Όπως ήταν η Παναθηναϊκή Συμμαχία των 40.000 μελών…

Όπως ήταν το «μεγάλωμα» της Λεωφόρου των 25.000 θέσεων…

Όπως ήταν το σχέδιο ελληνοποίησης της ομάδας…

Όπως ήταν η κατάκτηση του Πρωταθλήματος σε βάθος τριετίας…

Όπως είναι η «κυβέρνηση σωτηρίας», όπως την χαρακτήρισε σήμερα η «Live Sport».

Από το στρατηγείο του προέδρου της ΠΑΕ, που προφανώς διέρρευσε η πληροφορία, απέφυγαν να την χαρακτηρίσουν πολυμετοχικότητα, αφού δεν ήθελαν να ξεκινήσει μια συζήτηση που να θυμίζει το παρελθόν! Καθαρά για επικοινωνιακούς λόγους, αφού δεν μπορούμε να μιλάμε για κάτι άλλο πλην πολυμετοχικότητας, αφού τα χρήματα που θα μπαίνουν θα είναι ορατά και υποχρεωτικά με οναμετωπώνυμο.

Οπότε προσπερνάμε αυτή τη κουβέντα…

Το πρόβλημα, όμως, όπως και επί πολυμετοχικότητας είναι ΔΙΠΛΟ.

Πρώτον να βρεθούν οι επενδυτές και δεύτερον να συμφωνήσουν ποιος και πως θα διαχειρίζεται τα λεφτά τους;

Διότι μου φαίνεται αφελές να πιστεύει κανείς ότι θα πάει ο Θανάσης Γιαννακόπουλος, ο Διαμαντής Πολέμης και ο Νικόλας Πατέρας και όποιος άλλος χριστιανός θέλει να βοηθήσει και θα βάλει από… μισό εκατομμύριο, χωρίς να έχει συμμετοχή στη διοίκηση!

Σε πρώτη φάση το ζητούμενο είναι ποιοι θα μπουν πίσω από αυτό το εγχείρημα; Διότι συμπαθάτε με αλλά αυτό το πρότζεκτ της συμμετοχής επιφανών Παναθηναϊκών δεν το ακούμε για πρώτη φορά τώρα. Το έχουμε ακούσει πολλές φορές τη τελευταία τριετία, αλλά εύπορους Παναθηναϊκούς δεν έχουμε δει! Κάνω λάθος;

Θυμίζω ότι το 2008, όταν τέθηκε το θέμα της δημιουργίας της πολυμετοχικότητας, πολύ ισχυροί παίκτες, που είχαν εκφράσει την επιθυμία να μπουν στο σχήμα, έκαναν πίσω, μόλις έμαθαν ότι στην ΠΑΕ θα είναι μεγαλομέτοχος ο Γιάννης Βαρδινογιάννης. Ως εγγυητής του Παναθηναϊκού.

Ακούγεται ειρωνικό, αλλά αυτό ακριβώς είχε πει στη περίφημη συνέντευξη Τύπου που είχε κάνει στην Παιανία, ανοίγοντας τις πόρτες της ΠΑΕ. Ότι παραμένει μεγαλομέτοχος για να είναι ο εγγυητής του Παναθηναϊκού

Τότε λοιπόν μεταξύ των ανθρώπων που δεν είχαν μπει στην πολυμετοχικότητα ήταν ο Γιάννης Αλαφούζος! Προφανώς γιατί δεν την πίστεψε…

Παρατηρώντας πλέον από χρονική απόσταση τα γεγονότα που ακολούθησαν, θα έλεγα ότι εκείνη ακριβώς τη στιγμή έγινε το μεγαλύτερο λάθος της πρώτης πολυμετοχικότητας.

Κατ” εμέ τότε, θα έπρεπε, είτε να γίνει πολυμετοχικότητα χωρίς τον Βαρδινογιάννη, είτε να μην γίνει καθόλου. Απλά και ξεκάθαρα…

Διότι πολυμετοχικότητα σημαίνει ενότητα και όχι μπάχαλο.

Θυμίζω ότι την τετραετία 2008-2012, μέχρι την εμφάνιση του Αλαφούζου:

-ο μεγαλομέτοχος πρότεινε τον νέο πρόεδρο, τον Νικόλα Πατέρα και στην πορεία εναντιώθηκε με την… πρότασή του.

-ο μεγαλομέτοχος πρότεινε το νέο τεχνικό διευθυντή, τον Κώστα Αντωνίου και στην πορεία εναντιώθηκε με την… πρότασή του.

-ο μεγαλομέτοχος «έκοψε» -κακώς- μεταγραφικούς στόχους (Κυργιάκος), έτρεξε και καλώς έκανε να πιστωθεί μεταγραφές (Σισέ), αλλά έριξε στους άλλους την ευθύνη για τα… παλτά (Μελίσσης, Σόουζα)!

-ο μεγαλομέτοχος χειρίστηκε εξ ολοκλήρου το θέμα του γηπέδου, με το γνωστό πλέον φιάσκο και το απίστευτο εξοδολόγιο για τον σύλλογο, που έχει περιπλέξει την ΠΑΕ και τον Ερασιτέχνη σε άγνωστα μονοπάτια

-ο μεγαλομέτοχος ανέβασε στα ουράνια το μπάτζετ, το καλοκαίρι (2010) που είχε υποχρεώσει σε φυγή του υπόλοιπους μετόχους και μετά τους έριξε το φταίξιμο που σωθήκαν τα λεφτά…

-ο μεγαλομέτοχος έδωσε εντολή να γίνει ένα συμβόλαιο μαμούθ στον Βύντρα, παρά τις αντιρρήσεις των υπολοίπων

-ο μεγαλομέτοχος έδωσε εντολή να «πέσει» η διοίκηση, μόλις αντιλήφθηκε ότι μπορεί ν” αλλάξουν οι ισορροπίες στην ΠΑΕ

-Και εν τέλει ο μεγαλομέτοχος αποφάσισε να παρκάρει τις μετοχές του και να δηλώσει ότι για όλα φταίνε οι άλλοι!

Υπό αυτές τις συνθήκες δεν λειτουργεί ΠΑΕ, αλλ… μπαχάλικο, αλλά με τους άλλους να πληρώνουν!

Αυτές τις δυσκολίες σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό θα πρέπει να λύσει όποιος θελήσει μελλοντικά να κάνει πολυμετοχικό σχήμα και εν προκειμένω ο Αλαφούζος!

Διότι για να πειστεί κάποιος να βάλει τα λεφτά του, θα πρέπει να ξέρει ότι δεν θα πέσει ξανά σε μια λούμπα, όπως συνέβη με το πολυμετοχικό σχήμα του 2008.

Εαν τα καταφέρει ο Αλαφούζος θα είναι τεράστια επιτυχία…

Πηγή: sportit.gr