Tα Νησιά Φερόε είχαν να κερδίσουν σε επίσημο παιχνίδι από το μακρινό 2011. Η νίκη τους επί της Εθνικής μας θεωρείται η μεγαλύτερη στην ιστορία του ποδοσφαίρου τους: αυτό από μόνο του αρκεί για να καταλάβει κανείς πόσο μεγάλο υπήρξε το πατατράκ της ομάδας του Ρανιέρι εκείνο το βράδυ στο Καραϊσκάκη. Κρίνοντας ωστόσο με την απόσταση ασφαλείας, που ο χρόνος προσφέρει, δεν ήταν καθόλου ανεξήγητο τελικά εκείνο το αποτέλεσμα.

Σύνθεση
Ξαναέβλεπα χθες τη σύνθεση της Εθνικής που ηττήθηκε από τα Φερόε. Ελειπε ο Παπασταθόπουλος, δηλαδή ο μακράν πιο σοβαρός κεντρικός αμυντικός που διαθέτει. Το δίδυμο Μανωλά -Μόρα δεν είχε αγωνιστεί μαζί ποτέ. Στη θέση του αριστερού μπακ εμφανίστηκε ως διά μαγείας ο Καράμπελας(!): αποδείχτηκε ότι δεν τον αδικούσαν οι προηγούμενοι ομοσπονδιακοί προπονητές που δεν τον είχαν ποτέ καλέσει. Ο Ρανιέρι είχε την ιδέα να χρησιμοποιήσει τον Κονέ ως επιτελικό και τον Καρέλη ως έξω δεξιά - που σημαίνει ότι και οι δύο αυτοί ποδοσφαιριστές δεν αγωνίστηκαν στη θέση τους. Εδωσε επίσης τη θέση του βασικού σέντερ φορ στον Γκέκα, του οποίου οι καλές μέρες λόγω ηλικίας έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Οταν θέλησε να φρεσκάρει την ομάδα, βλέποντας το κακό να πλησιάζει, ο Ιταλός χρησιμοποίησε τον Αθανασιάδη, που στην Εθνική ομάδα δεν σκοράρει ποτέ, τον Μάνταλο, που ακόμα δεν είναι έτοιμος να αναλάβει ηγετικούς ρόλους στην Εθνική και τον καλό Μαυρία, που όμως στη Σάντερλαντ δεν αγωνιζόταν ποτέ. Μία τόσο πειραματική ομάδα μπορεί, φυσικά, να χάσει και από τα Φερόε.

Κλίμα
Το ακόμα χειρότερο και από τις συζητήσιμες επιλογές του Ρανιέρι ήταν το κλίμα που είχε δημιουργηθεί στην ίδια την Εθνική. Οι περισσότεροι από τους παίκτες θεωρούσαν δεδομένο ότι με ένα στραβό αποτέλεσμα, ο προπονητής θα απολυθεί. Οταν μια ελληνική ομάδα αισθάνεται ότι έχει έναν προπονητή υπό κρίση, δεν τον ακολουθεί ποτέ. Οταν οι παίκτες νιώθουν ότι μια δική τους κακή εμφάνιση θα χρεωθεί στον προπονητή, δεν παίζουν ποτέ καλά.

Συνθήκες
Κατά καιρούς ομάδες έχουν παίξει και για τον προπονητή τους, όχι όμως στις δεδομένες συνθήκες. Για να τα δώσουν όλα οι παίκτες και να σώσουν έναν προπονητή, θα πρέπει να υπάρχει με αυτόν κάποιο ψυχικό δέσιμο. Τον Ιταλό οι παίκτες τον έβλεπαν σαν περαστικό. Τους ενοχλούσε διότι τους ζητούσε να παίζουν επιθετικό ποδόσφαιρο, δεν καταλάβαιναν την απαίτησή του να φοράνε κοστούμια, δεν χάρηκαν ποτέ με το γεγονός ότι καλούσε πολλούς μικρούς και άφηνε μεγάλα ονόματα εκτός αποστολής. Στο πρόσωπο του αποκλεισμένου Σαμαρά ή του αποκλεισμένου Κατσουράνη, όλοι έβλεπαν τον δικό τους μελλοντικό αποκλεισμό. Οχι τυχαία το επόμενο πρωί στο ξενοδοχείο της Βουλιαγμένης όπου βρισκόταν η ομάδα, οι περισσότεροι παίκτες έκαναν πλάκα για το γεγονός ότι ο Ρανιέρι δεν είχε απολυθεί ακόμα.

