια νευρικότητα στα μετόπισθεν, μολονότι ο Αναστασιάδης επιστράτευσε ακόμα και τον Τζαβέλλα, βάζοντας στην άκρη ό,τι είχε προηγηθεί.

Δύσκολα μπορεί να πει κανείς ότι η σχετικά αδύναμη αλλά πολύ οργανωμένη Γκινγκάμπ, δεν άξιζε την πρόκριση σε σύγκριση τουλάχιστον με την ελληνική ομάδα. Ακόμα κι αν έλειπε το δεύτερο γκολ του Μποβί στο 87', η Γκινγκάμπ έμοιαζε απίθανο να χάσει από τον βραχυκυκλωμένο ΠΑΟΚ και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι της αρκούσε και ο βαθμός της ισοπαλίας για να προκριθεί. Με μία μόλις νίκη στην Τούμπα σε τρία ματς, θα ήταν αδύνατο για τον ΠΑΟΚ να περάσει στον επόμενο γύρο κι αυτό το γνώριζε ήδη από τη στιγμή της κλήρωσης...

Είναι συνεπής...

Αφού έκλεισε τη «Δίκη» στο ΣΚΑΪ χαράματα Τρίτης λέγοντας ότι δεν πρόκειται να ξαναμιλήσει, είκοσι τέσσερις ώρες αργότερα ο... συνεπής Πέτρος Κωνσταντινέας έσπασε τη σιωπή του κι έδωσε συνέντευξη στο contra.gr! Το πιο ωραίο που λέει ο Κωνσταντινέας είναι ότι του προσφέρουν χρήματα διάφορες ΠΑΕ για να αναλάβει γενικός αρχηγός και αρνήθηκε γιατί είναι υπεράνω χρημάτων. Μόνο σε μια ερώτηση δεν απαντάει ο μεγάλος Πετράν: γιατί δεν κατήγγειλε τις πιέσεις που του έγιναν πριν το ματς Ξάνθη-Ολυμπιακός και γιατί δεν παραιτήθηκε αμέσως μετά. Μήπως γιατί παζάρευε να γίνει διεθνής μιλώντας μόνο άπταιστα καλαματιανά, κι έφυγε όταν τον κόψανε;

Πηγή: sday.gr