Στο ΟΑΚΑ αγωνίστηκε μία άπειρη ομάδα και μία ομάδα δίχως ποιότητα. Τελικά η απειρία δημιούργησε πολύ άγχος και μία αδυναμία διαχείρισης του παιχνιδιού και των καταστάσεων που δημιουργήθηκαν.
Για τα επεισόδια, δεν έχει νόημα να μιλήσουμε. Πλέον είναι αντιληπτό πως δεν είμαστε σε θέση να διοργανώσουμε μεγάλα παιχνίδια με κόσμο. Έγιναν κατανοητά και άλλα πράγματα.
Δεν καταλαβαίνουμε πότε μας παίζουν 50-50
Δεν είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε το 50-50. Πολλές φορές ακούμε παράγοντες και ανθρώπους του ποδοσφαίρου να ζητάνε το περιβόητο 50-50. Το πρόβλημα όμως είναι πολύ μεγαλύτερο. Καθώς ακόμα πιο δύσκολο από το 50-50, είναι όταν αυτό εφαρμόζεται να γίνει αντιληπτό. Δεν σημαίνει πως αν υπάρχει η πρόθεση από τους διαιτητές να παίξουν στα ίσα, ότι δεν θα χάσουν φάση, δεν θα κάνουν λάθη.
Ο Καλογερόπουλος πήγε να σφυρίξει μπροστά σε 70 χιλιάδες κόσμο, παντρεύεται το Σαββατοκύριακο, δεν ήταν τρελός να παίξει κόντρα την ΑΕΚ. Και όμως τελείωσε το παιχνίδι και οι άνθρωποι της ΑΕΚ του χρέωσαν την ήττα.
Αδυναμία διαχείρισης στο τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού
Αντιλαμβάνομαι πως η διαχείριση αυτού του αποτελέσματος είναι δύσκολη. Γιατί η ΑΕΚ έχασε μόνη της. Δεν κέρδισε ο Ολυμπιακός, δεν είναι σε θέση αυτήν την εποχή να κερδίσουν αντίπαλο που να μπορεί να βγάλει αντίσταση οι ερυθρόλευκοι.
Δεν κατάφεραν ο Δέλλας και οι ποδοσφαιριστές του να διαχειριστούν σωστά το τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού. Ό Δέλλας άφησε περισσότερη ώρα στο γήπεδο από ότι θα έπρεπε τον Μπαρμπόσα , που δεν κάλυπτε καθόλου τον Σοϊλέδη και δεν διαχειρίστηκε σωστά τον τραυματισμό του Μάνταλου. Δεν είχε λογική που έβαλε τον Ντακόλ. Εκείνη την στιγμή χρειαζόταν η ΑΕΚ ένα ακόμα χαφ για να μικρύνει τους χώρους και να κρατήσει μπάλα, επίσης έπρεπε να βρει τρόπο να κλείσει την τρύπα που υπήρχε στα αριστερά. Το 0-1 θα μπορούσε να έχει γίνει στο 76ο λεπτό στην ευκαιρία του Ντοσεβί.
Δεν μπόρεσε να παίξει άμυνα με βάθος
Δεν έγινε ο Δέλλας στο 81ο λεπτό έβαλε τον Ρόβα, στο 87ο τον Ντούνη και χρειαζόταν στο τελευταίο 5λεπτό και στις καθυστερήσεις να παίξει η ομάδα του, με ασφάλεια άμυνα με βάθος για να πάρει την πρόκριση. Ήταν δεδομένο πως ο Ολυμπιακός το μόνο που μπορούσε να κάνει, ήταν να γεμίσει την αντίπαλη περιοχή και να σηκώσει την μπάλα. Το να παίξεις άμυνα με βάθος και να περιμένεις τις σέντρες, φαντάζει εύκολο, θέλει όμως καθαρό μυαλό και αυτοπεποίθηση. Από την πρώτη στιγμή φαινόταν πως οι αμυντικοί της ΑΕΚ δεν είχαν αυτά τα στοιχεία. Βλέπαμε σε ολόκληρο το παιχνίδι, τον Ανέστη να κάνει έξοδο και αντί να πηδάει να σκύβει, τους παίκτες της ΑΕΚ να κάνουν σε εύκολα διωξίματα, ανενόχλητοι λάθη.
Στη φάση που σκόραρε ο Χάρα είτε με το στήθος, είτε με το τατουάζ στον ώμο, ο Ντούνης έχει την μπάλα μπροστά του, αντί να την κλοτσήσει και να την βγάλει πλάγιο, επιλέγει να σηκώσει το χέρι και να επιτρέψει στον Αφελάι να γεμίσει την περιοχή. Δεν κατηγορώ ούτε τους ποδοσφαιριστές, ούτε τον προπονητή της ΑΕΚ. Άλλωστε έδωσαν έναν αγώνα υπέρβασης, τους ζητήθηκε να τρέξουν πιο γρήγορα τον χρόνο. Η φετινή ΑΕΚ σχεδιάστηκε για να πάρει την άνοδο στην Σούπερ Λιγκ και ο στόχος ήταν να δημιουργηθεί ένα ποδοσφαιρικό σχέδιο που πάνω σε αυτό θα χτιστεί η ομάδα που θα μπορεί να διεκδικήσει τίτλους τα επόμενα χρόνια. Αν ο υπέροχος κόσμος τους επιτρέψει, αυτούς τους δύο στόχους είναι φανερό πως τους έχουν πετύχει, απλά χάθηκε μία μεγάλη ευκαιρία να τρέξουν τον χρόνο πιο γρήγορα και να διεκδικήσουν από φέτος τίτλο. Ακόμα όμως που κατάφερε στο μεγαλύτερο διάστημα των δύο παιχνιδιών να μοιάζει καλύτερη ομάδα από τον Ολυμπιακό, αποτελεί τεράστια επιτυχία.