Κρίση
Η Εθνική μας έκανε ένα δύσκολο ταξίδι μέχρι να φτάσει στα Φερόε. Χθες βράδυ όλοι κοιμήθηκαν στην Κοπεγχάγη. Πολλοί από τους παίκτες της αποστολής είναι κατάκοποι, καθώς βρισκόμαστε στο τέλος της σεζόν και ο μυϊκός τραυματισμός του Φορτούνη αποδεικνύει ότι πολλοί δεν έχουν ενέργεια για ξόδεμα στο ρεζερβουάρ. Ωστόσο αν κάτι με κάνει αισιόδοξο για το ότι θα δούμε μια καλή εμφάνιση της Ελλάδας στα Φερόε είναι ότι αυτή τη φορά υπάρχει ο Σέρχιο Μαρκαριάν, που τουλάχιστον για την ώρα δεν τελεί υπό κρίση. Η ισοπαλία που πήρε η συγκεκριμένη ομάδα από την Ουγγαρία χαιρετίστηκε ως ένα μεγάλο αποτέλεσμα από τους ίδιους περίπου ανθρώπους, που μετά την ισοπαλία της Εθνικής με τη Φινλανδία είχαν στήσει τον Ρανιέρι και την ΕΠΟ ολόκληρη στον τοίχο. Η γνώμη μου είναι ότι και οι δύο αυτές ισοπαλίες υπήρξαν για την Εθνική απογοητευτικά αποτελέσματα, όμως ενώ η πρώτη, στη Φινλανδία, μεγάλωσε τη δυσπιστία απέναντι στον προπονητή, η δεύτερη αυτή στη Βουδαπέστη έδωσε πόντους στον Μαρκαριάν, διότι έτσι αποφάσισαν καμπόσοι δημοσιογράφοι.

Ελπίζω
Ελπίζω αυτή η σύμπνοια δημοσιογράφων, παραγόντων, παρατρεχάμενων κ.λπ. να έχει ευεργετικά αποτελέσματα και να κερδίσουμε τα Φερόε αυτή τη φορά. Πράγμα που το βλέπω πιθανό, αλλά καθόλου μα καθόλου εύκολο.

Οι άλλοι
Πέρα από τη νίκη στα Φερόε, η Εθνική μας χρειάζεται και λίγη τύχη για να ξαναμπεί στη μάχη της πρόκρισης: καλά θα ήταν στα ματς Ιρλανδία-Ρουμανία και Φινλανδία-Ουγγαρία να μην υπάρξει νικητής και να έχουμε δύο ισοπαλίες, πράγμα πάντως αρκετά δύσκολο. Αν ντε και καλά πρέπει κάποιοι να κερδίσουν καλύτερα να κερδίσουν οι γηπεδούχοι και στα δυο ματς.

Κυρίως μας ενδιαφέρει το ματς στο Ελσίνκι. Η Ουγγαρία έχει 6 πόντους διαφορά από την ομάδα μας, αλλά θα ’ρθει να παίξει εδώ: αν χάσει στη Φινλανδία θα είναι ευκολότερο να την πιάσουμε. Η Φινλανδία έχει κι αυτή δύο βαθμούς παραπάνω αλλά και με αυτή παίζουμε εντός έδρας, οπότε είναι καλύτερο να κερδίσει. Αν κερδίσουν οι Ούγγροι, το πράγμα περιπλέκεται πάρα πολύ και το μόνο παρήγορο είναι ότι μπροστά τους έχουν μόνο ένα εύκολο ματς: αυτό την τελευταία αγωνιστική με τα Φερόε.

Το δεύτερο ματς είναι λιγότερο σημαντικό, καθώς γίνεται μεταξύ δύο ομάδων που μας έχουν ξεφύγει. Σήμερα που μιλάμε, Ιρλανδοί και Ρουμάνοι είναι μακριά - απλά αν οι Ιρλανδοί κερδίσουν μπορεί να είναι κομμάτι αδιάφοροι, όταν θα μας υποδεχτούν στο νησί, έχοντας ουσιαστικά εξασφαλίσει την πρόκριση.

Για την ώρα ρεαλιστικός στόχος είναι η τρίτη θέση και η συμμετοχή σε ένα ακόμα μπαράζ. Αν τελείωνε σήμερα η φάση των ομίλων, στα μπαράζ θα υπήρχαν ως πιθανοί αντίπαλοι η Ολλανδία, η Ρωσία, η Ελβετία, η Ουκρανία, η Νορβηγία - όλες καλές ομάδες. Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα πολλά ματς και οι πιθανοί τρίτοι στους ομίλους μπορεί ν’ αλλάξουν. Για την ώρα πρέπει να κερδίσουμε τα Φερόε: αυτή τη φορά ξέρουμε τι μπορεί να πάθουμε με μία κακή εμφάνιση κι αν δεν υπάρξει νίκη, δεν υπάρχει κανένας Ρανιέρι να φορτωθεί το στραπάτσο...

Πηγή: sday.gr  

Euro 2016 Ελλάδα Ποδόσφαιρο SPORTS