Υπάρχουν στιγμές που τα λόγια χάνουν την αξία τους και αδυνατούν να περιγράψουν το μέγεθος μιας πράξης.

Αυτό που συμβαίνει με τον Στίβεν Τζέραρντ δεν είναι απλά το τέλος μιας καριέρας ενός παίκτη σε μία ομάδα. Είναι το οριστικό σφράγισμα μιας εποχής για τη Λίβερπουλ!

ΜΠΟΡΕΙ να μην είναι ο καλύτερος παίκτης που φόρεσε τη φανέλα των ρεντς αφού ο king Kένι Νταλγκλίς δεν ήταν απλά ο κορυφαίος της Λίβερπουλ στην εποχή του, αλλά όλου του βρετανικού ποδοσφαίρου.

 

Μπορεί να μην είναι ο καλύτερος παίκτης στην εποχή της Πρέμιερ Λιγκ, αφού ο Ράιαν Γκιγκς ήταν αξεπέραστος τόσο σε τίτλους όσο και σε συμβολή στην εγκαθίδρυση της κυριαρχίας της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ! Ωστόσο αυτό που ξεχώριζε τον Τζέραρντ ήταν η ξεκάθαρη αρχηγική φυσιογνωμία του, που μετέτρεπε μέτριους παίκτες γύρω του σε νικητές!

 

ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ λίγο πώς μετριότατοι ποδοσφαιριστές έγιναν -παίζοντας δίπλα του- πρωταθλητές Ευρώπης! Πώς παιχνίδια χαμένα όπως εκείνος ο αλησμόνητος τελικός της Πόλης με την Μίλαν ή ο τελικός Κυπέλλου του 2006 με τη Γουέστ Χαμ που ο ίδιος με δύο απίστευτα γκολ έσωσε, δεν θα είχαν ποτέ ανατραπεί εάν αυτός δεν υπήρχε εκεί για να σαλπίσει έφοδο αρνούμενος να προφέρει τη λέξη «παραδίνομαι».

 

ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ποτέ στο μέλλον δεν θα δοθεί η ευκαιρία σε ένα παιδί από την ευρύτερη περιοχή του Λίβερπουλ που ξεκινά από τις ακαδημίες της αγαπημένης του ομάδας να εξελιχθεί στον καθοριστικότερο ποδοσφαιριστή και αρχηγό της. Διότι στην περίπτωση του Τζέραρντ η Λίβερπουλ ευτύχησε να βρει ταυτόχρονα έναν οπαδό κι έναν σούπερ σταρ!

 

ΑΝ ΕΙΝΑΙ σωστό για τη διοίκηση να αφήνει το σύγχρονο σύμβολο του κλαμπ να φύγει και να μην ολοκληρώσει την καριέρα του στο γήπεδο που λάτρεψε και λάτρεψαν; Ξεκάθαρα όχι! Αυτά τα ζητήματα δεν τα αφήνεις να σέρνονται... Διότι ακριβώς δεν αποτιμούνται σε χρήματα ή σε λεπτά συμμετοχής, σε συμβόλαια με όρους και προϋποθέσεις αλλά σε κατάθεση ψυχής!

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ Αμερικανούς ιδιοκτήτες της Λίβερπουλ μπορεί λογιστικά να μοιάζει με μια καλή κίνηση, αφού απαλλάσσοντας την ομάδα από ένα αχρείαστο συμβόλαιο, λύνουν τα χέρια και του Ρότζερς για την επόμενη μέρα! Ωστόσο όπως και στην περίπτωση της άκομψης απομάκρυνσης του Κένι Νταλγκλίς το 2012, καλό είναι κάποιος να τους εξηγήσει πως τα σύμβολα μιας ομάδας δεν είναι ισοσκελισμένοι ισολογισμοί.

 

ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ τον Στίβεν Τζέραρντ η καλύτερη επιλογή είναι αυτή που κάνει φεύγοντας τώρα και με τους δικούς του όρους! Μερικές φορές καλύτερα να ρωτάνε γιατί αποχωρείς παρά γιατί επιμένεις να μένεις!

Ετσι δεν θα αποτελεί βάρος και δεν θα βλέπει τη σχέση του με την ομάδα να εκφυλίζεται σε ελάχιστα λεπτά συμμετοχής. Δυστυχώς γι' αυτόν οι σκληρές μοίρες συνωμότησαν τον Μάιο σε εκείνο το μοιραίο γλίστρημα. Αν η Λίβερπουλ έπαιρνε αυτό τον ανέλπιστο τίτλο που ο ίδιος άξιζε πιο πολύ απ' όλους!

 

Ομως αυτό δεν μπορεί να αλλοιώσει τη γενική εικόνα πως ο πιο σπουδαίος παίκτης της Λίβερπουλ στη μετά 1993 εποχή αφήνει ένα κενό που μοιάζει δυσαναπλήρωτο! Μαζί του φεύγει και ένα κομμάτι της ψυχής του κλαμπ και αυτό δεν το βρίσκεις με μεταγραφές!

 

ΥΠΟ οποιοδήποτε πρίσμα πάντως ο ίδιος είναι δικαιωμένος... αλλά η ιστορία του κλαμπ θα γράψει και θα κρίνει τόσο τους ιδιοκτήτες όσο και τον Ρότζερς ως επίορκους σε μια στιγμή που καταγράφεται ως μελανή κηλίδα για έναν σύλλογο που κάποτε ήταν πολύ διαφορετικός στη συμπεριφορά του!

Πηγή: Sportday

Τζέραρντ Λίβερπουλ Ποδόσφαιρο SPORTS