Ακατάλληλος ο Περέιρα
Και πάμε στον Ολυμπιακό. Από τον τρόπο που θα διαχειριστεί αυτό το αποτέλεσμα θα αποδειχτεί αν το γκολ του Χάρα είναι βάλσαμο, η καταστροφή. Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Είναι ανεπίτρεπτη αυτή η εικόνα. Ο Ολυμπιακός πρέπει να επενδύσει σε αυτόν τον ήρεμο χρόνο που θα του προσφέρει η πρόκριση και το πιθανό νταμπλ. Να μην κρύψει όμως το πρόβλημα, το ρόστερ χρειάζεται ενίσχυση. Το έχω ξαναγράψει, είναι ανεπίτρεπτο να μπορείς να πάρεις ποδοσφαιριστές, από τους καλύτερους μάνατζερ τις αγοράς και οι μεσοεπιθετικοί που έχουν έρθει στις τρεις τελευταίες μεταγραφικές περιόδους να είναι οι Βαλντεζ, Πέρες, Ντοσεβί, Μπενίτες, Ντουρμάζ, Χάρα, Αφελάι.
Και με κλήρωση να έπαιρναν παίκτες, θα πετύχαιναν έναν. Πιθανότατα να πρέπει να αναζητηθούν ευθύνες και σε αυτούς που φέρνουν τους ποδοσφαιριστές. Άφησα για το τέλος τον Περέιρα. Ο άνθρωπός δεν κάνει. Δεν γίνεται να είναι προπονητής σε έναν τόσο μεγάλο σύλλογο. Δείτε το βίντεο με την αντίδραση του στην φάση του γκολ. Δεν χρειάζεται έξτρα σχόλιο, για να γίνει αντιληπτό πως δεν μπορεί αυτός ο άνθρωπός να εκπροσωπεί τον Ολυμπιακό. Είναι όμως και χαμηλού επιπέδου προπονητής. Στάθηκε τυχερός, γιατί με αυτά που έκανε στο ΟΑΚΑ δύσκολα θα πήγαινε στην επόμενη προπόνηση αν έμενε το 0-0.
Η μπάλα χτύπησε στο ...βυζί, στο τατουάζ του Χάρα και μπήκε στα δίχτυα. Ο ίδιος μπορεί να νιώθει και δικαιωμένος, όμως η επιλογή να παίξει σε παιχνίδι που ήθελε το γκολ με τον Χάρα στην κορυφή ήταν τόσο κωμική όσο και ο πανηγυρισμός του. Ο Ολυμπιακός, μέχρι να βγει ο Μάνταλος δεν μπορούσε να επιτεθεί. Ο Δέλλας έκανε κάτι έξυπνό, έβγαζε τρεις χαφ πάνω στον Τσόρι και δεν έβγαζε βοήθειες στα άκρα από τους εσωτερικούς χαφ. Ήξερε πως στην ροή του αγώνα δύσκολα να χάσει από ατομική των εξτρεμ του Ολυμπιακού. Υπήρχε όπως έγραψα και παραπάνω το πρόβλημα με τις επιστροφές του Μπαρμπόσα και κάποια στιγμή βρήκε πατήματα ο Ντοσεβί.
Όμως τον Τσόρι κατάφερε να τον περιορίσει με την επιλογή του Περέιρα να παίξει και με τον Χάρα σέντερ φορ, δεν γινόταν να ακουμπήσει η μπάλα ψηλά ούτε με μεγάλη σέντρα. Δεν είχε ο Χάρα παιχνίδι με πλάτη. Όταν χτύπησε ο Ντουρμάζ του δόθηκε η ευκαιρία να διορθώσει το λάθος του και να βάλει τον Κασάμι, έδειξε για ακόμα μία φορά αγύριστο κεφάλι, κράτησε την τακτική που οδήγησε τον Ολυμπιακό σε απανωτές αποτυχίες. Στην συνέχεια του χτύπησε και ο Μανιάτης, οπότε έχοντας κάνει δύο αναγκαστικές αλλαγές οδήγησε την ομάδα του να κυνηγήσει το γκολ με στράικερ τον Χάρα.
Στο ποδόσφαιρο συμβαίνει και αυτό, να κάνει ένας προπονητής ένα ποδοσφαιρικό έγκλημα, να κολλήσει κάποιου αντίπαλου το μυαλό, να χτυπήσει η μπάλα στο ... βυζί ενός ποδοσφαιριστή που δεν μπορούσε να ακουμπήσει την μπάλα με τα πόδια και να μπει στα δίχτυα. Δεν μπορώ να πιστέψω πως θα συνεχίσει και του χρόνου ο Ολυμπιακός με αυτόν τον προπονητή.
Πηγή: contra.gr