Της κεντρικής πλατείας της Αθήνας, εκεί όπου σε άλλες εποχές συγκεντρώνοντας οι οπαδοί του τριφυλλιού για να πανηγυρίσουν τις επιτυχίες της ομάδας. Τότε, δεν χρειαζόταν απειλές παραίτησης, πόλεμοι εντυπώσεων και επικοινωνιακά τρικ για να είναι ενωμένος ο ...δήθεν "ενιαίος και αδιαίρετος". Δεν χρειαζόταν παραινέσεις ο κόσμος ούτε και 100 ραντεβού μεγαλομετόχων για να "τρέξει" η ομάδα. Τότε η ομάδα έτρεχε μόνη της στο δρόμο των επιτυχιών (ως την Ομόνοια), ο κόσμος έτρεχε πίσω της και η ομόνοια ήταν δεδομένη.
Τώρα ο Παναθηναϊκός είναι από 10 χωριά και το κάθε χωριό στον κόσμο του:
Οι μεγαλομέτοχοι, όπως λένε οι πληροφορίες του sportdog, δεν μπορούν να τα βρουν μεταξύ τους για τη μεταβίβαση των μετοχών, πιθανότατα γιατί το δίδυμο Βγενόπουλου - Πατέρα ζορίζεται οικονομικά. Γι΄ αυτό και ο πρόεδρος "πατάει" στην έλλειψη ενότητας για να ...εκτοξευτεί από τη θέση του.
Οι οπαδοί προκαλούν επεισόδια (και τιμωρίες) σχεδόν σε κάθε αγωνιστική, φτάνοντας μέχρι και να κυνηγήσουν τους παίκτες, απογοητευμένοι από την τραγική εικόνα της ομάδας. Και μετά συσκέπτονται για να αποφασίσουν να μην ξανακάνουν επεισόδια, ώστε να μην μείνουν ορφανοί από Πατέρα!
Και η ομάδα δεν βλέπεται...
Κατά τ΄ άλλα, ο Πατέρας έχει άριστες σχέσεις με τους οργανωμένους, τον αγαπάνε και οι παίκτες, ο Τζίγκερ έχει αποφασίσει να παραχωρήσει τις μετοχές του, ο Βγενόπουλος να τις πάρει και το ρόστερ είναι το καλύτερο που υπήρξε ποτέ!
Το ξέρετε το παραμύθι δίχως τέλος;
Στην Ομόνοια παλιά πανηγύριζαν...
| 20/12/10 - 00:01