Ενα ακόμη Σουπερλιγκάτο Σαββατοκύριακο που η κουβέντα για τη διαιτησία και τα όσα συνέβησαν εξωαγωνιστικά (με κορυφαίο το περιστατικό της Μηχανιώνας, που δείχνει την παθογένεια και της ελληνικής κοινωνίας) "δηλητηρίασαν" ακόμη περισσότερο το ελληνικό ποδόσφαιρο. Κι αυτό απ' ο,τι φαίνεται δυστυχώς δεν πρόκειται να αλλάξει όσο ο Ολυμπιακός συνεχίζει να παίρνει το πρωτάθλημα και η Ελλάδα να διχάζεται και να χωρίζεται ουσιαστικά στα δύο: στο Ολυμπιακό και το αντι-Ολυμπιακό μπλοκ.

Να δεχτώ πως ήταν ατυχέστατοι ως αμφιλεγόμενοι οι ορισμοί στην Τούμπα του Δημητρόπουλου και του Ιωαννίδη στη Βέροια. Λόγω του ένοχου παρελθόντος που κουβαλάνε. Ορισμοί που δείχνουν ασφαλώς και τι... κλίμα επικρατεί στην ΚΕΔ. Ο ΠΑΟΚ, όμως, ήταν καλύτερος του Παναιτωλικού; Οχι! Ποιος εγκλημάτησε περισσότερο,,ο Αγγελος ή ο διαιτητής; Ο Αναστασιάδης μόνο και μόνο που δεν ξεκίνησε τον Μακ! Αν ήταν στο "Καραϊσκάκης" δεν θα είχε δώσει πέναλτι υπέρ των γηπεδούχων στη φάση του 88', που δικαιωματικά μπορεί να φωνάζει ο Δικέφαλος; Πιθανότατα αλλά ξεχνάτε πως κέρδισε ο ΠΑΟΚ τον Πανιώνιο ή την Κέρκυρα στο ίδιο γήπεδο;

Οταν δεν είσαι καλά εσύ, όταν η ομάδα σου είναι ντεφορμέ και αποδεδειγμένα δεν ΑΝΤΕΧΕΙ ΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΤΟΥ ΙΣΟΤΙΜΟΥ ΣΥΝΔΙΕΚΔΙΚΗΤΗ ΤΟΥ ΤΙΤΛΟΥ, τότε και η στάμνα κάποια στιγμή θα σπάσει και θα ξανασπάσει και μετά θα ψάχνεις δικαιολογία στον Δημητρόπουλο που (δεδομένα) δεν έπαιξε έδρα...

Πάμε τώρα στον Ιωαννίδη: δεν ξέρω αν ήταν από πιτσιρικάς Ολυμπιακός, είναι ρατισμός να κατηγορείς κάποιον επειδή υποστήριζε μια ομάδα. Τον κρίνεις από το πώς κάνει τη δουλειά του. Η... ευκολία που βγάζει δεύτερη κίτρινη-κόκκινη στον Μπαλάφα σε μια λογομαχία ρουτίνας, που μουρμουράει τη λέξη "μαλάκας" χωρις να τον κοιτάει ενώ αποχωρεί, συμφωνώ πως δείχνει την πρόθεση του διαιτητή. Με τον (δικαιολογημένο) "ερυθρόλευκο" αντίλογο: τότε γιατί κλείνει τα μάτια στο οφθαλμοφανές πέναλτι του Ομάρ στο 23' αν ήθελε να μας "σπρώξει"; Μπορούσαμε να καθαρίσουμε το ματς από νωρίς εκεί... Σκέφτεστε πόσο θα έπρεπε να εκτεθεί μετά (δίνοντας όχι μόνο τα "σπόρια"), αν στο 62' ο Ντουμίτρου δεν λειτουργούσε εγωιστικά και έσπαγε την μπάλα στον Καλτσά για να τη σπρώξει στα δίχτυα για το 1-0;

Κακά τα ψέματα: ο Ολυμπιακός έφτασε στην 9η σερί νίκη του όχι γιατί ο Ιωαννίδης σφύριζε 70-30 υπέρ του, αλλά επειδή έχει κλασάτους παίκτες, ομάδα ψημένη στην πίεση του τίτλου και προπονητή που έκανε τα πάντα στο β' 45λεπτο για να φτάσει στο γκολ. Κόντρα σε μια πολύ δυσκολη έδρα και σε παθιασμένους αντιπάλους. Και στην Τρίπολη ο Αστέρας έπαιζε με δέκα από το α' ημίχρονο αλλά ο Ολυμπιακός του Μίτσελ δεν τον κέρδισε...

ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ

Λέω να µιλήσουµε λίγο και για... ποδόσφαιρο. Για το αγωνιστικό κοµµάτι του µεγάλου «ερυθρόλευκου» comeback. Για µένα, στην... ούγια φέρει σε µεγάλο βαθµό την υπογραφή του Βίτορ Περέιρα. Θα επιµείνω πως ο Πορτογάλος τεχνικός έχει συµµετοχή, µε µπόλικες πινελιές, στη βελτίωση των πρωταθλητών σε όλα τα επίπεδα. Εστω κι αν δεν ξετρελαίνουν µε την απόδοσή τους, όπως προχθές δηλαδή. Εκτιµώ πως ο Ολυµπιακός βρέθηκε από το -5 στο +5 από τον ΠΑΟΚ, λόγω του... Βαγγέλη Μαρινάκη! Επειδή ο πρόεδρός του, φτάνοντας στο αµήν, αποφάσισε να πάει κόντρα σε πολλά και πολλούς, αλλάζοντας τον πετυχηµένο Μίτσελ. Τον άνθρωπο που έκανε κουµάντο τόσο στην οµάδα όσο και στα αποδυτήρια, αλλά είχε φθαρεί και στα δύο. Ηταν µια πολύ δύσκολη και ρισκαδόρικη, αλλά επιβληµένη απόφαση. Ισως να άργησε κιόλας, αλλά τουλάχιστον πρόλαβε το... κακό. Δικαιώνεται µάλιστα το ποδοσφαιρικό µάτι-ένστικτό του και µε την επιλογή του «αντι-Μίτσελ»...

ΑΛΛΑΞΕ

Με τον Περέιρα, ο Ολυµπιακός κάνει πλέον τα... απλά, µετρώντας µόνο νίκες, µε 21-1 γκολ. Ο Πορτογάλος γέµισε τα άκρα, αποφόρτισε τον άξονα από πολλούς ανασταλτικούς µέσους, ανέβασε τις γραµµές κι άνοιξε το γήπεδο στην οµάδα του και κυρίως έβαλε τους παίκτες στις σωστές θέσεις. Συγχρόνως, ενέπνευσε και ξύπνησε παίκτες που είχαν χάσει το ενδιαφέρον τους ή την αυτοεκτίµησή τους. Με τον Περέιρα, όχι µόνο παίζει, αλλά είναι και σκόρερ ο Ντοσεβί. Βλέπουµε επιτέλους κάτι από Ντουρµάζ, ο Φορτούνης από µατς σε µατς παίρνει τα πάνω του, οι Μανιάτης και Κασάµι έχουν δέσει αρµονικά στον άξονα. Μέχρι και ο Μήτρογλου δείχνει απελευθερωµένος και πανηγυρίζει έξαλλα τα γκολ του. Είναι σηµαντικό πως τα καταφέρνει και χωρίς τον Ροµπέρτο, που επί Μίτσελ ήταν συνήθως ο κορυφαίος του Ολυµπιακού στις νίκες του στο πρωτάθληµα!

Πηγή: Goal